Ziyaretçi
Arama
Özlem -1- [Arşiv] - Sayfa 35
Güncelleme: 3 Aralık 2006 Gösterim: 179.882 Cevap: 1.193
Ziyaretçi
31 Ağustos 2006
Mesaj #341
Ziyaretçi
31 Ağustos 2006
Mesaj #342
Ziyaretçi
Gökyüzü bulutsuz mavi bir ülke
Çırpınır köpükle lacivert deniz
Karşıki sahiller bir renksiz gölge
Her taraf uyuyor her taraf sessiz
Siyah kayalarda bükülmüş beli
Ak saçlı ana gözleri nemli
Ufukta bir küçük beyaz yelkenli
Görünce semaya açıldı eli
Tam bugünle dört gün oldu gideli
Oğlum Hasan daha hala gelmedi
Poyraz vardı deniz olmuştu deli
Gitme dedim gitme o dinlemedi
Anne bu poyrazın üç gün elinden
Aç yattık katıksız ekmek yedin sen
Südünü hiç helal eder mi ana
Onu aç yatıran nankör oğluna
Kocamı da yediydi aç gözlü deniz
Kundakta oğluma ağladım sessiz
Oğlumu ayırma benden Allahım
"Hasan"ı isterim senden Allahım
Duası bitmişti indi kayadan
Dedi: Acır bana elbet Yaradan
Günler böyle geçti gelmedi oğlu
Matemli gözleri yaş ile dolu
Bir sabah Ayşe'yi buldular ölü
Kınalı saçları köpük örtülü
Çırpınır köpükle lacivert deniz
Sponsorlu Bağlantılar
Her taraf uyuyor her taraf sessiz
Siyah kayalarda bükülmüş beli
Ak saçlı ana gözleri nemli
Ufukta bir küçük beyaz yelkenli
Görünce semaya açıldı eli
Tam bugünle dört gün oldu gideli
Oğlum Hasan daha hala gelmedi
Poyraz vardı deniz olmuştu deli
Gitme dedim gitme o dinlemedi
Anne bu poyrazın üç gün elinden
Aç yattık katıksız ekmek yedin sen
Südünü hiç helal eder mi ana
Onu aç yatıran nankör oğluna
Kocamı da yediydi aç gözlü deniz
Kundakta oğluma ağladım sessiz
Oğlumu ayırma benden Allahım
"Hasan"ı isterim senden Allahım
Duası bitmişti indi kayadan
Dedi: Acır bana elbet Yaradan
Günler böyle geçti gelmedi oğlu
Matemli gözleri yaş ile dolu
Bir sabah Ayşe'yi buldular ölü
Kınalı saçları köpük örtülü
Ziyaretçi
31 Ağustos 2006
Mesaj #343
Ziyaretçi
Seni Özledim Oğlum
Bilirmisin?
Bir umuttur özlem
Beklediğine sarılmak için
Zamanı durdurmak
Akreple yelkovana rest çekmektir özlem
Bir umuttur özlem
Uzak yürekleri
Bir birine tutturmak
Sıkı sıkı sarılmak
Kopmadan kalbe yapışmak
Bir umuttur anlık zamanda
Sevdiğini elini tutmaya çalışmaktır özlem
Özlem yürekten üşümüş
Dudakların çarpışması
Özlem, terminal hatlarında
Kaybolan duyguları bağlamktır yürekten
Uzatıp elini yüreğine
Bırakmaksızın sarılmak
Yıkılmadan kopmadan
Trenin raylara sarılması gibi
Benim seni yüreğime
Hapsetmemdir özlem
Özlem hiç kopmaksızın
Benim yanımda olmandır
Tükenmeden ayaz gecelerde
Senin geleceğini bilerek
Beklemektir sabahı
Gün doğana kadar
Ve seni yanımda olduğunu görmektir özlem
Ve seni içime çekmektiğim andır özlem
Sevgili oğlum..
Özlem sensindir...
14/01/2006
02:24 Orhan Eren Uncu
Bir umuttur özlem
Beklediğine sarılmak için
Zamanı durdurmak
Akreple yelkovana rest çekmektir özlem
Bir umuttur özlem
Uzak yürekleri
Bir birine tutturmak
Sıkı sıkı sarılmak
Kopmadan kalbe yapışmak
Bir umuttur anlık zamanda
Sevdiğini elini tutmaya çalışmaktır özlem
Özlem yürekten üşümüş
Dudakların çarpışması
Özlem, terminal hatlarında
Kaybolan duyguları bağlamktır yürekten
Uzatıp elini yüreğine
Bırakmaksızın sarılmak
Yıkılmadan kopmadan
Trenin raylara sarılması gibi
Benim seni yüreğime
Hapsetmemdir özlem
Özlem hiç kopmaksızın
Benim yanımda olmandır
Tükenmeden ayaz gecelerde
Senin geleceğini bilerek
Beklemektir sabahı
Gün doğana kadar
Ve seni yanımda olduğunu görmektir özlem
Ve seni içime çekmektiğim andır özlem
Sevgili oğlum..
