Ziyaretçi
Arama
Gitmek mi Kolay? Yoksa Kalmak mı? - Sayfa 78
Güncelleme: 29 Mayıs 2012 Gösterim: 255.100 Cevap: 1.073
Ziyaretçi
2 Ağustos 2007
Mesaj #771
Ziyaretçi
2 Ağustos 2007
Mesaj #772
Ziyaretçi
Sana Ulaşmak
Bir gün
bir yangın yerinde
buldum ben bu aşkı
Belki
Umudum vardı
yalanlamak için aşk yok diyenleri
Umudum vardı
Diyebilmek ne güzel;
bir umutsuz için
ne manalı.
Belki birgün bir yangın yeri
daha bulabileceğim
yine bir yangın yerinde bulduğum bu sevdadan
kurtulmak için
Ömer Seydi Ekinci
Sponsorlu Bağlantılar
bir yangın yerinde
buldum ben bu aşkı
Belki
Umudum vardı
yalanlamak için aşk yok diyenleri
Umudum vardı
Diyebilmek ne güzel;
bir umutsuz için
ne manalı.
Belki birgün bir yangın yeri
daha bulabileceğim
yine bir yangın yerinde bulduğum bu sevdadan
kurtulmak için
Ömer Seydi Ekinci
Ziyaretçi
2 Ağustos 2007
Mesaj #773
Ziyaretçi
SANA GÜLE GÜLE DERKEN
bir boşluk duygusu günlerdir içimde. "acıyı yaşamak" nedir diye
düşünüyorum durmaksızın. nasıl yaşar insan acıyı, neler
hisseder ya da hissetmez. Öylesine anlamsız ki "hayat devam ediyor
acılarını geride bırakıp yaşayacaksın" sözü.. insan nasıl
geride bırakır acılarını bilmiyorum. koca bir hayatı geride
bırakmak gibi. anne, baba, çocuk, sevgili..... kim olursa olsun.
"kaybettim, o artık yok" demekte anlamsız aslında. yok olmuyor hiç
kimse siz var olduğunuz sürece. birlikte yaşadığınız, birlikte
paylaştığınız herşeyde var oluyor. evinizin her köşesinde,
yemek yediğiniz masada..... oturduğunuz koltukta.... dün de
kalmıyor. dokunmak istediğinizde dokunamıyorsunuz sadece et ve kemik
olarak var olmadığı için
elinizi yüreğinize koyuyorsunuz o zaman.. elinizi yüreğinize
koyuyorsunuz ve derin bir soluk alıyorsunuz gülümseyerek. bilin ki o
da gülümseyerek kucaklıyor sizi sevgiyle... içiniz ısınıyor o
zaman büyüyor sevginiz artıyor çoğalıyor ve siz o çoğalan
sevgilerle yaşamayı öğreniyorsunuz sevgilerinizi paylaşarak .. bir
başka kucaklıyorsunuz insanları.....
Sevim KARAMAN
bir boşluk duygusu günlerdir içimde. "acıyı yaşamak" nedir diye
düşünüyorum durmaksızın. nasıl yaşar insan acıyı, neler
hisseder ya da hissetmez. Öylesine anlamsız ki "hayat devam ediyor
acılarını geride bırakıp yaşayacaksın" sözü.. insan nasıl
geride bırakır acılarını bilmiyorum. koca bir hayatı geride
bırakmak gibi. anne, baba, çocuk, sevgili..... kim olursa olsun.
"kaybettim, o artık yok" demekte anlamsız aslında. yok olmuyor hiç
kimse siz var olduğunuz sürece. birlikte yaşadığınız, birlikte
paylaştığınız herşeyde var oluyor. evinizin her köşesinde,
yemek yediğiniz masada..... oturduğunuz koltukta.... dün de
kalmıyor. dokunmak istediğinizde dokunamıyorsunuz sadece et ve kemik
olarak var olmadığı için
elinizi yüreğinize koyuyorsunuz o zaman.. elinizi yüreğinize
koyuyorsunuz ve derin bir soluk alıyorsunuz gülümseyerek. bilin ki o
da gülümseyerek kucaklıyor sizi sevgiyle... içiniz ısınıyor o
zaman büyüyor sevginiz artıyor çoğalıyor ve siz o çoğalan
sevgilerle yaşamayı öğreniyorsunuz sevgilerinizi paylaşarak .. bir
başka kucaklıyorsunuz insanları.....
