Gitmek mi Kolay? Yoksa Kalmak mı? - Sayfa 102

Gittiğinden Beri

Gittiğinden beri ötmedi kuşlar ,
Konmadılar pencereme ,
Uzaklardan geçip gittiler.

Gittiğinden beri güneş uğramadı ,
Parlamadı , ısıtmadı ,
Anladım ki o da sana kırgındı.

Gittiğinden beri hava hep yağmurlu ,
Yollar , caddeler ıslak
Onlarda benim gibi yastaydı.

Gittiğinden beri müzikler çalmadı ,
Ne senin sevdiklerin , ne de benim,
Söylemedim şarkımızı .

Gittiğinden beri sevemedim renkleri,
Ne elayı , ne sarıyı ,
Sensiz renklerde solgundu.

Gittiğinden beri konuşmadı dilim ,
Görmedi gözlerim ,
Gülmedi hiç yüzüm.

Gittiğinden beri yalnızdı sırlarım ,
Saklı kutular ardında ,
Açmadım kapağını yıllarca.

Gittiğinden beri buralarda gece,
Herşey karanlık ve hüzünlü,
Gündüzler hiç olmadı.

Gittiğinden beri yoktu yüreğim ,
Çarpmadı bir daha ,
Ve kapattı kapılarını sevdalara.

Gittiğinden beri sevmedim çiçekleri ,
Her gün mezarına bıraktığım ,
Tek bir dal kırmızı gülü sevmedim...

Seval Günaltay

Bir tren geçer
Hayallerimin ortasından
Şikago sokaklarında,
Türküler, şarkılar yarım kalır.
Bir muhabbetin ortasından geçer
Sohbet ortada kalır.
Nağmeler, kelimelerim
Rayların altında kalır.
Ezilmiştir nağmeler,
Kulağın almaz.
Eziktir kelimeler
Gördüğünde tanınmaz.
Herşey ortada kalır.
Gidersiniz..

Gitme ne olursun
Acılar içinde bırakma beni
Sen terkedilmişliğin acısını bilemezsin
Hep terk etmeye alışmışsın
Terk edilmek nasıl da yakar kavurur insanı
Ölümü aratır çölde susuz kalmışçasına
Hele bir umutlar tükenmeye dursun
Tüm sevgilere, sevdalara kapanır gönlün
Yaşadığına bin pişman olursun
Gitme ne olursun
Acılar içinde bırakma beni
Yaşamak seninle el ele ve diz dize
Yaşamak...ve seninle bir ömür boyu
İnan bana sevgilim dayanılmaz bir tutku

Tuba ağacı, kökü göklerde olan bir ağaçtır. Kökü gökte meyveleri ise yeryüzünde...
Kimi insanlarda tıpkı tuba ağacı gibi olurlar. Kökleri olsa bile bunu istemeden köksüzlüğü şiar edinerek yaşarlar. Ve bu insanlar en çok gitmek ve kalmak arasında sıkışırlar...
Bulundukları mekan, zaman ve insanlarla aralarında bir kök olmasa bile gidemezler ve hep gitmeyi arzularlar... Oysa gitmek fikri ne kadar ötelenirse ötelensin her daim peşlerinden gelir... Ve farkında olmadan bi çemberde yürürler gitmek fikri onları takip eder onlar gitmek fikrini... Ve günlerden birgün kuyruğunu yakalamaktan vazgeçmiş bir köpek gibi gitmeyi yakalamaktan yorulup durduklarında gidiverirler...
Ve işte tam da o an, hep hayalini kurdukları gitmeyi gerçekleştirdiklerinde içlerinde garip bir sızı meydana gelir. Ellerini nereye koyacaklarını, adımlarını ne yöne atacaklarını ve en çok da bakışlarının ne yöne çevireceklerini şaşırırlar... Sanki derinlerde bir yerde birşeyler ölmüştür. Ve bütün yürek o ölünün arkasından yas tutmaktadır...
Çünkü aranan bulunmuştur... Evet gidilmiştir...
Ama artık gitmenin büyüsü de gitmiştir...

Korkuyorum Sana Alışmaktan..Ya Gidersen????


Neden bu kadar hayatımın içindesin ki sanki? Beklenmeyen bir anda geldin ve hayatımın tamda merkezine oturdun kaldın... Oysa ki sen davetsiz bir misafirdin sence de haddini aşmamış mıydın uzun zamandır kimsenin girmediği(giremediği)kalbimin gizli kapısını tıklarken(!) ? Önce o kapıyı duymamazlıktan geldim , kaçmaya çalıştım ; yok olmadı işte... Sen o masumluğunla o kapıyı tıklarken sana karşı kayıtsız kalamazdım duyuyordum seni..
Günden güne alıştım sana... Oysa ki ben çok korkuyordum sana alışmaktan; çünkü biliyordum , adım gibi biliryordum bir gün gideceğini... Sen bambaşka bir mevsimin çiçeğisin , ben hep sonbahar.Ben bir çiçeği yeşertecek kadar güçlü değilim anla bunu,güneşim yalancı ısıtamaz ki yüreğini!
Kaçıp kurtulmaya çalıştıkça daha çok içine girdiğim bir girdap gibisin...Yok mu bir kurtuluşum?
Adı aşk mı bu alışkanlığın? Aşk olmamalı ben hep kaçtım aşktan , aşk beni böyle ansızım , ummadığım bir anda yakalamış olamaz..
Biliyor musun kalbimin senden önceki davetsiz misafiri de böyle masumca ansızın gelmişti... Kendimce kalbimdeki misafire hürmette kusur etmemiştim ; ama neden bilmiyorum o giderken kalbimide yakıp yakıp öyle gitmişti , ancak toparlandım derken şimdi de sen? Yoo hayır kalbim artık çok güçsüz bir kez daha yıkılırsa toparlayamam onu , bir gidişi daha kaldıramaz ..
Ah bir bilsem ki hak edeceksin bu sevgiyi kabulümdür senle gelen her hüzün ; ama bilmiyorum.. Tek bildiğim er ya da geç gideceksin, ben benle tek bırakıp gideceksin...
Evet korkuyordum sana alışmaktan , korktuğum başıma geldi alıştım; ama daha vakit erken gideceksen şimdi git sana daha çok bağlanıp sevmeden... Hiç girme kalbime sessiz sedasız git...
Gitmeyeceksen de öğret bana sevgiyi taa en başından yalansız , yanlışsız!

Valla beni bırakıp giden 3 Günde alıştığını söylemişti.
Beni geride bırakıp gitti.. Ben ise; 9 Ay oldu halen alaşamadım yada beceremedim desem daha doğru olur.
Herkez istediklerini Unutabilme kabileyitine sahip değil ne yazıkki "Benim gibi.