Gitmek mi Kolay? Yoksa Kalmak mı? - Sayfa 91

Geriye Kalan


Bazen bir mutluluk kaçırır insan,
Belki de Kader
Bazen bir kadeh taşırır insan,
Belki de Sabır
Bazen bir avuç kalbe küser insan,
Belki de Dünya
Bazen aşkını görür insan,
Belki de Rüya
Bazen aklını yitirir insan,
Belki de Yar
Bazen mevsimsiz üşür insan,
Belki de Ayrılık
Bazen sevmek ister insan,
Belki de Sevgisiz
Bazen dua eder insan
Belki de Çaresiz...

Ben Gittikten Sonra


Merak ediyorum, ben gittikten sonra ne değişti hayatında
İstediğin gibi mi geçti zaman,
Hiç sanmam
Belki, birkaç kişinin gönlü oldu ama..
Ya sen, sen neler hissettin
O, cehennem gibi ayrılığı, kaç günde hazmettin
Acıların hafifledi belki o günlerden sonra ama
Eskisi kadar da gülemedin değil mi
Bir süre sahte kahkahalar dolaştı sahte yüzünde
Söyle, kaybettiğin kadar değerli olan ne kazandın
Ne değişti ki benden sonra
Ben gittikten sonra, iki üç yıl daha yaşlandın, hepsi bu
Benim senden sonra fazla hikayem olmadı
Tamamıyla unutamadım seni
Hem bilirsin, nostaljik tarafım da vardır
Mevcut sevdalar güldürmediği zaman yüzümü
Hiç çekinmeden anılara sığınıyorum
Resimler, mektuplar, belgelenmiş hüzünler işte
Hem ben o zamanki acıları, şimdiki sevişmelerden daha anlamlı buluyorum
Bildiğin gibi asiliğim devam etmekte
Ve bu düzene ısrarla uymuyorum
Eskisi kadar kızmıyorum sana,
Oysa sen, binbir zorlukla hayata geçirdiğimiz bu sevdayı sırtından bıçakladın
Benden önce hayallerim kanadı
Ve, o günden sonra yüzümde hiç silinmeyecek bir sitem kaldı
Ayrıldıktan sonra da aleyhime çalıştın hep
Başka yüzlerle sohbet ederken,
Kim bilir kaç kez seninle birlikte yakalandım
O kadar alışmıştı ki gözlerim yüzüne
Kim bilir kaç kişiye adınla seslendim
Kim bilir kaç kalp kırdım senin yüzünden
Biliyor musun
Yazmaya başladım senden sonra
Senin bundan bile haberin yok
Böylesi daha güzel
Bilme neler yaptığımı, nerde yaşadığımı
Bilme
Sana kızgın değilim artık
Tüm günahlarının cezasını çekeceksin
Ne yalannlarına, ne de ümitli günlerimin üzerine döktüğün ihanet kırıntılarına
İnan, aldırmıyorum, önemsemiyorum, o kapıdan çıktığım günden beri
Ah bir de seni iyi hatırlayabilseydim
Çirkinliklerin içine o doyumsuz hatıraları da ekleyip öyle bitti
Çocukluk fotoğrafındaki güzel yüzünün dışında
Beni etkileyen bir kalıntın yok artık
Seni hiç özlemedim
Ve seni hiçbir zaman affetmeyeceğim
O günden sonra ağlamadım bir daha
Aslında diğer taraftan sana çok şey borçluyum
Yaptığın her *****lik kılavuzum oldu
Daha dikkatli davranmaya başladım
Daha sağlam adım attım
Gülüşlere kanmadım
Sana sunduğum sayısız şansı kimseye tanımadım ve tanımayacağım da
Yalan sezdiğim yerde nokta koydum her serüvene
Bağışlamadım, seni defalarca bağışladığım gibi
Hani derler ya, dünya küçük
Oldu da biryerde karşılaştık,
Ne yapacaksın,
Pişkinlik edip yine suratıma bakabilecek misin
Yoksa, yere mi çarpacak bakışların
Ellerinle mi kapatacaksın yüzünü, merak ediyorum
Yada, kendini inanmadığın halde temize mi çıkaracaksın
Bu satırlara rastladığında yada biryerlerde duyduğunda
Bir gün baba olacaksın
İnşallah oğlun olur
Bir kızın olursa eğer,
En çok bu satırları yazan üzülecek,
Büyük ihtimal yine arka teker, ön tekeri takip edecek.

Kimdi kalan, kimdi giden...
Giden mi sucludur herzaman!...
Ne zaman baslar ayriliklar...
Dostluklar biter ne zaman...
Her gecen gun bir parca daha
Aldi goturdu bizden...
Ayni kalmiyordu hicbir sey...
Degisiyordu hersey kendiliginden...
Artik cozulmustu ellerimiz...
Artik bolunmustu yuregimiz...
Birimiz soylemeliydi bunu...
Otekini incitmeden...
Kimdi giden, kimdi kalan...
Aslinda giden degil...
Kalandir terkeden...
Giden de bu yuzden gitmistir zaten !!!

Ben sana git diyemem

yanımda ol dedikçe
duydukça yüreğimde
uygarlık kargaşasını aşıp
sevimli kasabalar halinde
denizini,
olta iplerini
ve çekingen bedenini
alarak geliyorsun

ben sana git diyemem
ayaklarına gölgelerimi asıp
saçlarına vurgunca dokunan
güneş ışıklarına
demir döküp
dudakların kadar ateş içinde
kalıncaya kadar bedenim;
kış mevsimi de başlayıp
donmayınca balıklar
ben sana git diyemem

Ethem Vayvaylı