Sevim KARAMAN
Ziyaretçi
3 Ağustos 2007
Mesaj #774
Ziyaretçi
GİDEBİLMEK
aşkta,sadece görmek istediğini görürsün.duymak istediğini duyarsın.sözcüklere,kendi anlamları nedeniyle işine gelen anlamları yükler durursun.o ne anlatmak isterse istesin sen sadece kendi anladığını algılarsın.Zor, çok zor...
gitmek gerekir bazen,bunları yaşamamak için.bir insana acıma duygusunu hissettirmemek için.kalıpda daha fazla kendine haksızlık etmemek için.gözleri iyi açmak gerekir,aşkın bittiğini,artık istenmediğini görmek için.söylenmesimi gerekir ille? ille tane tane anlatması mı gerekir.ama sen hala seviyorsun öyle değil mi?? bunun bi önemi yok artık onun için.O başka bir boyuta geçmiştir çoktan.bir ayrılabilse senden,bir anlayabilsen onun için aşkın bittiğini çok rahatlayacaktır,üzerinden büyük bir yük kalkacaktır.Aslında biliyor musun, oda olmayacak şeyleri düşünmektedir o an. 'ayrılsakta arkadaş kalsak...'gibiii.olmas ki mümkün değil ki bu.o da olabilir,bilir ama hiç olmazsa vişdanını rahatlatır biraz.Gidiyor ya,sorumluluk hissetmektedir ya....Aldırmamalısın bunlara.bir taraf aşıksa hala,iki eski sevgili arasında arkadaşlık söz konusu olamaz.peki ya bahaneler sıralamak yerine 'yeter artık ne olcaksa olsun' die düşünerek pat diye söyleyi verirse herşeyi? 'BiTTi ARTık' deyiverirse gerçeği? ilk aklına gelen soru 'ama neden,hani beni çok seviyordun,hani bensiz olamazdın' olacak değil mi? sorma sakın....Sus,suskunluğunla ört içindeki kasırgayı.eskip kavuran yakıp yıkan o kasırga daha uzun süre esecek içinde şimdi teslim olma.İlle bişey söylemek istiyorsan 'gidiyorum' de..'madem bitti' benimde işim yok artık o yürekte...Gitmek gerekir bazen.işte oan gelmiştir kabul etmek istemesende.belirsiz bir yolculuktur bu.nereye gideceğini,ne zaman biteceğini bilmeden çıkarsın yola.yürek ağrısıda cabası....çekebileceğin en büyük acılardan biridir.kaçışta yoktur üstelik,nereye gitsen seninle gelir.kapıyı ört ve bakma ardına,ağlama..yalnızlığı arkadaş edin kendine.Biliyorum dişarıya doğru ilk adımını attığın andan itibaren dönmek isteyeceksin geriye ama sakın dönme.Sıfırsın ya oanda,dönüşün sıfırın da altına indirecektir seni.Belkide o dönmek ister bir süre sonra,tekrar eski günlerdeki gibi olursunuz ne dersin? Hayır inanma bu söylediğime.Hiçbirşey eskisi gibi olmaz yaşanan hiç bir an bir daha yaşanmaz. 'başkasını buldu beni aldattı' die yeme kendini.ne önemi var bunun? öyle yada böyle bitti işte,kim olursa olsun onun hayatında.Tek gerçek birdaha senin oolmayacağın,kabullen bunu.Gitmek gerekir bazen,yüreği dinlendirmek kendini dinlemek ve yalnızlığın seni olgunlaştırmasını beklemek için...aynı şeyler bir daha geldiğinde yine gidebilme gücünü bulabilmen için...aşkı yeniden yaşayabilmen için...
Ziyaretçi
3 Ağustos 2007
Mesaj #776
Ziyaretçi
Beni YeDin BitirDin!!!!!
acı hatıraların odasını terk ettim ,ötekine geçtim.gözyaşlarım orda kaldı.ne evlere sığıyorum ne sokaklara.karşıdan karşıya geçerken havalara bakıyorum.üstüne yürüyorum arabaların.Daha ne söyLeyeyim biLmiorum ki...Bu dudakLar arTık seni Öpmicek,bu kaLp senin için çarpMıCak senin iÇin yaşamıCak senin iÇin öLmüCek,senLe ayNı ağaCa adını yazmıcak,Sende Gittin yaa!
