Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 773

Dağın Ardındaki Yıldız

Şu dağın ardında bir yıldız saklı dediler
Koskoca yükü üstüme yüklediler
Yıldızın adı aşkmış meğer
Yüzüme gülerken bunu söylediler.

Her adımda yolumdan bir taş kaydı
Zirve gözümde pek bir uzak kaldı
Ne zor bir yolculukmuş bu sana
Tadamadım suyundan kana kana.

Taze açmış çiçekler buldum yolunda
Saklı dediler kokun onda
Koparmaya kıyamadım dalından
Eğilip kokladım yeni açmış salkımından.

Boğazımı yakan bu kokuda nedir
Kokladıkça koklayasım gelir
Bu çiçek uğruna değil bir gün
Koca bir ömür verilir.

Adı neymiş bu çiçeğin dersin
Aşık olmayan adın bilmez
Derde düşen beri gelsin
Sor şu biçareye de sana cevap versin.

Hani yar gülerde herkese bir sana gülmez
Derdi var dersin, derdin söylemez
Tek bir söz ,tek bir hece beklersin
Sanki derman, aman nedir bilmez.

Bildin mi şimdi ey halden anlamaz
Koklamayı bilirsen boğazın yakmaz
Hani dedim ya tek bir hece tek bir söz
O güzel çiçeğin adı; Naz.

Adım adım çıkıyorum yolunda
Nefesimi senden alıyorum her soluğumda
Koca bir çam ağacı kesti yolumu şimdi
Gövdesinde bir ses beni çağırır içeri.

Başımı döndüre bu reyha nedir? takılı kaldım
Elimi usulca göğsüne uzattım
Çekemiyorum kendimi aman Allahım
Bir ağaç gölgesinde asılı kaldım.

Söyle ey peri nedir bu bağlandığım
Ne yatar altında bu altından kisvenin
Yoksa O, O mu yıllardır saklandığım
Kölesimi oldum şimdi kaçtığım işvenin.

Ey Aşk! ne zorlu yolların varmış
Sana ulaşamayanlar benim gibi
Yarı yolunda binbir engele takılmış
Bekleşirler köşebaşında ölüm gibi

Gözüm zirvede kaldı şimdi sana bakıp
Diğerleri gibi sana ulaşamayıp
Kaderim burada bir acı ağıt yakıp
Sevmekmiş bir başkasını sen sayıp.

Sen Seversin Sevdiğin Seni Sevmez...

Sen çok seversin ama sevdiğin seni sevmez,
Sevmekten vazgeçmezsin,
Her gün ölürsün sevdin diye,
Her sabaha hüzünlü bakarsın,,,

Geceler, hain geceler,
Güneş doğmamaya yemin etmiştir sanki,
Karanlık, çaresizlik, sensizlik,
Ve geçmek bilmeyen her dakika yeniden
Ölürsün gecenin tenha sokaklarında,,,

Yar nerededir bilmezsin,
Seni düşünmez bile çoğu zaman,
Umursamaz senin halini,
İşte bunlar da öldürür seni,,,
Umut denizinden gelecek bir gemi beklersin,
Ufuk hep karanlıktır,
Gemi gelmeyecektir hiçbir zaman,
Bu da öldürür seni,,,

Ve bir gün sevdiğini görürsün,
O cennet gözleriyle bakar sana,
Sonra kafasını çevirip geçer gider yanından,
İşte o zaman öyle bir ölürsün ki,
Bir daha uyanamazsın….

Tek taraflı bir sevgiydi,
beni sana bağlayan
ve gözyaşına boğulan yüreğimdeki..
İki tarafına da dokunsan,
hiçbir sonuç alamadığın,
bir sevdaydı benimkisi..
Ben seviyordum
ve içimden,
bağıra bağıra söylüyordum.
Ben sana aşıktım,
ama sen hissetmiyordun..
Çıkaramıyordum içimdeki gücü.
Anlatamıyordum
´seviyorum´lu biten o son sözü.
Ve gözlerimle söylüyordum
ve ben seni özlüyordum,
ama sen görmüyordun...!


Seviyordum çocuksu bakışını.
Her yere ayak uyduran,
o çılgın rahatlığını.
Ve yerinde kullandığın,
olgun tavrını seviyordum..
Her şeyinle hoşuma gidiyordun
ve bana,
her şeyinle çekici geliyordun..
Ben sana hayrandım,
ama sen bilmiyordun..
Söyleyemedim sana..
Attığım her yeni adımda,
risk alarak başlardım hayata.
Ama,
sana karşı kumar oynayamadım,
rest çekemedim hayata.
Seni kaybetmekti,
sevginin yanında
sevgimin yalnız kalmasıydı korkum
ve ben bunu,
bir türlü göze alamıyordum...!

