Ziyaretçi
Arama
Anlayana - Sayfa 195
Güncelleme: 26 Kasım 2018 Gösterim: 626.856 Cevap: 3.995
Ziyaretçi
17 Ocak 2009
Mesaj #1941
Ziyaretçi
17 Ocak 2009
Mesaj #1942
Ziyaretçi
Anlayana Sanmayın bir benim hayatım söndü
Benimle üç garip,bakar ağlarız !
Sanmayın bu günler maziye döndü
Maziden resimler yakar ağlarız !
Daldıkça maziye gözler ıslanır
Islanmış gözlere gönül yaslanır
Yıkılan yürekler nasıl uslanır
Her an içimizi çeker ağlarız !
Bir felaket gelmiş bu başımıza
Zehir olup düşmüş her aşımıza
Acımamış bizim genç yaşımıza
Kadere hep boyun büker ağlarız !
İsyankar halimiz kimler içindir
Yürekler yandıysa sevda içindir
Benim yazdıklarım binler içindir
Her zaman bir hüzün çöker ağlarız !
Gün olur bu devran değişir elbet
Kalıcı değil ya biter bu nöbet
Şimdi gönülleri gel de davet et
O gün bir çift sözü döker ağlarız !
Döker ağlarız ..!
M. Levent ÖZGEÇ
Sponsorlu Bağlantılar
Sanmayın bu günler maziye döndü
Maziden resimler yakar ağlarız !
Daldıkça maziye gözler ıslanır
Islanmış gözlere gönül yaslanır
Yıkılan yürekler nasıl uslanır
Her an içimizi çeker ağlarız !
Bir felaket gelmiş bu başımıza
Zehir olup düşmüş her aşımıza
Acımamış bizim genç yaşımıza
Kadere hep boyun büker ağlarız !
İsyankar halimiz kimler içindir
Yürekler yandıysa sevda içindir
Benim yazdıklarım binler içindir
Her zaman bir hüzün çöker ağlarız !
Gün olur bu devran değişir elbet
Kalıcı değil ya biter bu nöbet
Şimdi gönülleri gel de davet et
O gün bir çift sözü döker ağlarız !
Döker ağlarız ..!
M. Levent ÖZGEÇ
Ziyaretçi
17 Ocak 2009
Mesaj #1943
Ziyaretçi
Sensiz olmaz çünkü , böyle bir duygusal duyguyu kolay kolay yakalayamıyor insan. Yakaladığı zamansa sarılmalı , sahip çıkmalı. İşte o duygunun sahibi sensin , o duyguyu bana yaşatan sensin. Ben ne o duygusan ne de senden vazgeçmek istiyorum. Bu yüzden "sensiz olmaz" diyorum.
Sensiz olmaz çünkü , sen aşksın. Aşksız yaşanır mı? Öyleyse sensiz de yaşanmaz , yaşanamaz. Ben aşkı seninle tanımladım , sana adadım. Yaşamımı da öyle. Ben seni yaşıyorum i seni yaşatıyorum yüreğimde. Sensiz nefes bile alamıyorum.
Sensiz olmaz çünkü , senin olmadığın hiçbir yer keyif vermiyor bana. Sensiz çıktığım yolculukları yapmamış , sensiz yediğim yemekleri yenilmemiş , sensiz içtiğim içkileri içilmemiş sayıyorum. Sevgilim , ben sensizken ölüyorum...
Sensiz olmaz çünkü, sensizlik ölüm gibi bir şey. Beni bu hayatta varlığın tutuyor. Nefes almamı, her güne umutla uyanmamı ve her gece huzurla uykuya dalmamı sadece senin varlığın sağlıyor. Sen olmazsan uykular haram, sabahlar günah bana…
Sensiz olmaz çünkü, bu dünyada iyiliğe dair ne varsa seninle öğrendim ben. Tüm yalanlardan, tüm ihanetlerden seninle arındım, yeniden doğdum. Senden önce bildiğim her şeyi sildim, yok ettim. Gidersen, sen de beni yok edersin…
Sensiz olmaz çünkü , mücadelelerle dolu bu hayatta sen benim güç kaynağımsın.Sen olmazsan , ben hiçbir mücadeleden galip çıkamam , her seferinde yenilirim. Sen olmasan , bir kenarda kaybolur giderim , yok olur biterim.
