YOKLUKTA BİR SEN BİR DE BEN
bak...
geldim...
yine!
sensiz,
rahat,
mutlu...
ben buyum!
kayaların üzerine çıktım,
koştum sana...
bulutlar önüme serilmiş,
bulutlar yol,
çağırıyorlar,
adım atsam ölürüm,
atmasam dayanamıyorum!
yürüdüm...
coştum sana!
sen!
kim olduğunu bilmediğim,
bilmeden dilediğim,
ne çoktun yokluğunda,
çoktun bana!
karanlıkta uzanıp tutamadığım yıldızlar,
parmak uçlarımı yakarken,
yüreğime adını yazdılar,
gecenin cazibesiyle bir olup,
sen belki de ateştin bana...
yakma...
sen sisli bir günde,
özlenen güneş kadar uzaktın dağlara...
ben,
ben adını koyamamışlığımın içinde,
ötelerde bir yerde,
ne istedim bilmiyorum ama...
düş senken,
sen benken,
ben düşken...
ben buyum!
sen; yoksun galiba...
ama
sana bir sır vereyim mi?
ben bunu seviyorum...
kayaların üzerine çıktım,
koştum sana...
bulutlar önüme serilmiş,
bulutlar yol,
çağırıyorlar,
adım atsam ölürüm,
atmasam dayanamıyorum!
ama düş işte!
dağların zirvesinde bulutlarla bir oluyor adımlarım...
ve ben seni aradığımı sanıyorum o sonsuzlukta...
oysa, aradığım sadece huzur...
sana bir sır daha vereyim mi?
aldanma mısralara, ben yazmayı seviyorum...düşlerim kanatlı melek, ben uçmayı seviyorum... özgürlüğümün içinde, kimseyi istemiyorum...
..................................
Alıntıdır