Özlem -1- [Arşiv] - Sayfa 15

Gitmek…

Sponsorlu Bağlantılar

Bazen gıtmek gerek ,yitmek ,yitirmek gerek..Öyle acılanacak ki yüreğim bu gidişe,,sana bir elveda dilemeyi bile (bir vazgeçiştir oysa) unutturacak,unutturmuş gibi görünecek kendisine..!! Oysa ki nasıl sancılanacağım nasıl kanlar akıtacağım geçtiğim yollara.. Sen sevgili ! Dökebileceğin göz yaşları kadar ıslanacaksın yokluğumda…Kanımı akıttığım yollarıma çıkacak ,öpeceksin caddeleri..Yüreğinin sızısı kadar yakın olacaksın bana

Ben mi..?

Gidişimle , bittiğim şehirden, ayrıldığım anda ben , başka bir yalnızlığın koynuna uzanacağım o gece..Başka nefeslere karışacak nefesim..Sesini duyar gibi olacağım her yağmurun altında unutulurken,unuturken kendimi.. Unutturacağım sana da biraz ..

Öyle hain hatırlatacağımki kendimi ,senin için günler anlamını tekrar kazanmaya başladığında,ben hergünümü sana adayacağım…Bir dilek ağacım olacak evımın onunde..
Her sabah uyandığımda,o ağaca rüyalarımı asacağım..Olurda bırgün beni bulma ıhtimalin olursa,,sensizliğinde kaç sensiz gecemin geçtiğini asacağım o ağaca…ve o ağaç yeryüzünde tek olacak..SEN olacaksın tek nedenım ve tek dıleğim,bütün dilekler aynı olacak çünkü…
Sen ki sevgili, her gecen daha doyumsuz olacak nefretimle başkasının koynundan daha da zevk alırken..daha da unutacaksın beni biliyorum…Bu deilmiydi zaten aradıgım nedenım ..Öyle unutacaksın ki beni..yollarımdan geçerken,kalbimin kanadığı yerleri bile ezeceksin ayaklarınla…..

Sevgili’m..yüreğimin kanayan yanı..!! Sen deilmiydin hep fazlasını ,daha fazlasını isteyen..Sen değilmiydin,kalbimi açtığımda ,SENİ, görmen için,iğrenerek kafanı çeviren..Hep başkaları ne dedi ,ne derler ile ilgilenen..Yetinmeyen sen değilmiydin..!!

Al işte..sana bıraktım sahte sehrini..sahte sevgilerle beraber..Ummazdın ,ben nasıl olsa enaiydim,senin enain..bırakıp gitmezdim..Bazen çekip gitmek gerek derdim..Duymazdın bile beni biliyorum..Al işte…Yolların uzadığı bir kent..Sonu olmayan bir ecel seçtin kendine..bunu sen hazırladın…Her gece rüyalarımda nefesini duyuyorum,,mutluluk haykırışlarınla başlayıp,,sabah nöbetlerine uzattığın göz yaşlarının tuzuyla uyanıyorum…Ellerim uyuşuyor…Avuçlarım kilitlenmiş uyanıyorum sevgilim..Yüreğim agrıyor anlıyormusun,dayanmak öyle zor ki ..sonra başımı kaldırıp bir dilek daha tutuyorum senin için…Biten bir gecenin sonsuz lacivertliğinde sende de bitirilmeyi diliyorum..kendi sonumu görebilmek için…
Beni hep yokluğumda sevdikleri için. ..Bekliyorum..

Kor ateşlerde yanıp seninle serinlemeyi,
Tek bir cümle için, bir ömrü feda etmeyi,
Adını sayıkladığım geceler, gündüzleri, günleri
Ben bilirim, ne demek olduğunu.

Hasreti, halka halka ekleyip birbirine
Sensizliği, yudum yudum zerk edip her hücreme,
Yokluğunu kahredip şu gönlüme,
Sevdaları yudum yudum içmeyi
Ben bilirim, ne demek olduğunu..

Tek başına bir deniz kenarında şarkı söylemeyi,
Hani olur ya, belki sana rastlayıp söylerlerse diye,
Yunusların kulağına sevgi sözcükleri etmeyi,
Martıların kanadına öpücükler kondurmayı,
Ben bilirim, ne demek olduğunu..