Sensiz olmaz çünkü , elini değdirdiğin her şey değerleniyor gözümde. Sen dokunmazsan hiçbir seyin anlamı olmaz."Deli" diyecekler bana , boş ver desinler. Onlar senin ne olduğunu , benim için ne demek olduğunu asla anlayamaz.
Sensiz olmaz çünkü , "keşke"siz bir hayat paylaşıyorum seninle. Sen hayatıma girdiğin günden itibaren keşkeler rafa kalktı. Şimdi yeniden keşkelerle dolu o eski günlere dönmek istemiyorum. Sen olmazsan eğer , yine bin kez keşke diyeceğim , biliyorum.
Sensiz olmaz çünkü , sen varsan umut var. Umudu olmayan insan ölüden farksızdır , değil mi? Umutsuz yaşanmaz , öyle değil mi? Her şeyini tüketse de insan , bir tek umudu kalmalı , değil mi? Öyleyse kal yanımda , gidip de bir ölüye çevirme beni. Umutsuz yarınlara tutsak etme.
Sensiz olmaz çünkü , içtiğim su gibisin. Susuz kaç gün dayanabilir , kaç gün hayatta kalabilir ki insan? Gürül gürül akıyorsun içime , çağıl çağıl çağlıyorsun. Can veriyorsun , kan oluyorsun. Beni ayakta tutuyorsun , yaşatıyorsun.
Mehmet Çoşkundeniz
Sensiz olmaz çünkü , sen aşksın. Aşksız yaşanır mı? Öyleyse sensiz de yaşanmaz , yaşanamaz. Ben aşkı seninle tanımladım , sana adadım. Yaşamımı da öyle. Ben seni yaşıyorum i seni yaşatıyorum yüreğimde. Sensiz nefes bile alamıyorum.
Sensiz olmaz çünkü , senin olmadığın hiçbir yer keyif vermiyor bana. Sensiz çıktığım yolculukları yapmamış , sensiz yediğim yemekleri yenilmemiş , sensiz içtiğim içkileri içilmemiş sayıyorum. Sevgilim , ben sensizken ölüyorum...
Sensiz olmaz çünkü, sensizlik ölüm gibi bir şey. Beni bu hayatta varlığın tutuyor. Nefes almamı, her güne umutla uyanmamı ve her gece huzurla uykuya dalmamı sadece senin varlığın sağlıyor. Sen olmazsan uykular haram, sabahlar günah bana…
Sensiz olmaz çünkü, bu dünyada iyiliğe dair ne varsa seninle öğrendim ben. Tüm yalanlardan, tüm ihanetlerden seninle arındım, yeniden doğdum. Senden önce bildiğim her şeyi sildim, yok ettim. Gidersen, sen de beni yok edersin…
Sensiz olmaz çünkü , mücadelelerle dolu bu hayatta sen benim güç kaynağımsın.Sen olmazsan , ben hiçbir mücadeleden galip çıkamam , her seferinde yenilirim. Sen olmasan , bir kenarda kaybolur giderim , yok olur biterim.
Sensiz olmaz çünkü , elini değdirdiğin her şey değerleniyor gözümde. Sen dokunmazsan hiçbir seyin anlamı olmaz."Deli" diyecekler bana , boş ver desinler. Onlar senin ne olduğunu , benim için ne demek olduğunu asla anlayamaz.
Sensiz olmaz çünkü , "keşke"siz bir hayat paylaşıyorum seninle. Sen hayatıma girdiğin günden itibaren keşkeler rafa kalktı. Şimdi yeniden keşkelerle dolu o eski günlere dönmek istemiyorum. Sen olmazsan eğer , yine bin kez keşke diyeceğim , biliyorum.
