Yalnızlığıma (Yalnızlık) - Sayfa 175

Y a l n ı z l ı ğ ı,
Karanlık çökünce anlarsın.

Sponsorlu Bağlantılar

Y a l n ı z l ı ğ ı,
Silen olmaz; yaşlar dökünce anlarsın.
Y a l n ı z l ı ğ ı,
Dostların gelmez; küsünce anlarsın.
Y a l n ı z l ı ğ ı,
Diyeceklerin dilinin ucunda kalınca anlarsın.
Y a l n ı z l ı ğ ı,
İçini korkular sarınca anlarsın.
Y a l n ı z l ı ğ ı,
Kapıyı açtığında sarılan olmayınca anlarsın.
Y a l n ı z l ı ğ ı,
Yalnızlığında anlarsın.

Nihat İlikcioğlu

Yazıklar Olsun




bırak beni artık kadehler bir bir dolsun
kalbimde sen yoksun artık şükürler olsun
seni benden çok seven benden beter olsun
seni sevdim ya bana da yazıklar olsun

artık yoksun dünyamda ne olursa olsun
aramızda engeller,sıradağlar olsun
bizi ayıran felekse yoldaşım olsun
sana kandım ya bana da yazıklar olsun

boş boş baktığım duvarlar sırdaşım olsun
bir kağıt ve bir kalem arkadaşım olsun
siyah bir mermerden de mezar taşım olsun
senin için ölen bana yazıklar olsun

ölüp giderken şunlar dileğim olsun
bedenim mezarda da uzağında olsun
zalim bir sevdiğim var o da ıslah olsun
bir zalimi sevdim bana yazıklar olsun

ve son sözlerim bunlar senin için olsun
günlerin gecelerin gözyaşıyla dolsun
dileri yaptıkların mezarda sorulsun
toprağa gömüldüğüm gün düğünün olsun
beni öldürdün ya sana da yazıklar olsun.

Uğur Altunkaya

Yalnız insan merdivendir
Hiçbir yere ulaşmayan
Sürülür yabancı diye
Dayandığı kapılardan

Yalnız insan deli rüzgar
Ne zevk alır ne haz verir
Dokunduğu küldür uçar
Sunduğu tozdur silinir

Yalnız insan yok ki yüzü
Yağmur çarpan bir camekan
Ve gözünden sızan yaşlar
Bir parçadır manzaradan

Yalnız insan kayıp mektup
Adresimi yanlış nedir
Sevgiler der fırlatılır
Kimbilir kim tarafından

Alıntı.

Şu yalnızlık diyorum ne güzel şey!
Kahvaltımda yoldaşım yalnızlık,
Gündüz leyin arkadaşım.
Yatağımda gönül daşım yalnızlık!
Ne zaman terk edilsem,
Kaybolsam, yitirilsem,
Hep varsın yanımda yalnızlık.
Aklıma geliyor bazen,
Kovuyorum düşüncesini bile.
Bu yalnızlık olmasaydı,
Benim gibisi ne yapardı?

Yalnızlık dolmuyor da taşıyor
Yaşandıkça artıyor.
Paylaşılmadıkça büyüyor
Ve
Sığmıyor ama dolmadan
Anlaşılmıyor yaşanmadan

Türkan SARI

"Bir gidişi yaz" dediler, "yazarım" dedim... gitmeleri öğrenmiştim.
Susardı, susardım, susardık, suskularca.....
Bilinir bilinmez bir şarkının içinde kaybolurduk. Biz en çok susmayı sevdik, sevmeyi sevemediğimiz kadar. Koptuk ve dağıldık her şeye. Giderken durduramadık birbirimizi. Durdurmaya elin, elim, ellerimiz yetmedi. Eğitemedim çocuk kalmış korkularını, yanılgılarını törpüleyemedim. Sana gerçekleri gösteremediğim gibi.

Giderken durdurmalıydın beni, yapmalıydın, yapamadın. Durdurmaya gücün, gücüm, gücümüz yetmedi. Belki de yoktu, biz var sandık.
İnsan isterse yolları aşıyor, sen kapının eşiğini aşıp gelemedin. Geldiğim gibi gidemedim, gittiğim gibi dönemedim yüzüne. Sen, bildiğim sen değilsin artık. Ben, bildiğin ben, değişemem. Değişmelere suskun dudaklarım.

Şimdi acı, yolunu şaşırmış bir deniz kaplumbağası gibidir yüreğimde. Şaşkın ama inatçı.
Şimdi sen, adı geçmişte saklı ince bir sızı.
Şimdi biz, bir şarkıdan çalınmış iki nota gibiyiz. Eksiğiz ve yokuz. Dilsiz ama mutluyuz.

Bir kapının eşiğinde kaldı her şey. Beni dışarıya göndermeyecektin, içerde tutacaktın, arkamdan gidişimi seyretmeyecektin, yollara yürümeyecektim, sesimi gidişlerde yitirmeyecektim. Sesimi geceye vermeyecektin…
Şimdi, kaldır gözlerini ve geceye bak. Sesimi gör yukarıda, ortada bırakılmış tellerimi. Densiz ama dengeli satırlarımın anlamını kavra. Geceye bak, sesimi kaydırma.

Kimsenin öğretmediği bir şeyi öğretmeni dilerdim, ayrılırken ama sen herkesin öğrettiğini yineledin…şimdi aşk, inançlarını yitiren bir ayyaştır köprü altlarımda..

Sokağımın serseri gülüşü, gençliğimin asi sevgisi, isyanımın suskun gezgini. Gitmeye meyilli değildim, olduğum gibiydim, dinletemedim, dinletemedin, dinletemedik belki de.

Şimdi sen, aksak bir hüzün, nerede coşacağını bilmeyen.
Şimdi ben, değişemeyen bir şehir, nasıl sevileceğini bilen.
Şimdi biz, olmayan bir şeyiz.

Bir kapının eşiğinde kaldı her şey. Konuşmak anlamsız, susmak kalabalık, ayrılık bulaşıcı. Sevda, kör topal yürüyen bir dilenci gibidir artık.
Seni sevdim ama gönderdin. Gönderilince dönemiyorum. Ben bir çiçeğim asi yanım, solunca aynı elde açamıyorum.

Susuyorum, susuyorsun, susuyorlar, suskularca....

Gerçekte kim olduğunu çok düşündüm,özleminin yer yer sağanak yağışlı olduğu zamanlaBeni beklemeye gidiyordun, galiba yolu şaşırdın…

Bir gidişi yaz, dediler, yazarım dedim. Gitmeyi öğrenmiştim, kalmayı öğretemediğim kadar.

Bir gidişi yaz, dediler, yazarım, dedim. Gitmeyi giyinmiştim, yakıştırılmıştım veda sözlerine, merhabalara alıştırılamadığım kadar.

Bir gidişi yaz, dediler, yazarım, dedim. Çok gitmiştim, söz gitmiştim, uzun gitmiştim, sesimi duyuramayacak kadar.

Bir gidişi yaz, dediler, yazmaya giderken kendimden geçmişim. Arkama dönüp baktım, sende beni gördüm, el salladım. Artık çok geç, sendeki ben için çoktan bitmişim !....