Ziyaretçi
3 Ağustos 2007
Mesaj #777
Ziyaretçi
Şen kızlardan dinlediğim
truvaya aşık adamın köhne hikayesine
şimdi de dağlarda sadalarca rastlamak ne kötü
bakışlarıyla türküleri altın yaldızlı yapan adamın
sömürüşü yamalı urbalı sevgilileri
ne kötü
yavrusunu yüreğine saran ananın yanında
kutsanmış ezgilere feda edilen anaları görmek
ölüm gecesinde mutluydu dedem,
ölüpte gidince
yaş bilmeyen gözlerim sel oldu dedi ninem
uysal kasırgalara yaktığım
türkülerden beni azad edin
kapanmış yaraları depreştirmemi hoş görün
tabiblerin yaşamaz dediklerini
kara bulutlarda saklayışımı da
şanlı suları zafer fermanlarını yakışımıda
olacaksa af'sız kalacak tek şeyim
bir gün bu dağlarda kaybolacak hüznüm.
Adem Özbay
truvaya aşık adamın köhne hikayesine
şimdi de dağlarda sadalarca rastlamak ne kötü
bakışlarıyla türküleri altın yaldızlı yapan adamın
sömürüşü yamalı urbalı sevgilileri
ne kötü
yavrusunu yüreğine saran ananın yanında
kutsanmış ezgilere feda edilen anaları görmek
ölüm gecesinde mutluydu dedem,
ölüpte gidince
yaş bilmeyen gözlerim sel oldu dedi ninem
uysal kasırgalara yaktığım
türkülerden beni azad edin
kapanmış yaraları depreştirmemi hoş görün
tabiblerin yaşamaz dediklerini
kara bulutlarda saklayışımı da
şanlı suları zafer fermanlarını yakışımıda
olacaksa af'sız kalacak tek şeyim
bir gün bu dağlarda kaybolacak hüznüm.
Adem Özbay
Ziyaretçi
4 Ağustos 2007
Mesaj #778
Ziyaretçi
Bırakıp gitsemiydim bu ***** şehri,yada oturup en derinden ağlasamıydım keşke..
Kaçsaydım buralardan..Keşke göz yaşının o tuzlu tadını tatsaydım.. Olmadı,yapamadım,ağlayamadım..
Çok canım yandı,ama bi türlü bu yangının üstüne su döküp küllendiremedim..
Unutamadım..Beceremedim,olmadı..Bunuda elime yüzüme bulaştırdım.. Kahretsin..!
Bu kadar güçlü müydü,bu kadar bencilmiydi,bu kadar zehirlimiydi aşk..?
Bu kadar tutkulu,bu kadar ağırmıydı sevmek?..
Sıkıldım etrafıma yalancı gülümsemekten..
Hiç birşey olmamış gibi hareket etmekten..
Unuttum onu artık..O kimmiş demekten..
Gitmek gerek buralardan..
Bu şehirde seninle aynı havayı solumak bile bana zor geliyor artık..
Yakındır bu günlere elveda demem..
Bu gün canım hiç bişey karalamak istemiyor..
Sadece susmak geliyor içimden..
Susmak ve ağlamak sakince..
Bu susmalar pek hayra alemet değil..
Kağıdım kalemimde bana bugün sırt çevirdi..
Kalemi her elime aldığımda kırılıyor,kağıdı her tuttuğumda buruşuyor..
Onlarda sanki bana isyan ediyor..
Şarabımdan bir yudum almaya kalktığımdaysa kadeh elimden düşüp bin parçaya ayrılıyor..
Noktalar koyuyorum hayatıma tek tek..
Sonu gelmeden biten cümlelerimin yasını tutuyorum..
Hiç yaşamadığım,tatmadığım bir acıyı sindirmeye calışıyorum.....
Yakındır bu günlere elveda demem..
Gitmek gerek buralardan...!
GÜLDANE GEZER
Kaçsaydım buralardan..Keşke göz yaşının o tuzlu tadını tatsaydım.. Olmadı,yapamadım,ağlayamadım..
Çok canım yandı,ama bi türlü bu yangının üstüne su döküp küllendiremedim..
Unutamadım..Beceremedim,olmadı..Bunuda elime yüzüme bulaştırdım.. Kahretsin..!
Bu kadar güçlü müydü,bu kadar bencilmiydi,bu kadar zehirlimiydi aşk..?
Bu kadar tutkulu,bu kadar ağırmıydı sevmek?..
Sıkıldım etrafıma yalancı gülümsemekten..
