-Z- Harfi İle Başlayan Kelimeler - Sayfa 35

ZEYREKLİK a. Anlayışlı, zeki, uyanık bir kimsenin özelliği.

ZEYT, -ti a. (ar. zeyt). Esk.
1. Zeytinyağı.
2. Yağ: Hamız-ı zeyt (acıbadem yağı).
3. Zeyt-i hırva, hintyağı. || Zeyt-i müşem- ma, yakı. || Zeyt-i tayyar, kokulu, uçucu yağ.

—Esk. kim. Zeyt-i gayri müceffit, kurumayan, donmayan yağ. || Zeyt-i nücetfit, kuruyan, donan yağ.
—Esk. mad. Zeyt-i hacer, petrol.

ZEYTUN, Birinci Dünya savaşı’ndan önce OsmanlI imparatorluğu’nun Halep vilayeti Maraş sancağına bağlı ilçe ve bu ilçenin yaklaşık 5 000 nüfuslu merkezinin adı. Günümüzde yerinde Süleymanlı bucağı vardır.

ZEYTUNİ sıf. (ar zeytün ve -/'den zeytuni ). Esk. Zeytin rengine çalan kahverengine dönük yeşil renkte olan.

ZEYYAL, -li sıf. (ar. zey/'den zeyyal). Esk.
1. Kuyruğu olan, kuyruklu.
2. Uzun etekli.

ZEYYAT, -tı sıf. (ar. zeyf'ten zeyyaf). Esk. Zeytinyağı çıkaran ya da satan kimse için kullanılır.

ZIDDAN ya da ZIDDEYN a. (ar. zıdd' dan ikili çoğl. zıddan, zıddeyn). Esk. iki karşıt kutup, iki zıt şey: Zıddan-ı la -yectemian (bir araya gelmesi olanaksız iki zıt şey), ictima-ı zıddeyn (iki karşıt ucun birleşmesi).

ZIDDI a. (ar. zıdd ve /'den zıddı). Esk.
1. Karşıt, ters.
2. Bir şeyin karşıtıyla ilgili.