Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 273

Ben ve Sen


attığım her adımda,
aldığım her nefeste,
benden özge tüm hayatta,
ben ve sen vardık, varız.

karanlığın ortasında,
gecenin sessizliğinde,
mekanın zamanın yoksunluğunda,
ben ve sen vardık, varız.

derinleşen ummanda,
tutsaklaşan düşüncelerde,
tedirgin bir yaşamın içinde,
ben ve sen vardık, varız.

meçhul atimin içinde,
mazimin bıraktığı izlerde,
hayata hırcınlığımın resminde,
ben ve sen vardık, varız.

Ben ya da Sen


Ne ben bendim sende
Ne de sen sendin bende
Ama sen hep kalbimde
Tam ortasında canevinde

Ne ben bendim sende
Ne de sen sendin bende
Ben şimdi belki bir köşede
Belki de yırtık bir resimdeyim sende

Yada hala kalbinde bir yerde
Belki de bendeki gibi en güzel köşesinde
Ne ben bendim sende
Ne de sen sendin bende

Sen şimdi kim bilir nerde?
Bense bu issiz kimsesiz evde
Yine yalnız,yine sensiz,yine sende
Ne ben bendim sende
Ne de sen sendin bende

Şimdi sana hatırla desem de
Neler yaşadık o güzel günlerde
Gezdiğimiz o sahilde izlediğimiz o filmlerde
Ne ben bendim sende
Ne de sen sendin bende

Hatırlıyor musun seni ilk öptüğümde?
Ben hatırlıyorum o bakışını bırakıp gittiğinde
O bakışın hala benliğimde
Ne kadar silmek istesem de
Ne ben bendim sende
Ne de sen sendin bende

Belki en doğrusuydu yaptığımız
Belki de en büyük kazancımız
Çünkü ne sen sende olurdun
Olduğun kadar bende
Ne de ben bende olurdum
En az olduğum kadar sende....

Ben Yağmurda Yürümeyi Severim


Ben yağmurda yürümeyi severim küçüğüm.
İliklerime kadar ıslanmayı.
Ağlamayı severim ıssız bir köşede kimse görmeden,
Konuşmayı severim kendi gölgemle.
Biraz denizi,martıları , dalgaları severim.
Ben beni severim küçüğüm başkasını değil.
Hiç sıcak bir omuz olmadı başımı dayayacağım.
Hiç sıcak bir göğüs olmadı,sessizce uyuyacağım.
Sıcak bir yatağımda olmadı,aşkımda olmadı tanıyacağım.
Ben sokak fenerlerini severim küçüğüm,
Hiç ışığım olmadı altında oturacağım.
Ben ağaçları severim küçüğüm,ulu ağaçları.
Bana hiç kol kanat geren olmadı sığınacağım.
Gölgesini severim ulu çınarların yapraklarını,
Gölgesinde uzanmayı severim serin , korkusuz,
Beni hiç koruyan olmadı küçüğüm,koruyan olmadı.
Ben beni severim küçüğüm,başkasını değil.
Ben İstanbul'u severim delice.
Kaldırımlarını severim ,dar sokaklarını.
Aşiyan'ı ,Bebek'i ,Çamlıca'yı , Emirgan'ı
Bir baştan bir başa yürümeyi severim caddelerinde.
Ezanlarını severim,dört bir yandan duyulan ezanlarını.
Bir ilahi güç verirde yüreğim çarpar.
Benim hiç gücüm olmadı,korkarım bu yüzden.
Ben beni severim küçüğüm,başkasını değil.
Ben beni severim küçüğüm...
Seni hiç değil..

Dilara



Baharı bekleyen kumrular gibi,
Sen de beni bekle ey sevgili!
Varlığı isteyen yoksullar gibi
Sen de beni iste ey sevgili!

Yokuşlar çıkar elbet düze umursama,
Düzlükler senindir be ey sevgili!
Yorgunluk bu gün de yakışmıyor sana
Biraz da dinlensen be ey sevgili!

Yaşamak üretmektir, dönüp baktın mı?
Sana ne kolaylıklar ne ihsanlar sevgili!
Sen de benim gibi kalkıp gittin mi,
Bahtiyar olmak mı, sanma sevgili!

Ne ahuların tığı gibidir bakışlar
Ne de bülbül-i şeydanın saytı ey sevgili!
Varlığın bir sırma gibi içimi nakışlar.
Yokluğunu tasavvur edip baktın mı ey sevgili!

Sevgili! Irmağın kenarı soğuktur sanma!
Sanma ki bahtiyarım yoksulluğunda.
Karanfil elimde solup dururken;
İçimin aheste durgunluğunda.