Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 692

Ucundan Kan Damlayan Hançerdeyim



Gün
Grinin tonlarıyla uğraşta
Geceye özlemdeyim
Güneş
Kirli duman rengi
Bulutlarla oynaşta
Ben her zaman sendeyim

Ve yağmur
Önce selamladı yaprağı
Sonra kucakladı toprağı
Vuslata sevinmek var
Lakin sensiz kederdeyim

Şimdi gün
Kan kırmızı oyalanmada
Çek git; uzan yatağına
Sevdamı kıskanan güneş
Ben hala geceye özlemdeyim

Ey ay yüzlüm üzüm gözlüm
Kim bilir imdi neredesin
Ah bir bilsen
Ben adına sevda dedikleri
Ucundan kan damlayan
Hançerdeyim.

Eskisi gibi değil artık
bildiklerim, eşyalar, zaman
Senden öncesi gibi..

Sevemedim senden sonra
Hiç bir şeyi ve kimseyi
Senin gibi..

Olmuyor birşeyler eksik
Oturmuyor taşlar yerlerine
Senden sonra (olması gerektiği gibi)

İstemem artık geri dönmeni
Hayatta durabilmekteyim
En azından acımıyor ayaklarım
Kalbim kadar...

Seninle bildiklerim saf mutluluk olsada
Senden sonrası burkuyor kalbimi
Yinede seninle tebessüm edebiliyorum
Senden önce ben değildim
Sonrası mutlu etmiyor beni
Ama yine de istemem gelmeni
Şunu da bil! Senden sonra
Yerine sev(e)medim

Gözlerinin Içinde Sakliydi



Güzelim benim
Bakiyorum da hala cimri ve
hala inatçisin, duygularini da yitirmemişsin
ve inadina gelecege dair planlar yapiyormuşsun
bu sefer kendinden küçük birine tutulmuşsun
ve yaş farkini bir önemi yok diyormuşsun
seviyor ve deger veriyormuşsun
ilişkinize dair güzel şeyler söylüyormuşsun
söylenen göre sen kendini aldatiyormuşsun
eski aşklarini bilenler
senin geçmişini unutmak istedigini
acilari, çileli, mutlu-mutsuz günleri rafa
kaldirmak istedigini düşünüyorlar
yeni aşkinda, ne kadar çabuk sevmişsin-sevdirmişsin
paylaşimlarini kisa zamanlara yaymiş
eski aşklarini unutmak için her yola başvuruyormuşsun
üstelik geçenlerde eski aşigin olan bir çocuktan davet almişsin; ama
yine bir şeyleri bahane edip reddetmişsin
neyse, diyecegim eski aşklarini silmişsin
bana da mutluluklar dileklerini yollamişsin
mutlu olmami istiyormuşsun, çünkü sen mutluymuşsun
beni hala düşünmen ne kadar qüzel benim için, biliyor musun
ama buna ragmen beni başkalariyla
karşilaştirmaya da devam ediyormuşsun
arkadaşlarinin eski aşklariyla eşitliyor
muhabbetimi yapiyormuşsun
dalga geçiyor, neşeni buluyormuşsun
bunu daha önceden de yaptigini hatirliyor ve kahroluyorum
beni üzdügünü söylüyormuşlar arkadaşlarim
geçmiş benimle neşe bularak unutamayacagini
biliyorlar ama; söyleyemiyormuşlar.
kimi zaman se nde eski günleri yadetmiyor degilmişsin
gördügüm kadariyla yildirim aşkina inaniyormuşsun artik
hiç tanimadigin insanlara deger ve gönül veriyormuşsun
eski aşklarin bunlari duysa kimbilir ne kadar üzülürler
senin kapinda bekletildikleri günleri hatirlarlar ve kahrolurlar
ne zor günler yaşadilar Aralik ayinda kimbilir
uykulu-uykusuz, alkollü-alkolsüz ama; sensiz
anliyorum ki artik sen
debisi belli olmayan bir akarsuya takilmişsin
öyle mutlu, öyle hazin, öyle yanliz!

Buğulu gözlerinin meftunu olmak varmış,
Tutulupta aşkına durmadan yanmak varmış,
Öyle yaklaşmışsınki öpmeye ramak kalmış,
Gözlerimi açtımki meğer hepsi rüyaymış.