Hiç birşey olmamış gibi hareket etmekten..
Unuttum onu artık..O kimmiş demekten..
Gitmek gerek buralardan..
Bu şehirde seninle aynı havayı solumak bile bana zor geliyor artık..
Yakındır bu günlere elveda demem..
Bu gün canım hiç bişey karalamak istemiyor..
Sadece susmak geliyor içimden..
Susmak ve ağlamak sakince..
Bu susmalar pek hayra alemet değil..
Kağıdım kalemimde bana bugün sırt çevirdi..
Kalemi her elime aldığımda kırılıyor,kağıdı her tuttuğumda buruşuyor..
Onlarda sanki bana isyan ediyor..
Şarabımdan bir yudum almaya kalktığımdaysa kadeh elimden düşüp bin parçaya ayrılıyor..
Noktalar koyuyorum hayatıma tek tek..
Sonu gelmeden biten cümlelerimin yasını tutuyorum..
Hiç yaşamadığım,tatmadığım bir acıyı sindirmeye calışıyorum.....
Yakındır bu günlere elveda demem..
Gitmek gerek buralardan...!
GÜLDANE GEZER
Ziyaretçi
5 Ağustos 2007
Mesaj #779
Ziyaretçi
Yasaklıyım Büyümeye
gelmelerin
avcumda sarı bir yirmibeşlik
çocukluk ağzımda kınalı şeker
yabanıl dudaklar kalır hediye
yanar su içmem üstüne
gitmelerin
oyunlarda yitirmem ki paramı
çocukluğumun gönlünde cehennem
samanıl yangınlar kalır geriye
yanar su serpmem üstüne
dün çocuktum
bugün ozan
yasaklıyım büyümeye
Bilal Kayabay
gelmelerin
avcumda sarı bir yirmibeşlik
çocukluk ağzımda kınalı şeker
yabanıl dudaklar kalır hediye
yanar su içmem üstüne
gitmelerin
oyunlarda yitirmem ki paramı
çocukluğumun gönlünde cehennem
samanıl yangınlar kalır geriye
yanar su serpmem üstüne
dün çocuktum
bugün ozan
yasaklıyım büyümeye
Bilal Kayabay
Ziyaretçi
6 Ağustos 2007
Mesaj #780
Ziyaretçi
Sevgilim,
Sana sevgilim diyorum.
Ayrılık da sevdaya dahil
Ayrılanlar hala sevgili
Dediği gibi İlhan'ın.
Sevgilim, sana sevgilim diyorum, bir daha hiç
demeyeceğim içindir belki.
Ayrılmamız neyi değiştirecek, ayrılık yüreğimden silip
atabilir mi seni derdin. Kimbilir..
Bu sana son yazışım.
Sözcüklere yüklemeye çalıştığım duygularım,
beyaz kağıtların keskin kenarlarıyla nasıl da parçalanıyor böyle.
İlk kez yazmak böyle zor, anlatmak bu kadar olanaksız.
İçimde çağıldayan herşeyin, sana doğru aktığını duyupta bunu anlatamamak.. Ne acı.
Oysa, seni her düşündüğümde, sesim, zamanın ve mekanın olmadığı görünmeyen
ince ipeksi bir yolda ilerleyip kulaklarına akmadı mı.
Her düşündüğümde seni, yapmam gereken sadece izlemekti.
Ruhumun sana akışı, o hızlı ama bir o kadar yavaş, delice ama bir o kadar sakin,
coşkuyla ama nasıl huzurlu bir çağlamaydı onların hepsi.
Hemen duyardın, büyük kalabalıklarda, iki kişilik yalnızlıklarda,
yada gözlerin maviliklere kilitlenmiş.. Duyardın.
Hala duyuyorsun. Şimdi, şuan, seninle konuşurken, ruhunda geziniyorum yine.
Baktığın yerden uzaklaşan bakışlarını, o kimselere hissettirmediğin
bir anlık dalgınlığı, sadece anın yakaladığı o ince sızıyı.. Kapa gözlerini..
Sen hep duyacak mısın beni, ben hep anlatacak mıyım. Bilmiyorum.
Ama, madem ayrılanlar hala sevgili, ayrılanlar hala sevdalı, bu ayrılıkta bitmeli..
Ayrılık.. Ne çok korkardık bu sözcüğe yüklenen anlamdan.
Oysa şimdi anlıyorum ki, ayrılığın kendisi değil, ayrılmakmış asıl zor olan.
