Mavileri Hapsettiler. . .
Içimdeki gariplik gözyaslarimla akmali diye bagiriyorum... akmali.
O yabancilik çektigim, taniyamadigim, adini koyamadigim,
Sen diyesin çaresizlik, ben diyeyim umutsuzluk ,
Akmali gözlerimden...
Akmali diyorum , çünkü içimde bir tortu misali,
Bir kirik hayal, bir yontuk masal,
Güvercinin kanadina taktigim
O bin bir renkli umudumun pörsümüs izi duruyor gönlümde...
Aksin diyorum göz yaslarim,
Bir parça hedefine varmamis taze rüyalar koparayim yangin bahçemden
Hani o yanginlari da nereden edindim bilmem,
Çaresi , çilesi , derdi, dermani derken...
Dipsiz kuyularin ugultulu bosluklarinda buluverdim kendimi.
Beyaz kagitlara , hala, belki de israrla karaliyorum, o birkaç satiri...
Nedir sen de bilirsin,
Okul siralarinda içimizdeki o koca mum isigi ile ...
Sözde karanligi aydinlatirdi kalemlerimiz...
Sonra kirk ikinde yagmurlariyla beraber ben hala yaziyorum,
Ama o dipsiz kuyudan disari uzanamiyorlar bu defa...
Çaresi, çilesi, derdi, dermani derken...
Kendime kavun içi esrarengizlikler edindim,
Bir zamanlar turkuvazlara kenetliydi düslerimiz,
Ben mavinin her tonuna kanadi kirik bir serçe saliverdim,
Hani bizim uçamadigimiz bulutlara gönderdim onlari,
Kanatlarina taktigim bir parça umut, bir parça zehir oldu içime,
Erimek bilmeyen bir dügüm gibi bogazimda, nefesimi daraltma çabasinda simdi...
Bu yüzden aglamaliyim seccademde, akitmaliyim göz yaslarimi...
Yagmurlarin kini insanlardan arindirma çabasi gibi,
Göz yaslarimda o bogazimdaki;
Dügümü eritme çabasinda...
Hani uçurtmalarimiz tellere takilmisti bir gün;
Sen delicesine aglamistin ya, yas edercesine,
Ben tellerden mi çekindim bilmem ,
Ya da gururumdu o gün beni aglatmayan,
Simdi, keske sikip bilegimi diyorum,
Olanca gücümle çekseydim uçurtmami veya çekebilseydik,
O zaman aglamaliyim diye bagirmayacaktim, belki sen de aglamayacaktin öylesine...
Simdi o yesilliklerde uçurtma uçurtmaktan da korkuyorum,
Zaten izin de vermiyorlarmis artik...!
O mavi kuru, pasli tellerle hapis hayatina sürüklenmis,
Özgürlügümüzü almislar yani, söküp yüregimizi, döktürüp göz yaslarimizi,
Bizi, bizden çalmislar yani...
Çaresi, çilesi, derdi, dermani derken...
Iste o birkaç kagida , birkaç satiri karaliyorum hala,
Itiraf ediyorum;
uçurtmam tellere takildigindan beri
tek düsüm, tek hayalim, içimdeki o garip istek,
maviyi, o umutlarimizi , yarinlarimizi parçalayan,
tellerden arindirma hevesi...
Ayaklarimiz çamurda , aklimiz hala bulutlarda degil mi?
Yine ezanlarla beraber, sabahin o ürpertici alazinda;
Göz yaslarim akmali diye bagiriyorum, AKMALI ISTE,.... AKMALI!...…
Şiir Nehri -1- [Arşiv]
