Anlayana - Sayfa 71

SESİNİZ
Siz gittiniz, gittiniz,

Sponsorlu Bağlantılar

Ben kaldım, kaldım, kaldım,
Sesiniz kaldı, onda kaldım,
Yöneldim yüzünüze baktım,
Yöneldim gözlerinize baktım,
Orada yansıyan bana baktım.
Yalnızlığımı nasıl anlayacaktım.
Özdemir Asaf

Dilsiz bekçileriydi şehrin



Kolsuz ve bacaksız uzuyordu
Eski mezar taşları gecede
Tek baş
Tek beden
…yürek yok!

Düzleşen toprağın çiçeklerinde
Veda yaşları dolunayın
Her yer soğuk…
Her yer ıssız
…çıt yok!

Ayak sesi duyuldu
Arnavut kaldırımlı yokuştan
Bir kürek sürttü
Süpürüyordu adam
şehri…
Namusu düşmüştü belki bir kızın
Belki bir ayyaşın salyası
Gidip de dönmeyecek ayak izi belki de

Dünyaya göz açan bebeğin bağrışındandı
Yaprakların korkup düşmesi
Ekim’in saçlarında
Eylül’ün yaşları
rengi yok!

…kasım gülleri eşikte

Karanlığa teslim edilen ne varsa
Süpürüyordu adam

Uzuyordu gecede
Eski mezar taşları
Kolsuz ve bacaksız.

Dilsiz bekçileriydi şehrin...
ve yansıtmayan ayna geçmişi.

Üzerimden yağmur yüklü bulutlar geçti
Gittiğin günü tarihe böyle kaydettim
Gün değil ki, sanki bin yıl, bin asır geçti
Ben aslında bu oyunu baştan kaybettim

Bilmedi kimse içimi yakanı
Beni ben yapan yanımı alıp ta kaçanı
Anlamadın sende beni anlamadın
Hani kabusu olurdun beni ağlatanın

Beni anlamadın ki bir gün anladım sandın
Başka bir yüz, başka ruhla beni aldattın

En özeldin, en güzeldin gel gör ki bitti
Bir başıma savaşmışım ben sonra farkettim
Güvendiğim inandığım ne var ne yoksa
Aşkı, sevdayı sabrı da sende tükettim

BENİ ANLAMADIN


Üzerimden yağmur yüklü bulutlar geçti
Gittiğin günü tarihe böyle kaydettim
Gün değil ki, sanki bin yıl, bin asır geçti
Ben aslında bu oyunu baştan kaybettim

Bilmedi kimse içimi yakanı
Beni ben yapan yanımı alıp ta kaçanı
Anlamadın sende beni anlamadın
Hani kabusu olurdun beni ağlatanın

Beni anlamadın ki bir gün anladım sandın
Başka bir yüz, başka ruhla beni aldattın

En özeldin, en güzeldin gel gör ki bitti
Bir başıma savaşmışım ben sonra farkettim
Güvendiğim inandığım ne var ne yoksa
Aşkı, sevdayı sabrı da sende tükettim

Merhaba demek isterdim ama sana doğru kurduğum tüm cümlelerin en sonundayım artık. Hoşçakal demekse ölümün belki de bendeki diğer adı...

Kaybetmekle kazanmak sanal bir elmanın iki yarısı gibi. Bazen kaybettiğin oranda kazanır , bazende kazandığın aslında hiç senin olmamıştır..

Sen benim kazanma umudumu hiç kaybetmediğim ama hiç kazanılmamış diğer yarımsın. Ve bu gece son kez seni kaybetmeye geldim sevgili...

Hayalini ruhuma işlercesine, gözlerim gözlerine son kez bakacak. İçimdeki sana dair son umudu da yine senin yanında, yine kendi yüreğimle kıracağım bu gece. Dilimden , yüreğimden, hatta kalemimden ilk defa sevda sözleri dökülmeyecek sevgili. Yüreğimle , duygularımla sana doğru yürüyemediğim bu yolda ilk defa kendime , ilk defa aklıma yürüyeceğim bu gece.

Evet bu gece hiç olmadığım kadar senin, hiç olmadığım kadar seninleyim. Son kez tutacak ellerim ellerini ve ilk kez soğuklar göndereceğim sıcaklığına...

Evet , evet sevgili sana dair ne varsa bende... Bu gece son...

Benden sonra sen hiç olmayacaksın. Benden sana hiçbir şey bırakmayacağım. Geri alacağım sana verdiğim sevgiyi ve maviyi. Sana sadece korkuların , karanlıklar ve yapış yapış bir yalnızlık kalacak sevgili.. Yıllar geçse de kurtulamayacaksın arda kalanlardan. Çünkü bir daha kimse sevmeyecek seni ben gibi...

Senden sonra ben... Yüreğimdeki sevginin aydınlığıyla ya yalnızlığa yada sonsuzluğa yürüyeceğim. Ben asla senin olmayacağım ama sen daima benim kalacaksın sevgili...
Evet sevgili , bu gece ya ben sonuna kadar senini , ya sen sonsuza kadar benimsin.

Öğrenebilmek

Ben aşkın ölümsüz olduğunu
sende(n) öğrendim.
Seni delice sevebilmeyi,
bir kadının koynuna girmeyi,
sende(n) öğrendim.
Ağlayan bir insanın gülebileceğini,
sende(n) öğrendim
Bir insanın birine çocukca bağlanabileceğini,
sende(n) öğrendim
Ve bir çocuğun umudunun evrenden de büyük olabileceğini
sende(n) öğrendim
Bir ömürboyu
sevebilmeyi,
bir umudu taşıyabilmeyi,
bir seviyi paylaşabilmeyi,
ben bunları sende-senden öğrendim.

Temmuz 2000
Yıldırım Pehlivan |