Yalnızlığıma (Yalnızlık) - Sayfa 59

Yalnızlık Şiiri



Bilmezler yalnız yasamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler.

Orhan Veli Kanık

Gafil Durma Şaşkın Bir Gün Ölürsün

Gafil durma şaşkın bir gün ölürsün
Dünya sana baki değil ne fayda
Ettiğin işlere pişman olursun
Pişmanlığın ele girmez ne fayda

Bir gün seni iletirler evinden
Hakk'ın kelamını kesme dilinden
Kurtulmazsın Azrailin dilinden
Türlü türlü yolun olsa ne fayda

Söylersin de sen sözünden şaşmazsın
Helalini haramından seçmezsin
Kepeğin tükenir su da içmezsin
Hep deryalar senin olsa ne fayda

Teslim Abdal eder çöksem otursam
Cümle varlığımı ele getirsem
Şu yalan dünyayı zapta getirsem
Hep dünyalar senin olsa ne fayda

Teslim Abdal

Yalnızlık
Yalnızlığımı büyütür kalabalık
Gökdelen'in gölgesine siner
Karanfil Sokak kalınlaşır
yoksul kadın çocuklarıyla
çöplerin üzerine konar
gözleri cam kırıkları
sevgilim gelir yalnızlığım büyür
çocukken gökkuşağına düştüğüm
gökyüzü gelir kirli güvercinleriyle.

Kimin öznesiydi mevsimler
işkence öyküleri kimindi
ayrılığın sesi miydi adımnlarım
suyu bekleyen uçurum mu
kanatlandım yalnızlığımla son mevsime
içimde bir kedi yavrusu.

A. Kadir

YALNIZLIK ÇEMBERİNDE

Günlerim herzaman ki gibi karanlık yine
acı ile geçiyor saatler özlem ile
ne zaman dalmıyorki gözlerim senli sensizliklere
durmuyor gözyaşlarım yalnızlık çemberinde.

Yorulmuyor hayat dert çile vermeye
şarkılar yoldasım sigaramla birlikte
tükenmek bilmeyen bir boşluğun içinde
savruluyorum rüzgarla birlikte
farkında olmadan yalnızlıık çemberinde.

Nedeni yok belki bu sensizliğin
yada bana verdiğin bu ayrılık yelinin
sana yazdığım ilk şiiri hatırlarmısın
Ayrılıktı adı
ayrılmam dediğin ayrılık
yıkılmıştı o gün dünyam
gözümde yalandı herşey sevda bile
yıkmam demiştin
ama bıraktın beni yalnızlık çemberinde.

Şimdi soruyorum kendime
neden sen, neden sevdim diyorum
oysa ne mutluydum senden önce
aradığım aramasını beklediğim
düşündüğüm kimse yoktu
mutluydum yinede yalnızlık çeberinde.

Şimdi ise perişanım
hasret rüzgarlarını saldın üstüme
çaresizliği tanıttın
derman bulamıyorum şimdi dertlerime
öyle acımasızki şu hayat
gelmiyor ECEL\'im YALNIZLIK ÇEMBERİNDE...

Yoksun

İsterdim her saatim.
Her dakikam seninle olsun
Ama yine saat yanlızlıga dönüyor
Vakit yıne aynı ayrılık vaktı
Saatlerı durdura bilirmiyim
Sevgime dönüştüre bilirmiyim
Ama saatler durmuyor
Ve.....
Saatler gece yarısını vurdugu zaman
Yanlızlıgımla basbasa kalıyorum
Sigaramın her nefesınde
Sankı senı ıcıme cekıyorum
Anılarım ıcımı yakıyor
O gunleri hatırlamak
Ölümden bile acı geliyor
Ne varkı sen YOKSUN
Gecenın karanlıgında

Ifadesizligimiz

gün eksikligi
kendine mesken eylemiş
yabancilaşiyor
insan olan yanlarimiz
duyamadigimiz seslere
göremedigimiz yildizlara
dokunamadigimiz tenlere
adiyoruz
düşlerimizi
yapraklar dökülüyor
gözlerimizden
yaşlar gibi
ama kuru
ve cansiz bir gidişe ait gibiler
aldigimiz kararlara
kurban gidiyor
gidişlerimiz
suskunlugumuz
ifadesizligimizdendir.

Murat Tali |