Yalnızlığın, acımasız kollarına sarılıp medet ummayı,
Gelen geçenden haber sormayı
Uğruna kahrolup kendini yollara vurmayı,
İsyankar gecelere sen diye sarılıp avunmayı,
Ben bilirim, ne demek olduğunu..

Sızım sızım iç çekişlerde kan ağlamayı,
Parçalanmış ellerimle sana uzanmayı,
Yokluğuna bir ilmek atıp dizi dizi sıralamayı,
Gelmeyecek bir günün sabahına sokulmayı,
Ben bilirim. ne demek olduğunu.
Ya sen , sen bilir misin ne demek olduğunu.?

Gözbebeğim

Karanlığın soğuk ve dilsiz duvarlarına senin mutluluklarının figürlerini çiziyorum..Islak kaldırımları gülen gözlerindeki ışıkla aşındırıyorum..Güneşe kapalı tüm bedenimin sevgi perdelerini araladım gül yüzüne..Yitirdiğim güneşi senin yüzünde buldum.Susamıştım sevgiye...Kana kana içtim sevgini..Nefesim daralırken senin Mutluluklarında huzur buluyorum...Azgın dalgaların hırçınlığında senin huzurlu kalbine sığınıyorum..Kuruyan kalbimin çorak çöllerine gözbebeklerinden süzülen nazenin gözyaşlarını bıraktım.Umutlarını tohum, sevgini güneş bilip dünyanın en güzel çiçeğini ektim kalbimin çorak topraklarına...İçimde acaba kurur mu diye bir şüphe yok .Eğer seninle aynı sevgiyi paylaşıyorsak ve ayrı kentlerin aynı sabahında aynı sevdaya uyanıyorsak ve iki ayrı bedende tek kalp olup seviyorsak birbirimizi bu çiçek her zaman büyüyecek.Sevgimizle ve yarınlarımızdaki umutlarımızla mutluluklarda yeşerecek..

Gözbebeğim..Yalnızlığın içinde yetim çocuk misali dolaşırken senin kalbinde buldum tüm benliğimi...Sevginin ve mutlulukların en güzelini Senin cennet misali kalbinde buldum.
Yıldız yıldız gözbebeklerinden aydınlığa düşmek isterim..İlmik ilmik sevgiyi dokumak isterim kalbinin hücrelerine..Damla damla olup yağmurun sevgiyle buluştuğu bulutlarda senin tenine hediye edilmek isterim..

Seni severken ürkek bir ceylan gibi yüreğim... Sevda durağındaki son beklediğimsin..Sen kalbimin en güzel meleğisin ve hayatımın en güzel bebeğisin...Seni canımdan öte sevdiğim gözbebeğimsin...Geceden sabaha bıkmadan usanmadan mutsuzluk çöllerine umut taşıyan rüzgarın esintisindeyim..Esen bir rüzgar olup dağıtayım saclarını..Bırak çöz saclarını ..Darmadağın olmuş saclarını yine ben toplayayım...Cennetin en güzel gülü olup yanaklarına hediye edileyim...Bir kelebek olup son nefesimi senin kalbinde vereyim....Kurumuş sarı yaprak olup senin ilkbaharındaki sevgilerinle yeniden yeşereyim....

Şehrin tüm yanan ışıklarında senin izini sürüyorum.Bohçamdaki son ekmeği senin için bölüyorum..Seni sevmek bu dünyanın kötülerinin içinde güzellikleri ve senin sevgini bulup seni yasabilmektir...Ve seni sende sevmek gözbebeğim; her şeyinle kabullenip iki ayrı bedende tek kalp olup aynı sevdayı nefes bilmektir...Ben senin kalbindeyim..Yalnızlığın tüm zincirlerini kırıyorum sevdanla.Esen her rüzgara karışıp saclarını dağıtıyorum...Gece olup karanlık çökünce odana, yıldız olup aydınlığına misafir oluyorum...Nasırlanmış ellerimle mavilere seni yazıyorum yine...