Ayrılmayı başarana kadar yaşanılanlar, o kanatan acıtan korkulu bekleyişler..
O kopuşu yaşamak, artık başka biri değil, sen olan o varlığı olduğu yerden çıkarmaya çalışmak,
ağlayarak git artık içimden diyebilmek, ama daha derken pişman olup hayır kal ne olur diye yalvarmak..
Ne kadar zordu mabel.. Öyle içimdeydin ki, seni ordan çıkarmak kendimi paramparça etmek demekti.
Ayrılık.. O kanlı zafer.. Şimdi paylaştığımız işte bu.
İçimizde o boşluğun büyük acısı yüzümüzde birbirimizin kanı var hala..
Sevgilim,
Sevgilim diyorum son kez sana. Bir daha demiyeceğimdendir bu, ve bir daha yazmayacağımdan.
Ayrılık da bitmeli.. AYLİN KOÇ
Sana sevgilim diyorum.
Ayrılık da sevdaya dahil
Ayrılanlar hala sevgili
Dediği gibi İlhan'ın.
Sevgilim, sana sevgilim diyorum, bir daha hiç
demeyeceğim içindir belki.
Ayrılmamız neyi değiştirecek, ayrılık yüreğimden silip
atabilir mi seni derdin. Kimbilir..
Bu sana son yazışım.
Sözcüklere yüklemeye çalıştığım duygularım,
beyaz kağıtların keskin kenarlarıyla nasıl da parçalanıyor böyle.
İlk kez yazmak böyle zor, anlatmak bu kadar olanaksız.
İçimde çağıldayan herşeyin, sana doğru aktığını duyupta bunu anlatamamak.. Ne acı.
Oysa, seni her düşündüğümde, sesim, zamanın ve mekanın olmadığı görünmeyen
ince ipeksi bir yolda ilerleyip kulaklarına akmadı mı.
Her düşündüğümde seni, yapmam gereken sadece izlemekti.
Ruhumun sana akışı, o hızlı ama bir o kadar yavaş, delice ama bir o kadar sakin,
coşkuyla ama nasıl huzurlu bir çağlamaydı onların hepsi.
Hemen duyardın, büyük kalabalıklarda, iki kişilik yalnızlıklarda,
yada gözlerin maviliklere kilitlenmiş.. Duyardın.
Hala duyuyorsun. Şimdi, şuan, seninle konuşurken, ruhunda geziniyorum yine.
Baktığın yerden uzaklaşan bakışlarını, o kimselere hissettirmediğin
bir anlık dalgınlığı, sadece anın yakaladığı o ince sızıyı.. Kapa gözlerini..
Sen hep duyacak mısın beni, ben hep anlatacak mıyım. Bilmiyorum.
Ama, madem ayrılanlar hala sevgili, ayrılanlar hala sevdalı, bu ayrılıkta bitmeli..
Ayrılık.. Ne çok korkardık bu sözcüğe yüklenen anlamdan.
Oysa şimdi anlıyorum ki, ayrılığın kendisi değil, ayrılmakmış asıl zor olan.
Ayrılmayı başarana kadar yaşanılanlar, o kanatan acıtan korkulu bekleyişler..
O kopuşu yaşamak, artık başka biri değil, sen olan o varlığı olduğu yerden çıkarmaya çalışmak,
ağlayarak git artık içimden diyebilmek, ama daha derken pişman olup hayır kal ne olur diye yalvarmak..
Ne kadar zordu mabel.. Öyle içimdeydin ki, seni ordan çıkarmak kendimi paramparça etmek demekti.
Ayrılık.. O kanlı zafer.. Şimdi paylaştığımız işte bu.
İçimizde o boşluğun büyük acısı yüzümüzde birbirimizin kanı var hala..
Sevgilim,
Sevgilim diyorum son kez sana. Bir daha demiyeceğimdendir bu, ve bir daha yazmayacağımdan.
Ayrılık da bitmeli.. AYLİN KOÇ
Benzer Konular
| 2 Ekim 2008 / Sedef 21 Taslak Konular |
| 10 Ekim 2012 / Misafir Soru-Cevap |
| 14 Şubat 2016 / Safi X-Sözlük |
| Kapat Saat: 17:33 Hoş Geldiniz Ziyaretçi
Benzer Konular
Son MesajlarYenile Yükleniyor... |
Sayfa 0.068 saniyede 9 sorgu ile oluşturuldu