Özlem -1- [Arşiv] - Sayfa 103

Yalnızlığım

Yağmur yağıyor camlara,
Bak gökyüzü ağlamakta.
Çıldırtıyor bu manzara,
Selam seven aşıklara.

Geceler uzun, korkulu,
Gözlerimizde buğulu.
Silindi renk saltanatı,
Boynu bükük kasım patı.

Kurtar beni, karanlıktan,
Kurtar artık yalnızlıktan.
Sarardım ben, soldum aşktan,
Bıktım yalnız yaşamaktan.

Gönül bahçemi aydınlat,
Renk, renk çiçeklerle donat.
Ger bana sen, kol ve kanat,
Çekilmiyor sensiz hayat.

Kemal Tekir

Aslında...

Bir sen vardın, dokunuşlarında hayatın alnıma...
Çarelerimi dürdüm bohçama.
Güneşler ısmarladım gecelerin koynuna.
Gün kokusuz sabahlara,
Bekçilik etsin diye
Salmaya salardım da umutları aslında...

Bir gözlerin yoktu,
Bir de ellerin.
Sensizken,
Ölemiyorum bile,
Neyleyim...

6.10.2005

Öznur Karayumak

Her günün hep
Aynı mı olacak adı?
Her mevsim aynı gönlüm
Hep sonbahar?
Hep mi göçmen kuşlar
Benim yüreğimden
Göç edecek uzaklara
Dönmeyecek geriye
Hiç mi gelmeyecek gönlüme
İlkbahar?
Koştuğu denizlere ulaşmadan
Hep benim mi kuruyacak
Irmaklarım?
Boynu bükük bir buğday başağını diriltmeden
Bir annenin bereketli ellerine
İlişmeden?
Hep mi böyle
Bıçak sırtında duracağım
Bir yana düşsem hasret
Öbür yanda gurbet .
Hep mi
Her akşam yokluğunla yatıp
Özlemine uyanacağım?
Biraz
Bahar gönder buralara oralardan
Ve yanına
Yüreğini iliştirmeyi
Unutma!
Baharı
Yüreğinde yaşayacağım.

Özlüyorum seni.
Gücüm yetmiyor unutmaya
Özlüyorum elini tutmayi sesini duymayi
Boynuna sarilip omuzunda aglamayi
Nedensiz sevinçleri
Hasret dolu sevgi dolu simsicak düslerimi
Özlüyorum
Gücüm yetmiyor unutmaya
Seni aramazsam unuturum sanmistim
Girmez sanmistim hayalin beynime
Geceleri düslerimde
Gündüz baktigim heryerde seni
Özlüyorum..
Renkler gitmenle soldu
Kirmizi kirmiziligini unuttu
Mavi maviliginin farkinda degil
Beyaz yanliz sen giydiginde güzelligini haykiriyormus
Özlüyorum
Bu özlem bu bekleyis hiç bitmiyecek
Ruhumda sana açan eflatun renkli çiçekler solmayacak
Olmasanda sensiz sensizligi yasatacagim
Sensiz seninle olmayi basaracagim
Sonun yaklastigini hissettigim gün
Beyaz,bembeyaz mendilimi sallayarak
Sensiz yasamin kahrediciligine veda ederek
Seninle sonsuzluga kavusacagim.

Oturmuş gecenin karanlığında
Yine seni düşünüyorum
Dokunmak,öpmek istiyorum
Hep ama hep seni istiyorum
Şarkılar hep seni anlatıyor
Senin adına şiirler yazıyorum
Yokluğunla dans ediyorum çoğu geceler
Sensizlikle kafa çekiyorum
Hayalinle konuşuyorum,ağlıyorum omzumda
Göremediğim seni seviyorum
Hemde delice,çılgınca
Hep sen,hep sen diye haykırıyorum beni çevreleyen dilsiz duvarlara
Birtek onlar paylaşıyor benimle sensizliği
Söylemekten utanıyorum ama
Sensizliği bile kıskanıyorum
Paylaşmaya kıyamıyorum o dilsiz duvarlarla
Oturup gecenin karanlığında
Hiç kopamadığım seni düşünüyorum..

Sevmeden Sevilmiş

Kokladım gülünü koru bağrında
Gül kokusu aklımı aldı başımda
Sevmeden sevilmis gençlik çağında
Hayalin dökülür canom gözüm yaşında

Susamış sevgiye canom susamış aşka
Beni üç gece yaşattın vallahi başka
Sarıldık sarmalandık doymadık meşke
Hasretin dökülür canom gözüm yaşında

Sorudu benim özümden aşkın narını
Vallahi görmüşem ğardaş gülün harını
şimdi zapt edemem bülbülü döker zarını
Sevgin dökülür canom gözüm yaşında

Gül yüregin sere serpe önüme açtın
Aşkın şarabını canom doldurup içtin
Sarıldıkca bu bedene kendinden geçtin
Meylerin dökülür canom gözüm yaşında

Yaşarim çosturmali gine deli gönülü
Yaradan büyüktür canom elbette ulu
Güldürelim can seninle gülü bülbülü
Namelerin dökülür canom gözüm yaşında

Yaşar gürlek
11-09-2006 Rotterdam
HOLLANDA

Yasar Gur

Hatırlarmısın seninle ilk tanıştığımız günü,
Bodrumda bir barda ayaküstü...
Hatırlarmısın ilk kavgamızı,
Tanışmamızın yarım saat sonrası...
Hatırlarmısın ne çok kızardık birbirimize,
Ama bir türlü duramazdık telefonlardan uzak,
...duymadan sesimizi...
....
Hatırlarmısın,
Ne çok tartışmamız oldu seninle,
Ve de hatıralarımız acı, tatlı....
Hatırlarmısın, ne çok şey konuşmuştuk seninle,
Özel hayatlarımıza dair, o gece
Beraber hem gözyaşı dökmüştük
Hem de aynı anda gülmüştük....

Aslında ikimizinde farklı hayatları vardı
yaşamak zorunda olduğumuz,
fakat yaşamayı arzulamadığımız.
Zorunlu bırakıldığımız,
Ama mecbur duk buna,
Yani ayrı kalmaya...

Sonunda geldi ayrılık vakti,
Gitmeliydin buralardan,
Bense ne çok özlemiştim seni
Daha uçağın kalkmadan!
....

Belki birgün yine karşılaşırız seninle,
Bodrum’da bir barda aynı şekilde...
Belki yine kavga ederiz nedensizce,
Sonra da özür dileriz saatlerce...
Belki bir gün yine anlatırız kendimizi birbirimize,
Düşer gözyaşlarımız kifayetsizce....
.............
Belki birgün,
yine özlerim seni delicesine.........................