Sensiz olmaz çünkü , sen varsan umut var. Umudu olmayan insan ölüden farksızdır , değil mi? Umutsuz yaşanmaz , öyle değil mi? Her şeyini tüketse de insan , bir tek umudu kalmalı , değil mi? Öyleyse kal yanımda , gidip de bir ölüye çevirme beni. Umutsuz yarınlara tutsak etme.
Sensiz olmaz çünkü , içtiğim su gibisin. Susuz kaç gün dayanabilir , kaç gün hayatta kalabilir ki insan? Gürül gürül akıyorsun içime , çağıl çağıl çağlıyorsun. Can veriyorsun , kan oluyorsun. Beni ayakta tutuyorsun , yaşatıyorsun.
Mehmet Çoşkundeniz
Ziyaretçi
18 Ocak 2009
Mesaj #1944
Ziyaretçi
Bir tek acıların kaldı senden bana..
Oysa ben yemin etmiştim
Acıların icin sırtımı semer bileceğim diye.
Söz vermiştim
Sensiz ölmeyeceğim diye...
Şimdi sensizlik duruyor başucumda..
Şimdi ayazlar yüreğimi sorguluyor
Ayrılığınla yüzüme vurduğun kapımda..
Söyle ne olur...
Beni unuttuğunu söyle...
Hiç sevmediğini haykır..
Yeminlerinin yalan olduğunu
Sevginin sahte olduğunu vur yüzüme...
Yemin olsun ki;
Bir damla gözyaşı düşmez artık..
Çünkü gittiğin gün
Ayak uçlarında
" Sana " ölmüştüm sevgili..
Unutma ki;
ÖLenLer Hiçbi Zaman YasayanLar İçin Gözyası DökmezLer
Oysa ben yemin etmiştim
Acıların icin sırtımı semer bileceğim diye.
Söz vermiştim
Sensiz ölmeyeceğim diye...
Şimdi sensizlik duruyor başucumda..
Şimdi ayazlar yüreğimi sorguluyor
Ayrılığınla yüzüme vurduğun kapımda..
Söyle ne olur...
Beni unuttuğunu söyle...
Hiç sevmediğini haykır..
Yeminlerinin yalan olduğunu
Sevginin sahte olduğunu vur yüzüme...
Yemin olsun ki;
Bir damla gözyaşı düşmez artık..
Çünkü gittiğin gün
Ayak uçlarında
" Sana " ölmüştüm sevgili..
Unutma ki;
ÖLenLer Hiçbi Zaman YasayanLar İçin Gözyası DökmezLer
Ziyaretçi
18 Ocak 2009
Mesaj #1945
Ziyaretçi
Dolamış diline bir elvedayı
Her gün vuslatımdan vazgeç diyorsun.
Azrailim olmuş biçmiş vadeyi
Zehrolmuş hasreti al iç diyorsun.Aşk-ı inkârdasın kör olmuş gözün
Kavuran ateşe dönüşmüş yüzün
En çok acıtansa inan şu sözün
Senin beni sevmen bir suç diyorsun.
Oysaki olmazı başarmak olay
Bir sözle kurulur bin aşk-ı halay
Beni biraz sevsen vuslat çok kolay
Sevmemişsin elbet çok güç diyorsun.
Ben sana güneşsin aysın diyorken
Eros un elinde yaysın diyorken
Şu kalbi dilimde varsın diyorken
Sen bana varlığın bir hiç diyorsun.
Ya/saklıyım sana çekme çilemi
Sil seninle olan tüm şeceremi
Unut sokağımı ve penceremi
Bana uzak yerden gel geç diyorsun
Aşkın salâvatım dilde niyazken
Sensizken siyahım senle beyazken
Varlığın bir bahar yokluk ayazken
Aşkıma lüzumsuz sarkaç diyorsun
Ne yaptım ki sana sevmekten başka?
Zulmetmek revamı aşığa aşka?
Kibri cellât etmiş kalp denen köşke!