Ellerini tutunca çarpıyormuş yüreğim,
Gerçek olmuş aniden yıllar süren dileğim,
Böyle olacağını ben nereden bileyim?
Gözlerimi açtıki meğer hepsi rüyaymış.

Gözlerinin içine bakıp kaybolurmuşum,
Mutluluk denizinde sanki boğulurmuşum,
Bu benmiyim diyerek kendime çok sormuşum,
Gözlerimi açtımki meğer hepsi rüyaymış.

Yağmurdan Sonra Uyanış



Gökyüzü parlak ve aydınlık şimdi,
Toprak buram buram yaşam kokuyor, ölüm değil,
Üç beş damlacık yapraklardan düşen toprağa
Belli ki yağmur yağmış...

Yollar sessiz ve tertemiz şimdi,
Havadaki esinti korkutmasın seni,
Bu yaşamın ve yaşadığının belirtisi;
Eline geçen son fırsat belki de,
Çek şu tertemiz havayı ciğerlerine,
Çek ki yaşadığını hatırlayasın...

Korkma yalnız değilsin,
Ben varım... Yalnız ben mi?
Yağmurdan sonra sırılsıklam ıslanmış
Şu kedicik bile,
Işıl ışıl gözleri ve sıcacık kalbiyle
Senin dostun olmaya hazır...

Belli ki kırgın ve üzgünsün birilerine,
Üzülme derim yoluna devam et.
Biliyorum, yüreğinde bir yerler
İçin için sızlıyor,
Ve ağır ağır kanayan bir yara var kalbinde,
Boşver unut gitsin !
Bak toprak ne güzel kokuyor yağmurdan sonra,
Ağaçlarsa sırılsıklam ıslanmış.
Yuvaları bozulmuş kuşlara bak ;
Evsiz barksız birer göçmen onlar
Hiddetle esen bir rüzgardan sonra...
Ama öyle üzgünler mi senin gibi,
Hepsi capcanlı ,cıvıl cıvıl
Bir onlara bak bir de kendine...

Hala niye kapalı tutuyorsun pencereni,
Neden korkuyorsun,
Yüzüne çarpacak rüzgardan mı;
O rüzgar değil ki yaşama sevinci.

_ Ben sana sarhoŞum _

Ben sana sarhoşum
Gecenin ışığında
Belki bir bekçinin iç ürperten yalnız ıslığı
Belki solukları bir bebeğin
Uğultusu kulağımda

Ben bu gece sana sarhoşum
İstanbul’da da sarhoşum
New York’da da sarhoşum
Ben neredeysem oradayım
Sen olsaydın yanımda olacağından
Ben başka yerde sarhoşum

Uyuştu dudaklarım
Ellerim yine ellerim
Büyüyor
Ben ne zamandır buradayım
Gözlerimle bir böceği izliyorum
Bulanık düştüm düşeceğim
Gelmesin istiyorum

Biz niye savaştık
Kiminle kimin için duruşmalarda
Tahta niye ıslandı avuçlarımızda
Dimdik bakarken yargılayana
Şaşkın ve utangaç ve isyankar olanlara
Ve kızgın en çok kızgın
Ve koca bir aptallık
Umarsızlığım
Budur acıya seyirci kalmak
Gücümdür
Oysa oğullarımı emzirirken hiç ağlamadım

Gemiler uzaklaştı
Rıhtımı terk etmeyen birkaç kişi
Güvensiz, kaçamak
Durdukça tedirgin..
İleri geri koşuyoruz.
Durursak belki düşeriz.
Belki birbirimize bakar soru sorarız
Sorularımızdan karşılıklı kaçarız
Hatalarımızın hata olduğunu ne zaman anlarız..

Savaş bittikten sonra askerler nasıl dağılırlar
Yoksa çöker bir sigara mı yakarlar
Gidemezler evlerine
Kan tarlasında oturup
Birbirlerine bakarlar
Tanıktırlar, tutsaktırlar..
Ayrılamazlar kendilerinden
Kendileri gibi olanlardan
Uzaklaşamazlar var olmaktan..

Dümdüz alıp başımızı gidemezdik
Dünyanın düz olduğuna inansaydık
Savaş alanının sınırları nasıl aşılır
Ölüme alışmış insan
Ölümden sonra cinayet

Ben sana sarhoşum
Ağulu bir akşam
Soluğunda bir bebeğin
Kirpiklerinde acının
Tek damla gözyaşı bu gece..
Yine gitme.