Özlem -1- [Arşiv]
Ziyaretçi
Sevda bir busedir dudağımda..
Bıçak gibi, yasak gibi, kan gibi...
Hayata rest çekip ağladığımda..
Korkak gibi, tutsak gibi, kan gibi..
Divane İstanbul’dayken sen... ağlar yokluğuna deli yüreğim
Yokluğun var bende...sen yoktun... ölüm geldi... ölmedim.
Aşkın için dedim, gözyaşımın bir damlasını bile silmedim.
Gece gözlüm ben İstanbul’u sen kokuyor diye sevdim
Vuslatsızlığa dökülen gözyaşlarım, denizi ıslatıyor
Sevda kilim, hasret nakış, gönül derdi dokuyor
Çatlayası aykırı yüreğim sen diye atıyor
Gece gözlüm İstanbul sen kokuyor ...
İmkansızlığın kor gibi içimi yakıyor
Seni anlatamayan her sözcük imkansızlığa çıkıyor
Biz gibi geceler de gündüze kavuşmak bilmiyor
Pencere önünde yıldızları saymak artık avutmuyor
Vuslatsızlığımızı bir biz bir de İstanbul biliyor
Ahhh gece gözlüm İstanbul sen kokuyor..
Bu şizofren aykırı yürek sırf sen varsın diye İstanbul’u seviyor..
Kuduran gecelere başımı yasladığımdan bu yana her uyanışım ****** bir şeytanın diş izlerine tanıklık ettiriyor gözlerimi.
Duvarlar ve başımı koyduğum yastık kan içinde.
Özlemin çıldırtan sesi nefesi hep kulağımda.. hep yüreğimde... saklamaya çalıştığım her yerde...
yüzüm ele veriyor bütün acılarımı ve benzim soluk...
Ve ben sensiz çıldırtan her gecede sesimin çıktığı kadar avaz avaz çığlık çığlıga susacağım içimdekilerle...
Mevsimi yok ki zamansız açan çiçeklerin...
Gelseydin keşke yar.. gelseydin de kırsaydın aşkın kalemini
Gelseydin de bir kez sarılsaydın kopası boynuma
sonra düşseydim avare gönlümle sensiz yollara.
Yollar…Ah bu yollar...
yönümü şaşırtan, ismimi unutturan,
yüreğimi çürüten yollar.
Hangi kapıya çıksa sen yoksun...
yalancı, hilekar ve hal bilmez yollar.
Seni bana bir türlü vermeyen yollar...
Düşlerim dört duvar arasına sıkışıyor
Zaman bir saatin zembereğine takılıp kalıyor
Ve gece gözlüm... inan bana İstanbul sen kokuyor...
Paha biçilemeyen değeri sen olan hayatım tükeniyor
Sana olan aşkım her geçen gün daha da büyüyor.
İmkansızlığına duyduğum çaresizlik ruhumu öldürüyor
Adını kimselere söyleyememek içimi acıtıyor
Bu koca adı aziz İstanbul bağrında seni saklıyor
Bir o kadar da aşifte İstanbul seni bana vermiyor
Ne olursa olsun gece gözlüm, inan bana İstanbul sen kokuyor
Sen hiç görmediğim İstanbul’sun bende
Hayallerim kadar mükemmel bir o kadar da gizemli
Her bir sokağı her bir caddesiyle sensin İstanbul
İstanbul sabahlarının sıcaklığı senin dudakların
İstanbul gecelerinin büyüsü senin gözlerin..
Senden öncesini bilmem bu şehrin...
Senden önce bir İstanbul bilmedim..
Ahh.. gece gözlüm ben İstanbul’u sen kokuyor diye sevdim
Tüm yollarım İstanbul’a çıksa da
Hiçbir yolun bana çıkmıyor
Ellerim her gün bir boşluğu sarıyor
Geceler boyu düşlediklerim artık yetmiyor
Sabahlar gün doğumunun tadını vermiyor
Gece gözlerinde bir şizofren ölüyor
Uslanmaz ruhum bu şehri sen diye seviyor
İmkansızım, inan bana İstanbul sen kokuyor
İstanbul ağlıyor çaresizliğimize ben ağlıyorum
Yer gök ağlıyor ben sana yazıyorum
Kayıp kentte söz verdiğim gibi hep seni yazıyorum
Seni anlatmayan her sözcüğü imkansız kılıyorum
Gece gözlüm ben İstanbul’u sırf sen kokuyor diye seviyorum
Bıçak gibi, yasak gibi, kan gibi...