İhsan ı görünce kes biç diyorsun
Kırılmış olsa da kanadım kolum
Umurunda değil uçamaz halim
Anladım anlamak olsa da ölüm
Sen bana toprak ol git göç diyorsun
Her gün vuslatımdan vazgeç diyorsun.
Azrailim olmuş biçmiş vadeyi
Zehrolmuş hasreti al iç diyorsun.Aşk-ı inkârdasın kör olmuş gözün
Kavuran ateşe dönüşmüş yüzün
En çok acıtansa inan şu sözün
Senin beni sevmen bir suç diyorsun.
Oysaki olmazı başarmak olay
Bir sözle kurulur bin aşk-ı halay
Beni biraz sevsen vuslat çok kolay
Sevmemişsin elbet çok güç diyorsun.
Ben sana güneşsin aysın diyorken
Eros un elinde yaysın diyorken
Şu kalbi dilimde varsın diyorken
Sen bana varlığın bir hiç diyorsun.
Ya/saklıyım sana çekme çilemi
Sil seninle olan tüm şeceremi
Unut sokağımı ve penceremi
Bana uzak yerden gel geç diyorsun
Aşkın salâvatım dilde niyazken
Sensizken siyahım senle beyazken
Varlığın bir bahar yokluk ayazken
Aşkıma lüzumsuz sarkaç diyorsun
Ne yaptım ki sana sevmekten başka?
Zulmetmek revamı aşığa aşka?
Kibri cellât etmiş kalp denen köşke!
İhsan ı görünce kes biç diyorsun
Kırılmış olsa da kanadım kolum
Umurunda değil uçamaz halim
Anladım anlamak olsa da ölüm
Sen bana toprak ol git göç diyorsun
Ziyaretçi
18 Ocak 2009
Mesaj #1946
Ziyaretçi
İPEK BÖCEĞİ
Gel gör beni ne hallere büründüm
Kâh bir böcek kah kelebek göründüm
İpek oldum bir kozada barındım
Elindeyse kov başından kov beni kov beni
Diler isen kirmanında tel eyle
Beğenirsen ak omzuna sal eyle
Diliyorsan kirmanından tel eyle
Beğenirsen ak omzuna sal eyle
Yasmak eyle duvak eyle tül eyle
İncelt beni yücelt beni öv beni
Seccade yap götür yatak odana
Her secdede oksa beni sev beni
Ara sıra balkonuna asıver
Hali gibi kilim gibi döv beni döv beni
Sır veremem her önüme gelene
Güvenemem en vefalı kölene
Göster beni kadir kıymet bilene
Beğenmezse sağ başından sağ beni sağ beni
Ziyaretçi
19 Ocak 2009
Mesaj #1947
Ziyaretçi
Öyle çok reddedildim ki, öyle çok unutuldum ki senin tarafından, sensiz
kalmak yüreğimi ezen tek korku artık. Öyle ki hayatım yalnız bir korku
halinde ayakta duruyor şimdi... Korkumu gerçeğe büründürdüğün anda yıkılıp
gideceğim. Her şeyi tükettim. Hayata tutunmak adına ne varsa her şeyi yaktım
seni sevebilmek için... Tüm sabrımı, kendime ve insanlara güvenimi, sevginin
hayatın tek harcı olduğuna olan inancımı... Artık senden başkasına verecek
enerjim, sevgim ve hayatla hesaplaşacak bir benliğim kalmadı. Geriye dönüp
sığınacak bir kendim kalmadı...
Şimdi bana varlığımın sana acı vermediğini söylüyorsun. Gitmemi istiyorsun,
sonra yeniden gelmemi... Ve sonra yeniden gitmemi... Beni sensizliğin o
dipsiz çukuruna önce sarkıtıp, sonra yeniden gün ışığına çıkarıyorsun.