Özlem sensindir...
14/01/2006
02:24 Orhan Eren Uncu
Ziyaretçi
31 Ağustos 2006
Mesaj #344
Ziyaretçi
Özledim seni...
Ayrılık yüreğimi karıncalandırıyor nicedir...
beynimi uyuşturuyor özlemin...
Çok sık birlikte olmasak bile benimle olduğunu bilmenin bunca zaman içimi
nasıl ısıttığını yeni yeni anlıyorum.
Yokluğun, hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıp mütemadiyen
bir boşluğa Sabahları seni okşayarak başlamaları akşamları her işi bir
kenara koyup seninle başbaşa konuşmaları
özlüyorum; oynaşmalarımızı, yürüyüşlerimizi, sevimli haşarılığını, çocuksu
küskünlüğünü...
Nasıl da serttin başkalarına karşı beni savunurken; ve ne kadar yumuşak, bir
çift kısık gözle kendini, ellerimin okşayışına bırakırken.
Gitmeni asla istemediğim halde, buna mecbur olduğunu görmek ve sana bunları
söyleyemeden 'git artık' demek.
'Beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa' demek
sana ne de zor..
Seni görmemek ve belki yıllar sonra karşılaştığımızda bana bir yabancı gibi
bakmanı istemek senden...
yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek...
Ayrılık yüreğimi karıncalandırıyor nicedir...
beynimi uyuşturuyor özlemin...
Çok sık birlikte olmasak bile benimle olduğunu bilmenin bunca zaman içimi
nasıl ısıttığını yeni yeni anlıyorum.
Yokluğun, hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıp mütemadiyen
bir boşluğa Sabahları seni okşayarak başlamaları akşamları her işi bir
kenara koyup seninle başbaşa konuşmaları
özlüyorum; oynaşmalarımızı, yürüyüşlerimizi, sevimli haşarılığını, çocuksu
küskünlüğünü...
Nasıl da serttin başkalarına karşı beni savunurken; ve ne kadar yumuşak, bir
çift kısık gözle kendini, ellerimin okşayışına bırakırken.
Gitmeni asla istemediğim halde, buna mecbur olduğunu görmek ve sana bunları
söyleyemeden 'git artık' demek.
'Beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa' demek
sana ne de zor..
Seni görmemek ve belki yıllar sonra karşılaştığımızda bana bir yabancı gibi
bakmanı istemek senden...
yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek...
Ziyaretçi
31 Ağustos 2006
Mesaj #345
Ziyaretçi
Nerelerdeydin?
Elli yıl bekledim, bir tek buseni,
Bence insan üstü, farklı bir şeydin.
Nice yıllar var ki, ararım seni,
Bu zamana kadar nerelerdeydin?
Özlem denen canavara sarıldım,
Yalnızlığın kurşunuyla vuruldum.
Köşe bucak aramaktan yoruldum,
Bu zamana kadar nerelerdeydin?
Umutla çıktığım sevda yolları,
Kırdı, tutunduğum bütün dalları.
Sararıp döküldü, sevgi gülleri,
Bu zamana kadar nerelerdeydin?
Baht mı, dersin buna, ne dersen de sen.
Yas tuttum yıllardır, yüzüm gülmeden,
Boşuna yaşadım, seni bulmadan,
Bu zamana kadar nerelerdeydin?
Hüzün gömleğini sırtıma giydim.
Özlem acısını ruhumda duydum.
Yalnızlık okuyla kendime kıydım,
Bu zamana kadar nerelerdeydin?
Bence insan üstü, farklı bir şeydin.
Nice yıllar var ki, ararım seni,
Bu zamana kadar nerelerdeydin?
Özlem denen canavara sarıldım,
Yalnızlığın kurşunuyla vuruldum.
Köşe bucak aramaktan yoruldum,
Bu zamana kadar nerelerdeydin?
Umutla çıktığım sevda yolları,
Kırdı, tutunduğum bütün dalları.
Sararıp döküldü, sevgi gülleri,
Bu zamana kadar nerelerdeydin?