Kelimelere sığmamalı sana olan sevdamın bir damlası...Ne güzel olurdu geçmişimdeki acılarımın gözyaşlarını silip senin dizlerinde bir bebek misali ağlamak..Gözbebeklerinde bilirim yüreğinin nazeninliğini , can bilirim her içine çektiğin nefesini...Mürekkebi sevgiyle koyulaşan ve gül yüzüne satır satır yazılan ömür sevdasının mutluluk kokan dizeleridir sana olsan yangınlarım...

Göçmen kuşlara sordum tüm iyiliklerini...Kalbime adadım tüm sevgilerini..Karanlık gecelerime parlak yıldız bildim gözlerini...Yudum yudum içtim mutluluk denizindeki gülüşlerini...Sevdanı ekmek , mutluluklarını katığım bilip seninle olan uzun yolculuğumdaki bohçama koydum...Her sevdaya uzanan satırda senin gözlerini buldum.. Geçmişimdeki acılarıma sevdanla unutup sana koşuyorum yüreğimin çıplak ayaklarıyla..Gözlerimdeki yasama sevinçlerini yüreğine ekleyip Cennetin mutluluklarında seni bulabilmek için koşuyorum

Kanatlanıp uçsam bir kere , kanatlarımda senden öğrendiğim tüm sevgilerini mutsuz insanlara taşıyacağım...Şair olup kalemimle yerle gök arasına sevdamı satır satır yazacağım..Bir tomurcuk olup baharlarda açsam ; her tomurcuğunda seni anlatacağım sevdaya hasret gönüllere ...

Unuturum sanıyorsun….
Sen unuttun mu?
Kendin gibi mi belledin beni..?
Nasıl unuturum, beklerken vuslatı ıssız gecede….
Telefonumun ışığına dadanan pervaneler unutturur mu sandın seni…
Bilmiyor ki kimse, gönlüm bir yelkenli , rüzgarı sensin..
Sen esmeyince dolmaz bu yelken, gitmez bu gemi…

Nasıl unuturum,
Balkonda çiçekler patladı, damarlarımdan kan..
Giden sevdamın ardından.
İsterdim akmasın hücreleri seninle dolu kanım.
Dolsun beynimin kıvrımlarına …..
Unutayım dünyayı…
Saklı kalsın benimle, bedenimle sonsuza kadar…
Canım yandı, sen gittin bebeğim.

Gül, yüzünü günden döndü, kuruyor.
Karanfilin her tomurcuğu zehir kırmızısında patladı…
Sen yoksun diye…

Nasıl unuturum, her kokuda bir çiçeği kokladığım tenini…
Nasıl unuturum diğer yarımı..
Nasıl unuturum, ateşin çaresiz kaldığı gecede, için kor alev, tenim buz kalesi olduğu anı..
Nasıl unuturum, toprak testinin kokusunda doğayı arayan ruhunun dansını..
Nasıl unuturum tomurcuk gülü koklarken, her gün can suyu verdiğimizi..
Nasıl unuturum damla sakızının nefesinde ilaç olan kokusunu,
Nasıl unuturum omuzlarından akan saçının bir kısrağın yelesinden güzel olduğu anları…
Nasıl unuturum, şarkısını zevkin haykırılan geceleri..
Nasıl unuturum kızgınlıklarımın gecelere uykusuzluğu ektiğini.
Nasıl unuturum Seni, seninle geleni ve gideni…
Mümkün mü? zamanın en kısa anında bir yaşam içinde seni unutmak ..
Seni Seviyorum Bebeğim…
Unutmam, Unutamam İyilikler Meleğim…

İnat yapma sevdiğini saklama..
Yakma içimdeki yalnızlık kandilini sevdiğim,
Yakma desem de, inadın varmış yaktın yaşıyorum.
Demesin başkaları insafsızlar şehrinde yaşamış.
Ben sana inat etmem edemem, unutamam …
Ben sevgiye, sevdiğime taparım bebeğim.

Ya bu şiir sürecek, sevdiğin gelene kadar,
Ya da sen yaşamdan gidene kadar.