Sana söyleyemedim...
Belki sen bunu,
hiçbir zaman bilmeyeceksin..
Ama birgün öğrenirsen,
suçu kendinde arama.
Çünkü bütün suç benim..
Ve olur ya,
birgün gelirsen bana,
ben her zaman,
her şeyimle seninim...!

İSMİMİ UNUTMA


ismimi unuttuğun zamanlardı
kimbilir../.belki de sadece ismimi
kaç gece uykusuz kaldı düşlerim
yarı uyanık sarıldım bende bıraktığın kelimelerine
kimbilir../..bilebilir..?
hem de bir çok gece

beni anladığını sandığım bir sen vardı oysa
beni herkesden çok duyumsadığını sandığım
özgeleceğim vardı mesela,
özgeçmişim değil
nasıl da uzaklaşıyorum senden../..utanarak
ama../..tahmin edemeyeceğin kadar../..sıkılarak
beni bağışla diyemem sana
diyemem yüreğimi ben yangınlara attım
sensin beni senden ayrı tutan
beni suskunluğunla../..sen kaçışlara attın

kelimeleri araladığımda,
gözlerimi alan her boşlukta ayrılık yatıyor
ayrılık çıkıyor karşıma../..yazmak istemediğim her satırda
bir zaman geliyor,
unutmalıyım diyorum
unutmalıyım avuçlarımda biriken gözyaşlarını
uzaklar hep uzak kalıyor sevdaya
biraz daha uzaklaşırsam,
sol yanım hep uzak düşecek sevdana..

ne kadar ayrı kaldın oysa yazmaktan
bir doğum günü geçti bu yalnızlıkta
kimbilir kaç gece yağmurlar birikti kirpiklerimde
kimbilir kaç gece../..sen hiç bilmedin
bir düşünce var ki kemiriyor beynimi
belki de hiç bilmek istemedin
ne güller geldi../..ne sevgi dolu telefonlar
oysa istediğim bir tek sendin../..yetişemedin..

eskiden sen baktığında görebiliyordum düşlerimi
şimdi../..kim gözlerime baksa,
sensizliğin intihar sahnelerinde buluyor kendisini
sen hiç bir çift gözün içinde öldürüldün mü..?
ben senin gözlerinde şahadet getiriyorum../..dudaklarıma akıt nefesini

oysa umarsızlığından taşıyor bekleyişlerim
nasıl bir bıçak gibi kesip atabilirim..?
-miş’li geçmiş zamanların küllerinde şehvetimiz var
sabret diyorsun../..sabrediyorum lakin,
her gün artan acılarımda../..senin mutlak parmağın var
susmaktan bıkmayan bir ben../..bir daha olmayacak diyebilir misin.?
bende tutunduğun yer kadar../..benim de tutunmaya ihtiyacım var..

ismimi unuttuğun zamanlardı
kimbilir../..belki de sadece ismimi
kaç gece sığındım bende bıraktığın sözlerine
yarı üşür bir halde küfürler yağdırdım../..rüyalarımın kesilişine
kimbilir../..bilebilir..?
hem de her gece

hatırlayabildiğim
senden daha çok sevilmem
daha çok ben../..içimden..
şimdi aynaya son kez bak kendin için
göreceğin yüz../..sende bıraktığım son eserim..

ada içinde adımladın

ada içinde adımladın
yaşamayı
ilk adımım sen
bir zamanlar üşüdüğüm denizde
diz boyu tanıdığım
martıların hüzünlü çığlıklarında
koynumda serin sular
üzerimde demirden bir yorgunluk taşıdığım
şimdiyse ellerin ısıtır
çocukluğumun düşlerini
kim bilir ansızın yakalıyıveririm
sobelerim seni,
filizlerim gövdemim sarmaşıklarını
zaten bıraktığım izleri
bende unuttum

çabuktur,
ulaşır yağız erkekler atlarında
sürünen benim,
sensiz duruşlarım
ve akşama göz kırpan ikindilerim
dayanılmaz bir hal alınca

daha ham, ama işlemeye devam etmeliyim şiirlerimi yeniden yazmalıyım her şeyi
kim bilir genç bir kızın hislerini anlamak
ya da anlatmak yaşlıca dedelerin öpülesi ellerini
söyleyebilmek tüm içtenliğimizle türkülerimizi
sözgelimi
Kütahya'nın pınarlarını
ya da Erzurum'da sarı gelinini
sahi sen sarımısın dercesine sarıyı övebilmeyi
unutmak solgunluğunu sevgilinin
beyaz gülleri taşımayı ve gözlerinin içine bakmayı

hey sen istanbulda bir kız varmış
adı nihalmış!
gördün mü ellerindeki nasırları
ne ki tuttuğu gülün yorgunluğudur
bir başka kokar toprak orda
sıcaktır gün
sıcaktır sevgin
söyleyebilmek tüm içtenliğimizle her şeyi


yok canım ne şairliği
ama şimdi düşün
kim bilir ne güzeldir sevilmek
birde düşün anlatılan bir öyküdür
olanca ağırlığıyla göz kapaklarımıza çöken
efendim ne olacak
ardıç depremler vurmaktaysa tam göğsümüzün orta yerinden
ve yıkılan yiten ocaklar varsa anadoluda
ne demeli...

