Konuşmalıyız seninle,
Anlatmalısın herşeyi, anlamalıyım sebebini.
Konuşmalıyız seninle;
İstanbul / Ankara Dar gelir oldu ikimize.
Gözlerin gözlerimde olmalı konuşurken,
Sözcükler kalbinde.
Yalan girmesin aramıza,
Anlat bana herşeyi.
Düşündüğün, bildiğin ne varsa söyle.
Söyle acının nedenini.
Bu suskunluk, bu bakışlar
Çok gelir oldu bu bedene.
Dayanamaz artık, biraz daha sensizliğe...
Gel de anlat bana bilmediklerimi,
Akıt içindeki zehiri...
Anlat ki ümitsizce seven kalbim sebep bulsun kendine...
Konuşmalıyız seninle;
Uzun zaman oldu sesini duymayalı
Konuşalım ki,
Bitsin bu dert, yok olsun aşkım içimde,
Onu birlikte terkedelim ölüme.
Yeter ki sen yardım et bana,
Beni kendi başıma, belirsizlikte bırakma.
Düşmanım ol,
Belki de dostum.
Senin için ne olduğum değil önemli olan
Konuş benimle.
Ben gibi, sen gibi konuş.
İçinde kalmasın anlatmadığın,
Kalmasın içimde anlamadığım.
Gel konuş artık!
Ne iyiliğin için,
Ne kötülüğün.
Ne ölüm için,
Ne de yaşam.
Sebebimi ver bana,
Onsuz yaşanmıyor, yoksa...
Konuş benimle,
Beni sensiz bırakana kadar!
Konuş benimle,
Öldürene kadar!