Sevgimi, yokluğumu hissettiğin yerde bulmak istiyorsun. Aşkımın benliğini ve
hayatını ele geçirmesinden duyduğun o sebepsiz korkuyu yenmek için, bana
seninleyken tekrarı olmayan bir şiiri hatırlatan zamanın, sana benimleyken
gösterdiği monoton ve tüketici yüzünü yok etmek için oynadığın bir oyun bu
belki de... Beni deliliğin sürgünlerine yollayıp, sonra yeniden kalbine
çağırıyorsun.
Korkuyu beklemenin telaşı korkunun kendisinden çok daha ürkütücü biliyor
musun? İşte bu yüzden sensizliğin karanlık kuyusuna kendi ellerimle
bırakıyorum kaderimi. Korkuyu beklemekten vazgeçiyorum, ama asla seni
sevmekten değil, sevgili ... Sana veda etmeden kayboluşa karışmam da aslında
sadece bunun için...
Madem varlığım acı vermiyor sana, madem ki ancak yokluğumda sevgimi
hissedebiliyorsun, öyleyse yokluğumla kal sevgili... Madem ki yokluğumla
daha mutlusun, o halde yokluk benim bu aşk için büründüğüm son kimlik olsun
kalmak yüreğimi ezen tek korku artık. Öyle ki hayatım yalnız bir korku
halinde ayakta duruyor şimdi... Korkumu gerçeğe büründürdüğün anda yıkılıp
gideceğim. Her şeyi tükettim. Hayata tutunmak adına ne varsa her şeyi yaktım
seni sevebilmek için... Tüm sabrımı, kendime ve insanlara güvenimi, sevginin
hayatın tek harcı olduğuna olan inancımı... Artık senden başkasına verecek
enerjim, sevgim ve hayatla hesaplaşacak bir benliğim kalmadı. Geriye dönüp
sığınacak bir kendim kalmadı...
Şimdi bana varlığımın sana acı vermediğini söylüyorsun. Gitmemi istiyorsun,
sonra yeniden gelmemi... Ve sonra yeniden gitmemi... Beni sensizliğin o
dipsiz çukuruna önce sarkıtıp, sonra yeniden gün ışığına çıkarıyorsun.
Sevgimi, yokluğumu hissettiğin yerde bulmak istiyorsun. Aşkımın benliğini ve
hayatını ele geçirmesinden duyduğun o sebepsiz korkuyu yenmek için, bana
seninleyken tekrarı olmayan bir şiiri hatırlatan zamanın, sana benimleyken
gösterdiği monoton ve tüketici yüzünü yok etmek için oynadığın bir oyun bu
belki de... Beni deliliğin sürgünlerine yollayıp, sonra yeniden kalbine
çağırıyorsun.
Korkuyu beklemenin telaşı korkunun kendisinden çok daha ürkütücü biliyor
musun? İşte bu yüzden sensizliğin karanlık kuyusuna kendi ellerimle
bırakıyorum kaderimi. Korkuyu beklemekten vazgeçiyorum, ama asla seni
sevmekten değil, sevgili ... Sana veda etmeden kayboluşa karışmam da aslında
sadece bunun için...
Madem varlığım acı vermiyor sana, madem ki ancak yokluğumda sevgimi
hissedebiliyorsun, öyleyse yokluğumla kal sevgili... Madem ki yokluğumla
daha mutlusun, o halde yokluk benim bu aşk için büründüğüm son kimlik olsun
Ziyaretçi
19 Ocak 2009
Mesaj #1948
Ziyaretçi
Alişamadim Senden Ayri Kalmaya
İsmin sessiz nağmelerle düşüyor aklıma
Ama yüreğimde aşkın haykırıyor en büyük çığlığıyla
Yalansız yaşamak istiyorum seni ben aslında
Senden öncesini yok ediyorum,atıyorum bir kenara
Seni sensiz yaşamak çok zor geliyor bana
Ama söz vermiştik yeminler etmiştik bu sevda uğruna
Hesaplara kitaplara hiç gerek yok bizim aşkımızda
Sadece bırak kalbini yüreğime inan bu yeter bana
Çünkü bir türlü alışamadım ben senden ayrı kalmaya.