Yastayım

Gecenin en derinliğinde
Umutsuzluk beni sardığında
Gölgeler içinde kayboluyorum
Bu çıkmaz sokakta yürüyorum
Çileler boğmuş beni
Bu yolda yürümek zor
En acısı sensizlik be güzelim
Gören çaresiz der, umutsuz der
Kimse bilmiyor ki çektiğim ask acısı
Ama sen gittin gideli bu imkânsız aşk
Beni yasta boğdu güzelim
Acı değil, aşk’tan başka, ölümden farklı
İmkânsız iste
Bu yüzden son nefesime kadar yastayım.

Sana Muhtacım
Gözlerim doldu yine
Niye mi?
Sokakta yürüyen âşıkları gördüm
Aklıma sen geldin aşkım
Resmine bakıp daldım eski günlere
Ağlamak istedim
Koşup yanına gelmek istedim
Olmuyor bırakmıyorlar
Tek çarem Allah’ım
Açtım ellerimi yalvardım
Çok yalvardım
Ya canımı alsın
ya da seni bana beni sana versin
Kavuşalım
Artık dayanamıyorum
Her gün ağlamak istemiyorum
Sana dokunmak seni öpmek istiyorum
İnan artık sensizlik çok zor
Sana ihtiyacım var
Allah’ım ne olur kavuştur bizi
Ne olur bir kere olsun göreyim onu
Bir defa doya doya öpsem.

SEN BU ŞİİRİ OKURKEN!

Sen bu şiiri okurken
Ben çoktan bu şehirden gitmiş olacağım
Artık ne özlemlerini duyacaksın bıçak yarası
Ne de telefonların çalacak gece yarısı
Ve bu zavallı yüreğim olmayacak artık
Kaprislerinin hedef tahtası...
Seni sana
Beni bir akıl hastanesine
Bırakıp gideceğim bu şehirden

Nasılsa kavuşamadım sana
Nasılsa dudaklarının kıyısına varamadım
Nedense bütün çıkmaz sokaklar adresim oldu
Ve nedense bütün kırmızı ışıkları üzerime yaktın
Ne yaptımsa
Bir türlü sana yaranamadım
Artık adressiz
Işıksız
Ve öylesine ıssızım
Dünlerin kadar eskiyim
Verdiğin acılar kadar paslıyım
İşte çıkıp gidiyorum hayatından
Nasılsa fark etmez senin için
Belki çok şanslı
Belki de en yaslıyım
Artık
Pusulam hasreti
Saatim yalnızlığı
Ve takvimler sensizliği gösteriyor bana
Neylersin
Yolcu yolunda gerek
Belki bundan sonra
Belki senden sonra
Adam olur bu "asi yürek"
Ve dersini alırda bu sevda'dan
Bir daha
Boyundan büyük denizlere
Asılmaz kürek

Yarın bu saatlerde
Ben yollarda olacağım
Sen kimbilir kaçıncı uykuda
Masal mavisi bir rüyada
Ve elbette o korsan yüreğin
Oysa
İlk defa sesimi duyamayacaksın
Sitemlerin sahipsiz
Soruların cevapsız kalacak
Belki ilk defa içini kemirecek yokluğum
Tanımadığın bir korku içini saracak
İlk defa kendinle hesaplaşacaksın
Ne oldu?
Ne oluyor?
Ne olacak?

Sonra
Bir gözün kör
Bir kulağın sağır
Bir ayağın kırık
Bir kolun kesik
Düşeceksin yollara
Yani baştan başa yarım
Yani baştanbaşa eksik
Bütün duvarlar üstüne yıkılacak
Belki ilk defa
"Unutuldum" diyerek için sızlayacak
Ve sen bu şiiri okuduğunda
Ayrılığımız çoktan başlamış olacak
Belki de tek tesellin
Sana yazdığım bu son şiir olacak
Ve kimbilir
Unutulmuş bir gecenin tam ortasında
Başucundaki bir radyoda
Uykusuz şair
Yüreğini çınlatacak
Ve bir daha fısıldayacak kulaklarına
Sana adanmış bu satırları

"Bütün şehirler uyur
İstanbul uyumaz
Ve bir gün
Bütün sevenlerin unutur seni
Ama bu şair yürek
ASLA UNUTMAZ".