Baht mı, dersin buna, ne dersen de sen.
Yas tuttum yıllardır, yüzüm gülmeden,
Boşuna yaşadım, seni bulmadan,
Bu zamana kadar nerelerdeydin?
Hüzün gömleğini sırtıma giydim.
Özlem acısını ruhumda duydum.
Yalnızlık okuyla kendime kıydım,
Bu zamana kadar nerelerdeydin?
Ziyaretçi
31 Ağustos 2006
Mesaj #346
Ziyaretçi
31 Ağustos 2006
Mesaj #347
Ziyaretçi
31 Ağustos 2006
Mesaj #348
Ziyaretçi
Bizim Sokak ve Özlem
-alev sokak-
dün gece rüyamda
rüya bu ya
bizim sokağım
bizim sokak geziniyor üstümde
adımlarında zerre duraklama yok
hızlı hızlı
özlem oturuyor kenarımda
bizimki bakmakla bakmamak arası
geçiyor önünden
oysa tanısa ne kadar çok sevecek özlemi
hani özlem de buna değer
o da bakmıyor bizimkine
hani bakıyor da neyse
baksa bizimki ne kadar çok sevecek özlemi
başkası görse birini bekliyor der
yok yok ben biliyorum
kimseyi beklemiyor
oturuyor işte
bizimki de eve girdi
az sonra çıkacak
ben bunu da biliyorum
bari özlem içeri girmese
yoldan başkaları geçiyor
aferin özleme
onlara da bakmıyor
işte bizimki çıktı
ekmeğe gidiyor ekmeğe
yok yok yine bakmadı
oysa hani bi tanısa
bak işte çocuğun dönmesini beklemeden
girdi içeri özlem de
bulutları görmüş olmalı
derken yağmur başlıyor
bizimki koşarak evine
eee kim kaldı geride
yağmur yağıyor dımdızlak kalmışım
yağmur yağıyor ıslanıyorum
yağmur yağıyor üşüyorum
titresem olmaz
bizimki camda
elinde çayı beni seyrediyor
özlem de camda
sen misin onları düşünen
oğlum nankör bu insanoğlu nankör
bi daha düşünürsem sizi iki olsun
yağmur yağıyor dımdızlak kalmışım
arabalar geçiyor üstümden
of be insan örtmez mi üstümü
belim de amma tutulmuş
bu saatte özlem de çıkmamıştır ki
acaba adı özlem mi....
dün gece rüyamda
rüya bu ya
bizim sokağım
bizim sokak geziniyor üstümde
adımlarında zerre duraklama yok
hızlı hızlı
özlem oturuyor kenarımda
bizimki bakmakla bakmamak arası
geçiyor önünden
oysa tanısa ne kadar çok sevecek özlemi
hani özlem de buna değer
o da bakmıyor bizimkine
hani bakıyor da neyse
baksa bizimki ne kadar çok sevecek özlemi
başkası görse birini bekliyor der
yok yok ben biliyorum
kimseyi beklemiyor
oturuyor işte
bizimki de eve girdi
az sonra çıkacak
ben bunu da biliyorum
bari özlem içeri girmese
yoldan başkaları geçiyor
aferin özleme
onlara da bakmıyor
işte bizimki çıktı
ekmeğe gidiyor ekmeğe
yok yok yine bakmadı
oysa hani bi tanısa
bak işte çocuğun dönmesini beklemeden
girdi içeri özlem de
bulutları görmüş olmalı
derken yağmur başlıyor
bizimki koşarak evine
eee kim kaldı geride
yağmur yağıyor dımdızlak kalmışım
yağmur yağıyor ıslanıyorum
yağmur yağıyor üşüyorum
titresem olmaz
bizimki camda
elinde çayı beni seyrediyor
özlem de camda
sen misin onları düşünen
oğlum nankör bu insanoğlu nankör
bi daha düşünürsem sizi iki olsun
yağmur yağıyor dımdızlak kalmışım
arabalar geçiyor üstümden
of be insan örtmez mi üstümü
belim de amma tutulmuş
bu saatte özlem de çıkmamıştır ki
acaba adı özlem mi....
Ziyaretçi
31 Ağustos 2006
Mesaj #349
Ziyaretçi
Özlem...
