Özlem -1- [Arşiv] - Sayfa 34

Acılar Denizi

Sponsorlu Bağlantılar

Ben acılar denizinde boğulmuum
İşitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını
Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni
Duyarım yosunların benim için ağladıklarını

Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime
Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını
bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle
Bütün gemiller söndürmüş ışıklarını

Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma
Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını

bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse
Yılların içimde bıraktıklarını...

Ne Denli Özledim Bir Bilsen...

Ay ışığı beni kendine çekerken
Akıntının hafif sesini dinleyip
Ve nefes alışını hayal ederken
Bana bakıp gülümseyen yıldızlar gördüm
Geceleri uykulardayken

Birden,
Rüzgar fısıldadı
Adını yankıladı melekler cennetten
Sabırlı ol
Uzun çilene katlan diyerekten

Fakat hiç biri,
Ruhunun derinliklerinde kaybolmuş
Azat edilmeyi bekleyen
Benim seni ne denli özlediğimi bilemezdi

Ben hala,
Sarılmanla duygularımın ateşli hayaliyle
Dokunuşunun sıcaklığını hissediyorum

Ben hala,
Aşkının tutsağı olma hayaliyle
Tutkunun yoğunluğunda kavruluyorum

Ben hala,
Öpüşlerinin verdiği sarhoşlukla
Dudaklarımdaki mutluluk hayaliyle
Dilinin dokunuşunun tatlılığında duyduğum
Tada can atıyorum

Ben hala,
Akan göz yaşlarının
Adımı sayıklamasını
Beni istediğini
Ve ruhumu tutuşturduğunu biliyorum

Ve ben hala
Gümüş alevli ayın
Gözlerinden arta kalan aşkının
Gölgesini özlüyorum..

Yakında bir oğlum olacak
adını "Barış" koyacağım
Savaşın ortasındayken bile
yüzü hep gülecek yavrumun
Gülen fotoğraflarına bakacağım
Hasbelkader cephedeysem
Yaşama umudum olacak
benim gül yüzlü ciğerparem
Ya kızım mı olursa?
Ne fark eder ki?
Öğütledim hayat arkadaşıma
Adı yine "Barış" olacak

Anılar

Gözler dalmis derine, yine ayni noktada
Anilar, hâtirâlar, geri kalan ortada
Artik erismek zordur, doyulmayan o tada...
Bahtsizlik, tâlihsizlik, yak bakalim sigara!..

O ilk günkü tanisma, göz önünden gider mi?
Bulustugumuz o Gar, simdi rahat eder mi?
Ya Park'ta ki gülüsler, artik hepsi heder mi?
Hep yürewi dagliyor, kapanmayan bu yara...

Âni çalan Telefon, küskün âdetâ susmuş...
Asir gibi geceler, aglayip da kan kusmuş...
Mehtâbda ki yildizlar, bulut ardina pusmuş...
Zindân olmus ortalik, neden heryer kap-kara?

Yapraklar dökülüyor, hep habercisi Güz'ün
Gecelere arkadas, bir hazzi yok gündüzün
Bir nefes almak bile, arttirir Ton'la hüzün
Gel de hâlim böyleyken, bende tebessüm ara...

Siirler hicrân yüklü, keder dolu besteler
Kalemim yenisini, yazmam için üsteler
Peki ya okuyanlar, onlar nasil histeler?
Bir dermân bulunur mu, fâsilasiz efkâra?

OĞLUMA ÖZLEM
Yeni bir güne uyanıyorsun yine oğlum
Yine senden uzakta,
Yine hasretine vurgun bakıyorum doğan güne
Bir oyuncak gönderdim sana oğlum
İçinde beni,
Sevgimi,
Hasretimi bul diye.

Büyüyorsun her geçen gün oğlum,
Sevgiyi öğreniyorsun,
Babana sarılıp, onu sevemeden
Küçücük yüreğin hasreti öğrendi,
Özlemeyi öğrendi henüz sevgiyi tanımadan.

Bağışla beni oğlum
Bagışla sana olan uzaklığımı
Yaşam zor oğlum
Yetmiyor bazen istemeler
Yetmiyor bazen "gel babacığım bana" demeler.

Sesin kulaklarımda...
Titrek, özlem kokan sesin yüreğimde
Hayalin gözlerimde.
Severim seni hayalinle,
Severim seni yüreğime vuran sesinle.

Duyarım "babam beni çok sever" demelerini,
İşitirim "babam ne istersem alır bana" demelerini,
Hissederim özlemini, hasretini
Bilirim, "baba" diyen,
Babasına sarılan çocuklara olan kırık bakışını.

Gönderdiğim oyuncağa sarılıp,
Okşarmışsın beni sever,
Bana sarılır gibi…
Babam gönderdi diye
Gösterirmişsin herkese gururla.

Severim ben seni oğlum...
O seven yüreğin, en büyük hazinesidir babacığının.
Özlerim seni oğlum,
Özlemini haykırdığın sesin,
En güzel melodidir babacığının dinlediği.

Hasretim sana oğlum.
Ayrılığın kor bir ateş yüreğimde.
Yaşarım ben yinede; seni ve sevgini,
Severim ben seni; elma yanaklı, güzel oğlum.

Benzemez hiç bir şeye bu sevgi
Ne şiir yeter anlatmaya,
Ne yürek yeter bunu sığdırmaya.
Aydınlatır, babacığının yüreğini
Yaşam bağışlar,
Umut verir babacığına oğlum senin sevgin.

Yüreğimde taşırım ben seni oğlum,
Varlığın, yaşamın bana en büyük hediyesidir oğlum.
Sevginle yaşarım ben oğlum.
Geliyorum oğlum,
Geliyorum sana.
Geliyorum bütün sevgimi akıtmaya
O, küçücük yürekciğine…

Şimdi ağlıyor musun bilmem,
Ama uyuyamadığın kesin,
Karmaşık duygular içerisindesin.
Özlemektesin beni,
Özlediğini bilmemektesin.
Yatağında dönüp dururken
Bir sağa bir sola,
Beni düşünmektesin...

Şimdi ağlıyor musun bilmem,
Ama uyuyamadığın kesin.
Komidinin üstünde yana yatmış bir resim,
Duvarda bir hüzün tablosu.
Bir tren var orada,
Ve iki aşık.
Yüzlerdeki ifade biraz karmaşık,
Ya bir veda sahnesi,
Ya da unutulmuş birkaç kelime...
O tablo bir pencere aslında,
Sen istasyonu süzüyorsun yatağından.
Beni arıyorsan, daha gelmedim,
Belki sen uyuduktan sonra,
Belki de hiç gelmeyeceğim...

Şimdi ağlıyor musun bilmem,
Ama uyuyamadığın kesin.
Sanki dört bir yanını kuşatmış hatıralar,
Sanki son bir kez daha
Ellerimi tutasın var.
İçini kemirirken yalnızlığın bu gece,
Bu gece uykusuz esnemektesin,
Beni beklemektesin...

Şimdi ağlıyor musun bilmem,
Ama uyuyamadığın kesin.
Durup durup bakma artık kapıya,
Dedim ya,
Belki sen uyuduktan sonra,
Belki de hiç gelmeyeceğim