Yalnızlığıma (Yalnızlık) - Sayfa 57

Bana Gözlerini Anlat
Sana sen var saat.

Sponsorlu Bağlantılar

Öldürme zamanı tekmil düşünceleri
Bir tik tak sonrasının sonsuzluğunda,
Taburcu olmadan umutlar yürekten,
Uzan usuldan yanı başıma,
Bana gözlerini anlat.
Bana gözlerini anlat.
Ko, en incesinden intiharlar saklasın derinlerinde
Bir yıldız olup kaysın döşümden içeri
Ayın geceye küskünlüğünde.
O ki,
Efkârım tespih sırası.
Pusmuşum,
Susmuşum,
Susamışım,
Kesmişim fermanımı kendime
Kalemim kırık
Darağacım sensizliğin orta yerinde
Orada asılacağım
Gözlerine bir bakış kala.
Bana gözlerini anlat..
Katran karası bir geceden serpiştirilmiş yıldız gibi
Gözlerinden bir avuççuk dolduracağım nabzıma
Ve gecenin alnına çentikler kazıyacağım
Hasret güle tomurcuklandığında
Kesip çıkaracağım yokluğunu gelincik kırmızısı düşlerden
Kilometreleri budayacağım
Anlat sen
İster fısıltılı
İster susarak
Duyacağım
Gece
Kahırların demlendiği sırı dökülmüş demlik
İçinde şiirler katranlaşmada
Az kaldı ağıda dönüşecekler.
Ben ki,
Milyon sene yaşamışım yokluğunda bir günde
Anlat sen
Bir milyon yıl daha geçiririm
Gözlerine sürgünde
Gök yüzü özgürlüklerim senin olsun
Bütün mavilerimi al istersen
Bir masum cinayet işleyip gideceğim.
Yok edeceğim kendimi gözlerinde
Yeter ki,
Anlat sen...
Mustafa Şekerci

Hayatımda belki de ilk defa yakarışlarım kabul olunsun diye yalvarıyorum Tanrı’ma. Dualarımın tek sahibini bana bağışlasın diye nelerimi feda ettiğimi bilseydin anlardın seni ne kadar çok sevdiğimi!

Döndüğünde bul diye beni kilitledim yüreğimin kapılarını!sahibim oldun!ve hep öyle kalacaksın!şayet bir gün döndüğünde olamazsan bıraktığın yerde…….

Sevginin ateşi ömrüm oldukça sönmeyecek!üşüdüğümde beni ısıtacak olan tek şey yüreğimde bıraktığın ateş olacak!içim seninle dolu!bir başkasına yer açılmayacak asla!

ölmezsem eğer , döndüğünde bıraktığın yerde bulacaksın beni!dedim ya ömrüm yettikçe seninim.tek sahibimsin!



sensiz dünyayı sevmiyorum!ve sensiz sebepsiz bir hayat istemiyorum!

Beni yokluğuna mahkum etmeden dön kuzucum!

Beni sensiz , beni sessiz bırakma!

SENİ SEVİYORUM!!!

BU GECE UYUYAMAZSIN SEN


Bu gece uyuyamazsın sen!
Çetin bir sızı sarar odanı,
sen şimdi ağlarsın da...
Umutsuzca akıtırsın göz yaşlarını.

Radyonu açmış şiirler dinliyorsun,
elinde kalem... Kadere sitem ederek
yalnızlığına dizeler arıyorsun
şarkımızı söyleyerek...

Bu gece üşüyeceksin biraz
anılar gelip seni vuracak, üzüleceksin.
Isınmak için güneşi bekle
bazı geceler soğuk eserim ben, bilirsin.

Gece sana emanet...
Bu şehri bir kez daha terk ediyorum,
gelemediğin bir yer vardı hani
İşte oraya. Yine gurbete düştü yolum...

Ve bu gece seni uyku tutmaz
Biliyorum....

Okan Savcı

Kabullenim

Ölümün özümsediği tazeliğin ardından doğan ışıktı
Bizi ısıtan
Şapkasız geziyorduk, öylece..
Tokluk ertesi mayhoşluğa benzetirdik çünkü
Sıcağın üzerimizdeki etkisini..
Bayağılardan uzak yürürdük, mesafeli..
Şemsiyelerine kızardık, inadına açtıkları
Oysa ne gerek vardı?
Zeka özürü kabulsüzdü, çünkü malûmdu,
Yaklaştığımız noktanın gerçeği..
Bilinenleri görmezlikten gelmekti
Baştan kaybedişlerin sebebi..
Biz uyarıcıların beklentisi, ışık ertesi
Aydınlığa açılan kapıdan geçimdi..
Tatmin olacaktık belki, belki doğru..
Doğru olmasına inandığımız için..
İnançlarımıza bağlılıktı bizi tutan
Ayakta, ta yukarda, dorukta...
En yaklaşandık biz gerçeğe
Sıkı sıkı sarılmış ellerle..
Yakışandı insan zekasına bütünüyle,
Kabullenim özeldi zihinlerde...

Özge Özen