Anlayana - Sayfa 90

Gün kapımdan usulca yoluna gidiyor. Yeni bir yerde yeniden doğmak üzere.
Münferit bir yalnızlık günün son saatleri ve bu yalnızlık bir daha hiç böyle
yaşanamayacak biliyorum.

Gün hoyrat kullanılmış yine yavaşça kayıyor ellerimden. Peşi sıra hatıra
defterleri bu günün tarihiyle doluyor. Bu gün bir şey bırakmadı bana ve bir
şey yazamıyorum hatıralara. Günlüklerde bu günün tarihi en başa yazılıyor ve
altında bu gün anlatılıyor.

Gün usulca gidiyor da usulca bir ev sahibi evine giriyor yine. Kalemi eline
alıyor pervasızca yazıyor günü kağıda, nasılsa geri gelmeyecekti.

Gün usulca çekiliyor pencerelerden ve günün ardı sıra çekiliyor evlerin sis
perdeleri pencerelere. İçim içimi yiyor bir gün daha kayıyordu benden bir
gün daha. Korkuyorum yaşadığım, bildiğim, emin olduğum bir günü
kaybediyordum gelecek günün nasıl olduğunu bilmeden. Ama umutluydum ama
gözlerim yarına kesin inanıyordu. Gün usulca gitti. Geride yıkılmış
hayaller, yeni doğan umutlar, yeni doğan yarınlar ve dünküne mümasil bir
yalnızlık bırakıyordu.

Eğer umudum olmasaydı güneşleri yatırıp yeni bir güne yine yeniden
uyanmazdım...

Kapattık kapılarımızı dostlarımıza
Mesafeler koyduk araya
Bir merhaba demek için, girmeleri gerekti sıraya...
Bize çok ihtiyaçları olduğu an meşguldük,
Not bıraksınlardı, sonra arardık, başka zaman...
Sınavdan en iyi notu aldıklarında, gözlerindeki pırıltıyı göremedik,
Bir küçücük armağan veremedik.
Canları yandığında, bize koşamadılar nefes nefese,
Ne kadar hasrettiler bir dost sese!
Görüşürüz; ya salı, ya çarşamba günü, diye kaçırdık nişanı, düğünü,
Paylaşamadık o en coşkulu anlarını, seveceğimiz yanlarını.
Hayat denen suyun akışında, birlikte çağlayamadık,
Ölümlerini bile geç duyduk da, vaktinde ağlayamadık...
Bu hikâye hem acı, hem uzun,
Selam vermeden geçiyoruz artik yanından komsumuzun.
Bahanelerle etrafımızı sardık
Oysa biz, birbirimiz için vardık,
Adına huzur dedik, is dedik, can cana olmaktan vazgeçtik, . Yalnızlığı seçtik.
Herkes bir yalana kandı,
Ne olursa olsun sebep, aslında KAPILAR hep, kendi üstümüze kapandı!

Anlayana

Gönül gözü ile gören
Kelebeğe değil
Kozadaki tırtıla sevdalanırmış

Anlayana!

Ben bu yüreği gördüm
Bu yüzdendir ki;
iyi günde belki değil
kötü günde hep yanında olacağım…

Zeynep Sönmez