Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 410

Kanatları Yırtıldığında Meleklerin



senelere seslenebilir miydi, değiştirebilir miydi kaderini?
her yaprağında bir hazin destan, neye yarar sevgin?
tebrik edecek var mıdır bu oyunda yeneni, yoksa
düşler de ölür mü beraberinde düşleyenin?

alkol koması kokan akşamlara sızıyor şimdi laneti
kıpkırmızı bir eldiven ellerinde kanı o masum güvenin
ormanları yandı ruhumun, tabut örtülerinde bıraktım yeşili
sabaha karşı vurulan bir tokat hatıramda ismin

yalanlarla harcanan zamanlar, işte sana delice hislerin bedeli!
özkütlesini hesaplayabilsen ne eder yazılmayan geçmişimin?
kime anlatırsın, o gece toprağa verdim en güzel günlerimi
hâlesinde yapayalnız bir karanlık parıldıyor artık meleğimin

kime benzetirsin beni, "senden nefret ediyorum" dersem eğer
tuhaf, adını sevda koymuşuz en derin bencilliklerimizin
ne aptalmışım; kendime yabancı sularda dolaşırmışım meğer!
dert etme, elbet diner bir gün acısı her yitirdiğimizin...

seni seviyorum

S eni bekledim günlerce penceremde
E min ol ben birtek seni sevdim
N efret edemiyorum senden ne yaparsan yap olmuyor
I nancimi yetirmedim hep seni bekledim

S ensiz kalbimde bir sessizlik
E llerim uzanir oldugun yere
V arligin bos degil yüregimde
I nat oldu ismin bende
Y ar özledim seni günlerce
O lmuyor varligin bana yetmiyor
R üya gibisin uyanmaya korkuyorum
U nut deme unutamam
M ecbur ol aglamaya her gözyasinda beni hatirla!

Çocuksun Sen-II


Çocuksun sen sesinin çağlayanına düştüm
Bir çiçeğe tutundum düşerken, ordayım hâlâ
Sallanıp durmaktayım bir saatin sarkacı
Nasıl gidip geliyor gidip geliyorsa öyle
Zaman benim işte, nesneleşiyor tüm anlar
Dursam ölürüm paramparça olur dünya

Çocuksun sen sesinin çağlayanına düştüğüm

Uçurum diyordun bir aşk uçurum özlemidir
Bırakıyorum öyleyse kendimi sesinin boşluğuna
Tutunabileceğim tüm umutları görmiyeyim için
Gözlerimi bağlıyorum geceyi mendil yaparak
(Gözlerim bir yerlerde daha bağlanmıştı, bunu
Unutmuyorum unutmuyorum unutmuyorum hiç)

Bir rüzgâr esse ellerin fesleğen kokuyor
Kırlangıçlar konuyor alnına akşamüstleri
Bu yüzden bir kanat sesiyim yamaçlarda
Üzgün bir erguvan ağacıyla konuşuyorum
Ayrılığın zorlaştığı yerdeyim ve dalgınlığım
Bir mülteci hüznüne dönüyor artık bu kentte

Çocuksun sen alnına kırlangıçlar konan

Bir bulutun peşine takılıp gittiğimiz yer
Okyanus diyelim istersen ya da sen söyle
Batık bir gemiyim orda, seni bekliyorum
Upuzun bir sessizliğim fırtınalar patlarken
Gövdem köle tacirlerinin barut yanıkları içinde
Ve gittikçe acıtıyor yaralarımı tuzlu su

Çocuksun sen, büyümek yakışmazdı hiç
Gülüşünün kokusuyla yeşerdi bu elma ağacı
(Soluğunun elma kokması bundandı belki)
Bir elma kokusuna tutundum düşerken
Sallanıp durmaktayım bir saatin sarkacı
Nasıl gidip geliyor gidip geliyorsa öyle

Çocuksun sen, çocuğumsun

Şafak Senfonisi 1 (Gitarın Anlattıkları)



Bengi...

Bilmiyorum, bu akşam ağlıyor musun?
Senin de kumsalda ayak izlerin
Yanaklarında tuzu kalıyor mu
Gözyaşlarının
Tıpkı benim gibi?
Bir daha asla görüşemeyeceğimizi düşünüp
Kendini denize bırakmak istiyor musun?
Sabaha kadar gözlerinin önünde hayalim
Baktığın her renk elâya dönüşüyor mu?

Hiç zannetmem.
Hatta adım gibi biliyorum başka bir şehirde,
Başka bir kumsalda olduğunu.
Elinde bir başkasının eli, aklında ise hayali
Kim bilir neredeki bir başka erkeğin...

"Neden?" diye sorma, nedenini anlayamazsın
Acıtır kalbimi o zalim gülüşün karşımda.
Seni nasıl olup da halâ böyle sevebildiğimi,
Nasıl takılıp kaldığımı o anda,
Yüzümdeki ifadeyi, ruhumdaki boşluğu anlayamazsın sevgilim.

Bana yaptığın onca şeye rağmen,
Son darbeyi yüzüme değil de, arkamdan
Bir zamanlar beni sevmiş biri gibi bile olamadan,
Çakal gibi indirmene karşın;
Tüm "mış gibi gülüş"lerine, "mış gibi seviş"lerine katlanıp,
Sana halâ nasıl "sevgilim" diyebildiğimi...

Anlayamaz senin gibiler canım.
Anlayamazsın...

Çok Geç



birgün gelsen de
çocukca koşarak
avucunda yıldızlarla

ve baksan yüzüme
o anki gibi
avucunu gözlerine taşıyarak

karşında ben olmayacağım
çünkü o zaman
sen yukarıdaki çocuk değildin

şimdi de ben
şu anki adam değilim.