Su ne kadar önemlidir ki aktığı sürece…ışık ne kadar önemlidir ki yandığı sürece…insan ne kadar önemlidir ki yanındayken… … …
En çok kaybettiği değerler için ağlarmış insan…kıymet bilmek, yanındayken yokluğunu hissetmek, avuçlarının sıcaklığında terlerken ellerin, bir kutup ayazında üşüdüğünü düşünmek veya beraberken oturup bir ayrılıp mektubu yazmak…hangi ilişkide hangisini düşündük ve ne kadar kıymet bildik sahip olduğumuz değerleri yitirmemek adına…
Neleri göze almalı, nelerden caymalı, ne kadar cesaretli olmalı ve ne kadar hiçe saymalı gururu “özlem” duymamak adına…
Sahiplenme duygusu ne kadar bitimsiz bir istekse insan ömründe,özlem duymakta o kadar kaçınılmaz değil mi hayatımızda…
“ölümden değil yaşayamadıklarından kork”*
Yarına keşken kaldıysa, kaderin sana çizdiği bölgede ve bir birliktelikte güzellikleri yaşamak adına tükettiğin zaman dilimlerinin, sende bıraktığı izler ruhunu doyuracak boyutta mı…yoksa yaşayamadıklarına karşı bir hayıflanma mı var kaderine…”özlemek veya özlenmek” bence bu paragrafın başına dönüp tekrar düşünmeliyiz “insan yaşayamadıklarını özler”
Susamanın, acıkmanın ve özlemenin ne yazık ki tam bir kelime karşılığı yok… yalnızca kendi yüreğinde hissedersin bu duyguyu...neyi ne kadar yaşadıysan o kadar onu duyumsarsın ruhunda…
“cismi de yok resmi de”**
İnsana duyulan kısmı yürekte hissedilen en derin boyutu bence…özlenmeyen biri olmaksa anlarda bıraktığın izler adına ne büyük bir kayıp...
Titrek bir mum alevinde, sigarandan soluklandığın her dumanda,duyumsadığın her iyot kokusunda hayal kurup birini özlemek, gelmeyeceğini bile-bile beklemek ve dilemek hem de …yaşananları yinelemek adına ne büyük bir sabırdır…
Her insan hak ettiği yerdedir…düşünce gücün ne kadar olumluysa ve ne kadar hoşgörülüysen yaşama ve insana karşı,bir o kadar alırsın karşılığını “özlemek veya özlenmek” adına…
İnsan her beraberlikte her gün yeni bir şey keşfetmek ve yarına keşke bırakmamak için zorluyorsa kaderini ve her şeyden önce adam gibi sevmesini ve paylaşmasını biliyorsa yüreği yettiğince, özlem onu yıkacak kadar güçlü olmaz hiçbir zaman...bir merdiveni adım-adım çıkıyorsan,ayağının takılma şansı azdır tökezlenme adına…
“özlem…”
Nasıl anlatılır ki! hangi harfi-hangi kelimeyle… , …hangi cümleyi-hangi paragrafla birleştirip anlatmalı… , … kimi zaman çöl gündüzleri kadar sıcak ve gergin, kimi zaman çöl geceleri kadar ıssız ve serin değil mi…
…özlem… ocak beyazı-şubat ayazı… …özlem… mart çamuru-nisan yağmuru… …özlem… mayıs güneşi-haziran ateşi… …özlem… temmuz yangını-ağustos kızgını… …özlem… eylül hüznü-ekim sürgünü… …özlem… kasım soğuğu-aralık buzluğu…
…özlem…özlem…özlem… bazen çok, bazen az ama hep var değil mi…
“özlem…”
Her aya, her haftaya, her güne,her ana yetecek bir özlem yaratabiliriz beynimizin kıvrımlarında…hayal gücünün sınırlarını zorlayacak kadar çok özleme sahip olabiliriz.
Hadi gelin “sahip olduğumuz değerlere sahip olduğumuz anlarda özlem duyarak yaşamayı öğretelim yüreğimize”…olur mu… … …
En çok kaybettiği değerler için ağlarmış insan…kıymet bilmek, yanındayken yokluğunu hissetmek, avuçlarının sıcaklığında terlerken ellerin, bir kutup ayazında üşüdüğünü düşünmek veya beraberken oturup bir ayrılıp mektubu yazmak…hangi ilişkide hangisini düşündük ve ne kadar kıymet bildik sahip olduğumuz değerleri yitirmemek adına…
Neleri göze almalı, nelerden caymalı, ne kadar cesaretli olmalı ve ne kadar hiçe saymalı gururu “özlem” duymamak adına…
Sahiplenme duygusu ne kadar bitimsiz bir istekse insan ömründe,özlem duymakta o kadar kaçınılmaz değil mi hayatımızda…
“ölümden değil yaşayamadıklarından kork”*
Yarına keşken kaldıysa, kaderin sana çizdiği bölgede ve bir birliktelikte güzellikleri yaşamak adına tükettiğin zaman dilimlerinin, sende bıraktığı izler ruhunu doyuracak boyutta mı…yoksa yaşayamadıklarına karşı bir hayıflanma mı var kaderine…”özlemek veya özlenmek” bence bu paragrafın başına dönüp tekrar düşünmeliyiz “insan yaşayamadıklarını özler”
Susamanın, acıkmanın ve özlemenin ne yazık ki tam bir kelime karşılığı yok… yalnızca kendi yüreğinde hissedersin bu duyguyu...neyi ne kadar yaşadıysan o kadar onu duyumsarsın ruhunda…
“cismi de yok resmi de”**
İnsana duyulan kısmı yürekte hissedilen en derin boyutu bence…özlenmeyen biri olmaksa anlarda bıraktığın izler adına ne büyük bir kayıp...
