Gitmek mi Kolay? Yoksa Kalmak mı? - Sayfa 29

Bugünlerde Herkes Gitmek İstiyor

Sponsorlu Bağlantılar

Bugünlerde herkes gitmek istiyor.
Küçük bir sahil kasabasına,
Bir başka ülkeye, dağlara, uzaklara...

Hayatından memnun olan yok.
Kiminle konuşsam aynı şey...
Her şeyi, herkesi bırakıp gitme isteği.

Öyle "yanına almak istediği üç şey" falan yok.
Bir kendisi.
Bu yeter zaten.
Her şeyi, herkesi götürdün demektir.
Keşke kendini bırakıp gidebilse insan.
Ama olmuyor.

Hadi kendimize razıyız diyelim, öteki de olmuyor.
Yani her şeyi yüzüstü bırakmak göze alınmıyor.

Böyle gidiyoruz iste.
Bir yanımız "kalk gidelim",
Obur yanımız "otur" diyor.

"Otur" diyen kazanıyor.
O yan kalabalık zira...
Is, güç, sorumluluk, çoluk çocuk, aile,
Güvende olma duygusu...
En kötüsü alışkanlık.
Alışkanlığın verdiği rahatlık,
Monotonluğun doğurduğu bıkkınlığı yeniyor.
Kalıyoruz...
Kus olup uçmak isterken, ağaç olup kok salıyoruz.

Evlenmeler...
Bir çocuk daha doğurmalar...
Borçlara girmeler...
İşi büyütmeler...

Bir köpek bile bizi uçmaktan alıkoyabiliyor.
Misal ben...
Kapıdaki Rex'i bırakıp gidemiyorum.
Değil bu şehirden gitmek,
İki sokak öteye taşınamıyorum.
Alıp götürsem gelmez ki...
Bütün sokağın köpeği olduğunun farkında,
Herkes onu, o herkesi seviyor.
Hangi birimizle gitsin?

"Sırtında yumurta küfesi olmak" diye bir deyim vardır;
Evet, sırtımızda yumurta küfesi var hepimizin,
Kendi imalatımız küfeler.

Ama eğreti de yaşanmaz ki bu dünyada.
Olum var zira.
Ölüme inat tutunmak lazım,
İnadına kok salmak lazım.

Bari ufak kaçışlar yapabilsek.
Var tabii yapanlar, ama az.
Sadece kaymak tabakası.
Hepimiz kaçabilsek...
Bütçe, zaman, keyif... Denk olsa.
Gün içinde mesela...
Küçücük gitmeler yapabilsek.

Ne mümkün.
Sabah 9, aksam 18
Sonra başka mecburiyetler
Sıkışıp kaldık.
Sırf yeme, içme, barınmanın bedeli
Bu kadar ağır olmamalı.

Hayatta kalabilmek için bir omur veriyoruz.
Bir omur karşılığı, bir omur yani.
Ne saçma...
Bahar mıdır bizi bu hale getiren?
Galiba.

Ben her bahar aşık olmam ama
Her bahar gitmek isterim.
Gittiğim olmadı hiç,
Ama olsun... İstemek de güzel.

CAN YÜCEL

GİTMELİYİM !
Sen, benim ruhsatlı sevdam
Ben, senin sevdakeşin.
Ya sen varsın, ya da sen!
Temmuz geldi, gitmeliyim.

Sen şiir olmuşsan, şiir sensizliktir artık
Çünkü; yokluğuna kurşun işlemez.
Nicedir gözlerim dalıp gider
Ekin tarlasında rüzgâr, nicedir sarı değil
Sessiz hüzünlerle yazılmış alnıma
Bir güneşin doğuşunu bekleyerek
Ve bir sevdanın dilinden
türküler söyleyerek gitmeliyim.
Temmuz geldi...

Babamın ismini verdim oğluma.
Koçum benim..
Asi kartallar gibi rüzgârlı doruklarda
Ve kaçıp sana sığındığım geceler
Bütün gözlerim hatırımda.

Kalbimde uçuşur en deli kuşlar
Yüreğim denizlenir bir şiirin koylarında,
Akar boz bulanık seller içimde
Gözlerin gözlerimde direnir.

Ellerin tutuşur elini tutsam
Sen çöl çiçeğisin umutlarımın.
Ruhsatlı sevdamsın.
Seni sevmek yaşamaksa, ben hiç ölmedim.
Temmuz geldi,gitmeliyim...

Ifadesizligimiz

gün eksikligi
kendine mesken eylemiş
yabancilaşiyor
insan olan yanlarimiz
duyamadigimiz seslere
göremedigimiz yildizlara
dokunamadigimiz tenlere
adiyoruz
düşlerimizi
yapraklar dökülüyor
gözlerimizden
yaşlar gibi
ama kuru
ve cansiz bir gidişe ait gibiler
aldigimiz kararlara
kurban gidiyor
gidişlerimiz
suskunlugumuz
ifadesizligimizdendir.

Murat Tali |

Bir Kez Gönül Yıktın İse


Bir kez gönül yıktın ise
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi
Elin yüzün yumaz değil

Bir gönülü yaptın ise
Er eteğin tuttun ise
Bir kez hayır ettin ise
Binde bir ise az değil

Yol odur ki doğru vara
Göz odur ki Hak'kı göre
Er odur alçakta dura
Yüceden bakan göz değil

Erden sana nazar ola
İçin dışın pür nur ola
Beli kurtulmuştan ola
Şol kişi kim gammaz değil

Yunus bu sözleri çatar
Sanki balı yağa katar
Halka matahların satar
Yükü gevherdir tuz değil

Veda


Hadi dramatik olmasın bir veda da ne çıkar?
Ayrılırken gülümseyebilelim bir kere de,
İçten bir el sıkışma olsun son dokunuş,
Yaşananların hatrına düşman değil de pişman bakalım birbirimize…
Kendine iyi bak olsun ağzımızdan çıkan son heceler.
Hala için titresin bakarken gözlerime,
Utanmalısın ayrılırken,
Yanlış bir şey yapmış gibi başını öne eğmeden,
Kalbinden başka birini bulup unutmakta geçmesin ne çıkar sevmesen bir daha?
Hayalimle süslesen yine gecelerimi,
Sanki hiç tanışmamış gibi,
İlk aşkın gibi,
Heyecandan kalbin duracak,
Sesin kısılacak gibi olsun,
Konuşamayacak kadar titresin dişlerin,
Ve ellerin ellerimi son bir kez tutamayacak kadar terlesin.
Ayrıldıktan sonra da özle beni,
Ara,mesajlar çek,hiç utanmadan sıkılmadan,
Dost gibi,
Ama çokta dost değil,
Hani hem sev hem çaktırma!!
Gibi….
Sonra bir gün de ki bana,
Beraber bir nescafe’ye ne dersin,biraz laflarız..
Sonra ben ne diyeceğimi,
Ne giyeceğimi,
İlk gördüğümde nasıl davranacağımı şaşırayım,
Sonra özlememiş gibi çaktırmadan tokalaşalım..
Gitgide koyulaşsın sohbet,
Eskilere gelsin,
Ben sana,
-Şu masayı hatırladın mı?
Diye sorayım..
Sen de beni hiç bekletmeden,
-Aaa evet unutur muyum hiç de..
Ben mutlu olayım..
Sonra dayanamayıp elimi tut,
Ben inanamayım,
Bir daha hiç ayrılmayalım diye fısılda kulağıma..
Bu kadar özletme bir daha kendini diyeyim ben sana..
Ve bu sefer karar verecek çok farklı şeylerimiz olsun…