Gitmek mi Kolay? Yoksa Kalmak mı? - Sayfa 100

benim için ikiside zor ama yerine ve zamanına göre değişir

Bekleyenler İçin
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir sarı saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Her şey bana seni hatırlatıyor
Gökyüzüne baksam
Gözlerinin binlercesini görürüm
Bir rüzgar değse yüzüme
Ellerini düşünmeden edemem
Yaktığım bütün sigaraların dumanları sana benzer
Tadı senden gelir
Yediğim yemişlerin
İçtiğim içkilerin
Ve içimdeki bu dayanılmaz sıkıntı
Bu emsalsiz hüzün
Seni beklediğim içindir

Resmine bakamaz oldum
Uykulardan korkuyorum artık
Utanıyorum odamdaki bütün eşyalardan
Şu sedir hala gelip oturmanı bekliyor
Şu ayna karşısında güzelliğini seyretmeni
Şu kadeh dudaklarına değebilmek için duruyor masada

Ve şu saat geldiğin anda
Durabilir sevincinden
Zaman çıldırabilir
Çünkü benim dünyamda
Ölümsüzlük, seni sevmek demektir.

Bir çocuk doğmayı bekler
Bir ağır hasta ölmeyi
Bitkiler yağmur ve güneşi bekler
Yalnız bir kadın sevilmeyi
Ve düşün ki bir adam
İçinde bütün bekleyenlerin korkusu ve ümidi
Seni bekler
Asılmayı bekleyen bir idam mahkumu gibi

Sen gelinceye kadar
Pencerem kapalı duracak
Rüzgar gelmesin diye
Artık perdeleri açmayacağım
Gün ışığı girmesin diye
Sonra kahrolacağım
Bu karanlıkta, bu derin yalnızlıkta
Ve günlerce gecelerce haykıracağım
Nerdesin diye, nerdesin diye

Bir gün bu kapıdan sen gireceksin
Biliyorum
Er geç bu bekleyişin bir sonu gelecek
Yıllarca sonra
Öldüğüm gün bile gelsen
Bütün bu bekleyişlerimi ve öldüğümü unutup
Çocuklar gibi sevineceğim
Kalkıp sarılacağım ellerine
Uzun uzun ağlayacağım

Gidiyorum işte..
Masum yalanlarını unutup
Koyu mavilerimi bırakıp
Umutlarımı derin nehirlere
Salıp gidiyorum işte.

Kızımın adını yağmurlara
Kara sevdamı yüreğime
Gözlerini bulutlara
Yazdım gidiyorum işte.

Hayallerimi bebeklere
Sevmeyi kimsesizlere
Sevilmeyi ise annelere
Bıraktım gidiyorum işte

Şiirlerimi gökkuşağına astım
Rengarenk mısralarımı
Kaybolmuş umutlarımı
Sardım vücuduma gidiyorum
Seni sana bıraktım.
Aldat düşlerimi.
Ben gidiyorum işte

ALTUĞ KAĞAN
KIZILKAYA

ve kalan yaklaştıkça
-sen giderken- yalnızlığına
kalan gidene kadar sen’dir
terkettiğin yerlerde.
ve kalan gider sen yok olursun.
Her gittiğin yerde bir Sen bırakırsın
Sen’ler kolay kolay terketmez terkettiğin yerleri
aslında
sen böyle yaşarsın