Dini Şiirler / İlahiler - Sayfa 46

Gerçek Dost

Geceymiş ben gÜndÜz sandım,
Ateş böceklerini yıldız sandım,
Bir kabus görmÜşÜm uyandım,
Huzura Gerçek Dost ile vardım.

DÜnyayı gerçek sanıp aldandım,
Mavisi yeşilinde gaflette daldım,
Şu ömrÜm bitmez ebedi sandım,
Gerçek Dosta gözÜmÜ kapadım.

Nefis verildi insana ama bir de akıl,
Nefis şımartıldı susturuldu hep akıl,
Hep nefsi dinledi, şeytana uydu kul,
Gerçek Dosta değil nefsine oldu kul.

Sensiz yapılanlar yıkıldı anlamadım,
BÜtÜn tatların tadı kaçtı anlamadım,
TÜm gÜzeller çirkin oldu anlamadım,
Gerçek Dostu sağır olup duyamadım.

Her nefes de hayatı yeniden vermişsin,
Ben kördÜm, bu gerçeği görememişim,
İnsan olabilmenin sırrına erememişim,
Gerçek o Dosta gerçek kul olamamışım.

Selin Deniz

gerekten çok güsel ilahiler elinize sağlık mükemmel benim en sevdiğim ilahilerden biri de

bir ömür geçti aldandık
gaflet uykusuna daldık
hilekar şeytana kandık
merhamet et bize......


çok güsell bir ilahi yaa :'(

Bundan sonra

Perişandır benim işim
Ağla artık bundan sonra!
Irmak olsun, aksın yaşım
Çağla artık bundan sonra!!

Huda bize verdi sevda
Sevmek oldu, artık gıda
Ele geçmez bu dünyada
Gülme artık bundan sonra!

Düşün hâlin n’olduğunu
Ömür gülü solduğunu
Gece gündüz olduğunu
Bilme artık bundan sonra!

Aldanma nefsin hâline!
Zehirdir sunma balına
Düşüp onun hayaline
Dalma artık bundan sonra!

Sözün olsun, öze uygun
Hak olmalı senin kaygın
Yunus sarpa düştü yolun
Dönme artık bundan sonra!

Canım Kurban Olsun Senin Yoluna

Canım, kurban olsun senin yoluna
Adı güzel, kendi güzel Muhammed
Gel şefaat eyle kemter kuluna
Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Mümin olanların çoktur cefası
Ahirette olur zevk-u safası
Onsekizbin âlemin Mustafası
Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Yedi kat gökleri seyran eyleyen
Kürsinin üstünde cevlan eyleyen
Miracda, ümmetin Haktan dileyen
Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Yunus neyler iki cihanı sensiz
Sen hak Peygambersin şeksiz şüphesiz
Sana uymayanlar, gider imansız
Adı güzel, kendi güzel Muhammed

....RAHMAN VE RAHİM OLAN ALLAH'IN ADIYLA...

Bir yerlerde tıkanıp
kaldıysa hayat, soluk almak güçleştiğinde,
Yüreğin susup, mantığın sürüklemeye başladığında
ayaklarını,
Dağlara dönmeli yüzünü
insan.
Yeni patikalar,
yeni yollar seçmeli, yüreğini ferahlatacak;
Yeni insanlarla tanışmalı, yeni kesifler
yapacak....
Hep isteyip de, bir
gün yaparım diye ertelediği ne varsa,
Gerçekleştirmeyi denemeli!
Her geçen gece, ölüme bir gün daha yaklaştığını;
Zamanın bir nehir, kendisinin bir sal olup
da,
O
dursa da yolculuğun devam ettiğini anlamalı.
Baş döndürücü bir hızla geçiyorsa birbirinin aynı
günler,
Her aksam aynı can
sıkıntısıyla eve giriliyorsa,

Değiştirmeye çalışmalı bir şeyleri;
Küçük şeylerle başlamalı belki; örneğin, bir kaç durak önce
inip
Servisten, otobüsten;
yürümeli eve kadar, yüreğine takmalı güneş gözlüklerini;
Gördüğünü hissedebilmeli!
Sağlığını kaybedip, ölümle yüz yüze gelmeden
önce,
Değerli olabilmeli
hayat!
İlla büyük acılar
çekmemeli, küçük mutlulukları fark etmek için!
Başkasının yerine koyabilmeli
kendini;
Ağlayan birine
"gül", inleyen birine "sus" dememeli!
Ağlayana omuz, inleyene çâre olabilmeli!
Şu adâletsiz, merhametsiz dünyaya ayak
uydurmamalı;
Sevgisiz, soysuz
kalarak!
Dikeni yüzünden hesap
sormak yerine gülden,
Derin
bir soluk alıp, hapsetmeli kokusunu içine...