Fırat Boncuk
İsmin sessiz nağmelerle düşüyor aklıma
Ama yüreğimde aşkın haykırıyor en büyük çığlığıyla
Yalansız yaşamak istiyorum seni ben aslında
Senden öncesini yok ediyorum,atıyorum bir kenara
Seni sensiz yaşamak çok zor geliyor bana
Ama söz vermiştik yeminler etmiştik bu sevda uğruna
Hesaplara kitaplara hiç gerek yok bizim aşkımızda
Sadece bırak kalbini yüreğime inan bu yeter bana
Çünkü bir türlü alışamadım ben senden ayrı kalmaya.
Fırat Boncuk
Ziyaretçi
19 Ocak 2009
Mesaj #1949
Ziyaretçi
Bilemedik !
Yağlı boya resimlerine benzemez geceler içimizde...
Gitme!
İçime sığmayan bir gariplik var bu gece...
Hem nasıl bir son yakışırdı..
Zamanımızı, düşlerimizi,sessizliklerimizi emanet ettıklerimize...
Nasıl bir "dur" yakışırdı..
Oysa hiçde "gitme/kal"lara aşina değildik.
Sesimiz arda kalmışlıklara hep kısıktı bu yüzden
Elsiz ceplerimiz vardı her soğuk kış akşamına..
Ve biraz da geç kalınmışlıklarımız işte..
Mürekkep uçarken yazının ruhundan
"o"da gitti..
Ters ayaklı cüceleri../mor doğları ve devleri söküp düşlerimden..
gitti..
Biraz eksilterek beni..
birazda toz bırakarak yakamda..
sessiz harflerimi ve devrik cümlelerimi sahiplenerek gitti..
sustum/erteledim/kuruttum kelimeleri..
ben olduğum yerde beklerken../zaman durmadı, ardındaki rüzgara katıştırarak beni geçti ömrümün silik pencerelerinden..
Evet../ben beklerlen../zaman geçti..
Yüreğime ve aklıma gidip, yaptığımın doğru olup olmadığını sordum...
Birbirlerini suçladılar..
Beni anlamalarını beklemem hataydı..
Anlamadılar...
İplerim vardı beni yere bağlayan..
İplerim..
Ayakta kalmamı sağlayan..
Burda tutan..
Koptular...
Bensiz hesapların ortasında buldum kendimi...
Alışık değildim oysa...
Yitirdiklerim bu kadar çok olmamalıydı işte!!!
Hiç alışmamış gibi; vedalara hep aşinaymış gibi umursamadım...
Umursamadım..
Kayb'ettiklerimi hiç kazanamamıştım belki...
Belki ondan...
Ne çok mumlarım söndü...
Ne çok karanlıkta bıraktınız...
Akıp gider mi bu su yolu böyle..
Ben takılıp ucuna sürüklenir miyim..
Nasıl bir veda yakışırdı d(gül)üşlerimi harcadığım bu aşk'a
(...)
Kalemi mi bıraktım olduğu yere...
Olması gerektiği gibi mi bu son... ?
(...)
Olmaz bilirim...
Sonlar hiç gerektiği gibi olamadı...
Ve yakışmadı yüzümüze bu buruk vedalar
şimdi,
Nefes almak zamansızlığın zamana bıraktığı acımasız bir telaş gibi...
Oysa ümitlerim vardı...
Bu dünyanın faniliğini bir kere daha çarptı yüzüme tokat misali.
şimdi ruhunu soyunan çokluğumuzu atıp gitmek için, başka bir düş peşindeyim..
"Hadi! düş peşime"
Yağlı boya resimlerine benzemez geceler içimizde...
Gitme!
İçime sığmayan bir gariplik var bu gece...
Hem nasıl bir son yakışırdı..
Zamanımızı, düşlerimizi,sessizliklerimizi emanet ettıklerimize...
Nasıl bir "dur" yakışırdı..
Oysa hiçde "gitme/kal"lara aşina değildik.
Sesimiz arda kalmışlıklara hep kısıktı bu yüzden
Elsiz ceplerimiz vardı her soğuk kış akşamına..