bir gün çam kozalarının düştüğünü görünce
düşen bir koza yüreğimde yuvalandı
örümcekvari bir kıvraklıkla tuttu avlarını
odur budur
çam kozalarının ipek kozalarından iyi olduğunu söylerim
ama anlayana


balıklar kayıp gider elimden
tut ki martılar yanı başında
neye yarar ki
açlık diz boyu
ya sevda nerde
tut ki birine mahkumsun
ya vurulmak yine bir başkasına
al başına püsküllü sevda
yoğur yüreğinde
bir geçit aç sonra ne bilim al başına hayallerini
offf offff dersin dersin
böyle gelip geçer gündelik telaşlarımız

evet bir gün Kayseride
kimselerin olmadığı bir yerde
yokuşlarda bir türkü tutturdum
elimde on dörtlü silahım
mermilerim yamaçlarda yankılandı
kuzular kaçıştı
çoban köpekleri uludu
ben senin asi sevgilin
işte böyle
haykırdım
sedalarım yankılandı sen yoktun
meğerse ben kuşkularıma attım mermilerimi
aç yüreğini, serin rüzgarlar soluklandırmalı ciğerlerimi
yoksa boğulurum...
sen siyah güzelim esmer tenlim Urfalım

bir gün demircide yüreğime su verdim
biledim, sonra vur dedim usta
vur ben bu köyleri tanımam
ferace giyen kadınları
Balıkesiri Sındırgıyı
Şuradaki yaşlı nenenin çığlığını tanırım
onu çok duydum
hey gidi hey!
ben buralara gelmezdim usta gelmezdim
ben yağız bir attım
şimdilerde eğerimi taşıyamam
ama karacatepeyi ben yaptım
kalenin burcundaki bayrakta bendim
vur yüreğim örselensin
vur usta

Öylesine…
Hani huzur Verdiğin o narin bakışın,o derinden gülen gözlerin nerde!
Birşeyler var nedense çözemiyorum şu huzursuzluğu!
Ağladım gecelerce ümitsizlikten,
İçimdeki huzursuzluk nedense beni sürükleyip çekiyor biryerlere
Yağmurun yağışı gibi akıp gitse şu huzursuzluk içimden
Akan seller doldursa şu boşluğu keşke….
Bir şeyler var huzursuzluğumu anlayamıyorum!
Seninle evet seninle mutlu olmak istiyorum
Şu huzursuzluk ne ki içimi yiyor! beynimi karıncalandırıyor,
Kimsin, nesin ki beni huzursuz ediyorsun!
Sevdiğim halde bile haykıramıyorum, haykırsam da nafile..
Birşeyler var hislerim bana tepki veriyor
Ağlasam, inlesem, ne etsem, ne fayda
Huzursuzluğum beni benden alıp gidiyor
Şu huzur ne olur gel artık içime
Sevinmek istiyorum, hüzünlenmek değil
İçim üşüyor, ellerim titriyor
Ardıma bakmadan gitmek istemiyorum
Kaybolan ömrüm çığlıklar ardından çekiliyor
Yoksa bedenimi sensiz bir kıyıya mı sürüklüyor!
İşte gidiyor başka bir huzurlu beden ile buluşabilmen dileğiyle….

BENİ BENDEN ALDIN


Umutla beklerim, zaman yavaşlar,
Sevincim kaybolur, hüzünler başlar.
Başıma yağarken çiçekli taşlar,
Geldiğin yollara bakamam artık.

Yürekten sevenler çıkmaz sözünden,
Sevda cevherini atmaz özünden.
Sevgine aldanan gönül yüzünden,
Yağmur yaşlarını dökemem artık.

Her söz verişinde yollara baktım,
Nice duyulmamış türküler yaktım.
Mavi gökyüzünü sana bıraktım,
Hasret bulutundan çıkamam artık.

Sevgi bahçemizi yaktığın korla,
Uzakta bir yıldız kalarak parla.
Gülen gözlerinden esen rüzgarla,
Kendimi yeniden yıkamam artık.

Yalan sende meslek, bende de ayıp,
Sevgi gurbetinde yüreğim kayıp.
Sağır kulağına sevdamı sayıp,
Karşında boynumu bükemem artık.

Gönlüm gözlerinin izine düştü,
Yalan sözlerinin közünde pişti.
Taptuk kapısına hizmete koştu,
Ben senin kahrını çekemem artık

ah nasıl

ah nasıl dememeli
nasıllarını çözmeli, niyelerini çözmeli

gül vermeli, dermeli
soru vermeli, gülümsemeli

açıkça bilmeli, önermeli

merhaba!
ne var ne yok
demeli...