Güneşin
doğusunu
seyretmeli arada bir, seher yeli
okşamalı saçlarını...
Karda
yağmurda sevincine, coşkusuna;
Fırtınada boranda öfkesine, isyanına ortak olabilmeli

doğanın!

Bir
çocuğun ilk adımlarında umudu; bir gencin düşlerinde
geleceği;
Bir yaşlının hatıralarında
geçmişi görebilmeli!
Çalışmadan başarmayı, sevmeden sevilmeyi,
Mutlu etmeden mutlu Olmayı
beklememeli!
Ama küçük, ama
büyük; her hayal kırıklığı, her acı;
Bir fırsat yaşamdan yeni bir şeyler öğrenebilmek için;
kaçırmamalı!
Çünkü; hiç
düşmemişsen, el vermezsin kimseye kalkması
için,
Hiç çâresiz
kalmamışsan, dermanı olamazsın dertlerin;
Ağlamayı bilmiyorsan, neşesizdir
kahkahaların;
Merhaba dememişsen,
anlamsızdır elvedaların...
Ne,
herkesi düşünmekten kendini, ne kendini düşünmekten
herkesi
unutmamalı!
Bilmeli çok kısa olduğunu hayatın; hep vermek ya
da hep almak için...
Sadece,
anlatacak bir şeyleri olduğunda değil,
Söyleyecek bir şey bulamadığında da
dinleyebilmeli!
Aklı ve kalbiyle
katılabilmeli sohbetlere...

Hafızası olmalı
insanın; hiç değilse, aynı hataları,aynı bahanelerle
tekrarlamaması
için!
Soruları olmalı,
yanıtları bulmak için bir ömür harcayacak!
Dostları olmalı, ruhunun ve zihninin sınırlarını
zorlayacak!
Herkese yetecek kadar
büyük olmalı sevgisi;
Ama,
kapasitesi sınırlı olmalı yüreğinin ki, hakkını verebilsin
sevdiklerinin;
Zaman
bulabilsin;
Bir
teşekkür, bir elveda için...
Yaşam
dedikleri bir sınavsa eğer;
Asla
vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten;
Ama, herkesi sevemeyeceğini de her şeyi bilemeyeceğini de fark

edebilmeli
insan!
Tıpkı,
her şeye sahip olamayacağı gibi...

Zamanın ninnisiyle, uykuda geçirmemeli hayatı...! *
Can Dündar

Ey Şefeat Pınarı Efendimiz!

Vuslat arzusuyla, tutuşmuş gönlümüz,
Taze duygularla sevilen gönül gülümüz.
Göster görelim yüzünü canım peygamberim.

Şefkat dolu bakışların gönül doldurur.
Güzelliğin sır. Ey Arş’dan gelen nur!
Göster görelim yüzünü canım peygamberim.

Rahmet, hikmet yüklü, fazilet güneşisin.
Ezel sırlarının şahidi, alemlere ambersin.
Göster görelim yüzünü canım peygamberim.

Ey Sultanı Ezel! Yüreğimizde sevdan var.
Havzının başında içenler kana kana doyar.
Göster görelim yüzünü canım peygamberim.

Sevenler bulur seni yüce Arşın gölgesinde.
Gül gülümse dur, ümitsin kalplerimizde.
Göster görelim yüzünü canım peygamberim.

Ey şefeat pınarı! dönüp baksan bir daha.
Çağırdın bizleri kudreti sonsuz Allaha.
Göster görelim yüzünü canım peygamberim.

Ey iki cihan gülü! Tebliğin nur ışık olsun.
Üzerimize sağnak sağnak, yağsın nurun.
Göster görelim yüzünü canım peygamberim.


İstanbul / 1985

Ali Kılıç Kakiz

DÜŞÜNDÜNMÜ
Bir yolcuyuz bu dünyada,
Hak sahibi ol dünyada.
Dünya malı kal dünyada,
Dünya kimin düşündün mü ?

Malın nerde mülkün nerde,
Çok sevdiğin eşin nerde.
Anan nerde baban nerde,
Nerde diye düşündün mü ?

Kimi yaşlı ahret ister,
Kimi güzel şöhret ister,
Kimileri rahmet ister,
Rahmet kimden düşündün mü ?

Kimi fakir kimi zengin,
Kimi kırğın kimi darğın,
Kimi mutlu kimi üzgün,
Üzülen kim düşündün mü ?

Bilge nin dertleri çoktur,
Malda mülkte gözü yoktur,
Şükün Hakka gözü toktur,
Hikmetini düşündün mü ?