Ve biraz da geç kalınmışlıklarımız işte..
Mürekkep uçarken yazının ruhundan
"o"da gitti..
Ters ayaklı cüceleri../mor doğları ve devleri söküp düşlerimden..
gitti..
Biraz eksilterek beni..
birazda toz bırakarak yakamda..
sessiz harflerimi ve devrik cümlelerimi sahiplenerek gitti..
sustum/erteledim/kuruttum kelimeleri..
ben olduğum yerde beklerken../zaman durmadı, ardındaki rüzgara katıştırarak beni geçti ömrümün silik pencerelerinden..
Evet../ben beklerlen../zaman geçti..
Yüreğime ve aklıma gidip, yaptığımın doğru olup olmadığını sordum...
Birbirlerini suçladılar..
Beni anlamalarını beklemem hataydı..
Anlamadılar...
İplerim vardı beni yere bağlayan..
İplerim..
Ayakta kalmamı sağlayan..
Burda tutan..
Koptular...
Bensiz hesapların ortasında buldum kendimi...
Alışık değildim oysa...
Yitirdiklerim bu kadar çok olmamalıydı işte!!!
Hiç alışmamış gibi; vedalara hep aşinaymış gibi umursamadım...
Umursamadım..
Kayb'ettiklerimi hiç kazanamamıştım belki...
Belki ondan...
Ne çok mumlarım söndü...
Ne çok karanlıkta bıraktınız...
Akıp gider mi bu su yolu böyle..
Ben takılıp ucuna sürüklenir miyim..
Nasıl bir veda yakışırdı d(gül)üşlerimi harcadığım bu aşk'a
(...)
Kalemi mi bıraktım olduğu yere...
Olması gerektiği gibi mi bu son... ?
(...)
Olmaz bilirim...
Sonlar hiç gerektiği gibi olamadı...
Ve yakışmadı yüzümüze bu buruk vedalar
şimdi,
Nefes almak zamansızlığın zamana bıraktığı acımasız bir telaş gibi...
Oysa ümitlerim vardı...
Bu dünyanın faniliğini bir kere daha çarptı yüzüme tokat misali.
şimdi ruhunu soyunan çokluğumuzu atıp gitmek için, başka bir düş peşindeyim..
"Hadi! düş peşime"
Ziyaretçi
20 Ocak 2009
Mesaj #1950
Ziyaretçi
Öyle Bir Sevda Bu
Öyle bir sevda bu
Adı olmayan bir sevda
Kimin olduğu belli olmayan
Kime olduğu bilinmeyen bir sevda
Bilinmeyene giden bir sevda bu
Sevilenle sevenin bilinmediği
Sebebin önemsenmediği
Kaderin düşünülmediği bir sevda
Aşkın köle sayıldığı
Sadece sahibin kırbaçlandığı
Yolun sonunun görülmediği
Umudun yitirilmediği bir sevda
Kuş misali yüksekten uçan bir sevda bu
Her şeye yüksekten bakan
inerken heyecanlandıran
Sevdiğini kıskandıran bir sevda
Berk Irkörücü
Öyle bir sevda bu
Adı olmayan bir sevda
Kimin olduğu belli olmayan
Kime olduğu bilinmeyen bir sevda
Bilinmeyene giden bir sevda bu
Sevilenle sevenin bilinmediği
Sebebin önemsenmediği
Kaderin düşünülmediği bir sevda
Aşkın köle sayıldığı
Sadece sahibin kırbaçlandığı
Yolun sonunun görülmediği
Umudun yitirilmediği bir sevda
Kuş misali yüksekten uçan bir sevda bu
Her şeye yüksekten bakan
inerken heyecanlandıran
Sevdiğini kıskandıran bir sevda
Berk Irkörücü
| Kapat Saat: 16:38 Hoş Geldiniz Ziyaretçi
Son MesajlarYenile Yükleniyor... |
Sayfa 0.079 saniyede 9 sorgu ile oluşturuldu