Sponsorlu Bağlantılar
Korkak gibi, tutsak gibi, kan gibi..
Divane İstanbul’dayken sen... ağlar yokluğuna deli yüreğim
Yokluğun var bende...sen yoktun... ölüm geldi... ölmedim.
Aşkın için dedim, gözyaşımın bir damlasını bile silmedim.
Gece gözlüm ben İstanbul’u sen kokuyor diye sevdim
Vuslatsızlığa dökülen gözyaşlarım, denizi ıslatıyor
Sevda kilim, hasret nakış, gönül derdi dokuyor
Çatlayası aykırı yüreğim sen diye atıyor
Gece gözlüm İstanbul sen kokuyor ...
İmkansızlığın kor gibi içimi yakıyor
Seni anlatamayan her sözcük imkansızlığa çıkıyor
Biz gibi geceler de gündüze kavuşmak bilmiyor
Pencere önünde yıldızları saymak artık avutmuyor
Vuslatsızlığımızı bir biz bir de İstanbul biliyor
Ahhh gece gözlüm İstanbul sen kokuyor..
Bu şizofren aykırı yürek sırf sen varsın diye İstanbul’u seviyor..
Kuduran gecelere başımı yasladığımdan bu yana her uyanışım ****** bir şeytanın diş izlerine tanıklık ettiriyor gözlerimi.
Duvarlar ve başımı koyduğum yastık kan içinde.
Özlemin çıldırtan sesi nefesi hep kulağımda.. hep yüreğimde... saklamaya çalıştığım her yerde...
yüzüm ele veriyor bütün acılarımı ve benzim soluk...
Ve ben sensiz çıldırtan her gecede sesimin çıktığı kadar avaz avaz çığlık çığlıga susacağım içimdekilerle...
Mevsimi yok ki zamansız açan çiçeklerin...
Gelseydin keşke yar.. gelseydin de kırsaydın aşkın kalemini
Gelseydin de bir kez sarılsaydın kopası boynuma
sonra düşseydim avare gönlümle sensiz yollara.
Yollar…Ah bu yollar...
yönümü şaşırtan, ismimi unutturan,
yüreğimi çürüten yollar.
Hangi kapıya çıksa sen yoksun...
yalancı, hilekar ve hal bilmez yollar.
Seni bana bir türlü vermeyen yollar...
Düşlerim dört duvar arasına sıkışıyor
Zaman bir saatin zembereğine takılıp kalıyor
Ve gece gözlüm... inan bana İstanbul sen kokuyor...
Paha biçilemeyen değeri sen olan hayatım tükeniyor
Sana olan aşkım her geçen gün daha da büyüyor.
İmkansızlığına duyduğum çaresizlik ruhumu öldürüyor
Adını kimselere söyleyememek içimi acıtıyor
Bu koca adı aziz İstanbul bağrında seni saklıyor
Bir o kadar da aşifte İstanbul seni bana vermiyor
Ne olursa olsun gece gözlüm, inan bana İstanbul sen kokuyor
Sen hiç görmediğim İstanbul’sun bende
Hayallerim kadar mükemmel bir o kadar da gizemli
Her bir sokağı her bir caddesiyle sensin İstanbul
İstanbul sabahlarının sıcaklığı senin dudakların
İstanbul gecelerinin büyüsü senin gözlerin..
Senden öncesini bilmem bu şehrin...
Senden önce bir İstanbul bilmedim..
Ahh.. gece gözlüm ben İstanbul’u sen kokuyor diye sevdim
Tüm yollarım İstanbul’a çıksa da
Hiçbir yolun bana çıkmıyor
Ellerim her gün bir boşluğu sarıyor
Geceler boyu düşlediklerim artık yetmiyor
Sabahlar gün doğumunun tadını vermiyor
Gece gözlerinde bir şizofren ölüyor
Uslanmaz ruhum bu şehri sen diye seviyor
İmkansızım, inan bana İstanbul sen kokuyor
İstanbul ağlıyor çaresizliğimize ben ağlıyorum
Yer gök ağlıyor ben sana yazıyorum
Kayıp kentte söz verdiğim gibi hep seni yazıyorum
Seni anlatmayan her sözcüğü imkansız kılıyorum
Gece gözlüm ben İstanbul’u sırf sen kokuyor diye seviyorum