Titrek bir mum alevinde, sigarandan soluklandığın her dumanda,duyumsadığın her iyot kokusunda hayal kurup birini özlemek, gelmeyeceğini bile-bile beklemek ve dilemek hem de …yaşananları yinelemek adına ne büyük bir sabırdır…
Her insan hak ettiği yerdedir…düşünce gücün ne kadar olumluysa ve ne kadar hoşgörülüysen yaşama ve insana karşı,bir o kadar alırsın karşılığını “özlemek veya özlenmek” adına…
İnsan her beraberlikte her gün yeni bir şey keşfetmek ve yarına keşke bırakmamak için zorluyorsa kaderini ve her şeyden önce adam gibi sevmesini ve paylaşmasını biliyorsa yüreği yettiğince, özlem onu yıkacak kadar güçlü olmaz hiçbir zaman...bir merdiveni adım-adım çıkıyorsan,ayağının takılma şansı azdır tökezlenme adına…
“özlem…”
Nasıl anlatılır ki! hangi harfi-hangi kelimeyle… , …hangi cümleyi-hangi paragrafla birleştirip anlatmalı… , … kimi zaman çöl gündüzleri kadar sıcak ve gergin, kimi zaman çöl geceleri kadar ıssız ve serin değil mi…
…özlem… ocak beyazı-şubat ayazı… …özlem… mart çamuru-nisan yağmuru… …özlem… mayıs güneşi-haziran ateşi… …özlem… temmuz yangını-ağustos kızgını… …özlem… eylül hüznü-ekim sürgünü… …özlem… kasım soğuğu-aralık buzluğu…
…özlem…özlem…özlem… bazen çok, bazen az ama hep var değil mi…
“özlem…”
Her aya, her haftaya, her güne,her ana yetecek bir özlem yaratabiliriz beynimizin kıvrımlarında…hayal gücünün sınırlarını zorlayacak kadar çok özleme sahip olabiliriz.
Hadi gelin “sahip olduğumuz değerlere sahip olduğumuz anlarda özlem duyarak yaşamayı öğretelim yüreğimize”…olur mu… … …
Ziyaretçi
1 Eylül 2006
Mesaj #350
Ziyaretçi
Sensiz Yaşamak
Kalp atışların, ağlayan gözlerimde
Seni özleyip, görememek
İşkencedir,ızdıraptır
Seni seven gönlümde
Ben neyleyim aşkı, sensiz gözleri
Tükendim bitiyorum
Sana susamış bedenim'de
Görmekse gözlerde
Özlem duyuyorum gönlümde
Sensiz yaşamak
Sensiz olmak
Sensizliğe özlem duymak
Ölüm gibidir
Benim yaşam nefesimde
Seni özleyip, görememek
İşkencedir,ızdıraptır
Seni seven gönlümde
Ben neyleyim aşkı, sensiz gözleri
Tükendim bitiyorum
Sana susamış bedenim'de
Görmekse gözlerde
Özlem duyuyorum gönlümde
Sensiz yaşamak
Sensiz olmak
Sensizliğe özlem duymak
Ölüm gibidir
Benim yaşam nefesimde
Benzer Konular
| 18 Temmuz 2016 / Daisy-BT Edebiyat |
| 7 Mayıs 2008 / estudiantes Spor tr |
| 11 Aralık 2015 / asla_asla_deme X-Sözlük |
| 16 Şubat 2015 / Jumong Basın/Magazin tr |
| Kapat Saat: 21:34 Hoş Geldiniz Ziyaretçi
Benzer Konular
Son MesajlarYenile Yükleniyor... |
Sayfa 0.070 saniyede 9 sorgu ile oluşturuldu