Waterloo Savaşı
Ziyaretçi
Waterloo Çarpışması
, Napoleon’un uğradığı son ve kesin yenilgi (18 Haziran 1815).Sponsorlu Bağlantılar
Ligny’de PrusyalIları yenilgiye uğratan ve 16 Haziran’da Waterloo’nun güneyindeki önemsiz çarpışmalarda Wellington’ı Quatre-Bras’ta durduran Napoleon'un mareşalleri Michel Ney ve Emmanuel de Grouchy, orduları ayrıldıktan sonra düşmana saldırmak ve imha etmekte başarılı olamadılar. Grouchy, Napoleon’un toplam 105 bin kişilik gücünün yaklaşık üçte biriyle Blücher’i kovalamayı üstlendiyse de işi ağırdan aldı. 18 Haziran’da Blücher’in 17 bin kişilik artçı birlikleri Grouchy’yi Wavre’de oyalarken, Blücher’in ana birlikleri Wellington’la yeniden birleşti ve savaşın yönünü 13 km güneybatıdaki Waterloo’ya çevirdi. Napoleon Waterloo’da Wellington’a yapacağı saldırıyı, zeminin kuruması amacıyla sabahtan öğleye erteleyerek büyük bir hata yaptı. Bu gecikme Blücher’in birliklerinin Waterloo’ya ulaşarak Wellington’ı desteklemeleri için gerekli zamanı sağladı.
Fransızların cepheden yarıp geçme harekâtını kolaylaştırmak için müttefiklerin merkezini zayıflatmaya yönelik dört Fransız saldırısı da piyadelerle süvariler arasında işbirliği sağlanamaması yüzünden başarısızlığa uğradı. PrusyalIlar yavaş yavaş Waterloo’ ya ulaşmaya ve Napoleon’un doğu kanadını sıkıştırmaya başladılar. Sonunda Ney, piyadelerini, süvarilerini ve topçularını kullanarak düzenli bir saldırıya girişti ve müttefik hattının merkezinde bir çiftlik evi olan La Haye Sainte’i ele geçirdi. Bundan sonra Fransız topçusu müttefik merkezinde yaralayıcı delikler açmaya başladı.
Uğradığı ağır kayıplar Wellington’ı Fransız saldırısının yoğunlaşması halinde oldukça zayıf duruma düşürecekti. Ama Ney’in piyade takviyesi isteği, bu sırada PrusyalIların kanat saldırısına karşı savaşan Napoleon tarafından reddedildi. Napoleon, kanadını güvenceye aldıktan sonra Muhafız Birliğinin bazı taburlarını Ney’e gönderdiğinde Wellington, oraya ulaşan H.E.K. von Zeiten komutasındaki Prusya kolordusunun yardımıyla savunmasını yeniden düzenlemişti. Ney, muhafızların bir bölümünü ve öteki birlikleri müttefiklere karşı son bir hücuma yöneltti. Müttefik piyadesinin ateş gücü sıkışık düzendeki muhafız piyadesini dağıttı. Muhafızların bozguna uğramasından hemen sonra genel müttefik saldırısı başladı. Buna PrusyalIların doğudan saldırısı da eklenince paniğe uğrayan Fransız ordusu düzensiz geri çekilmeye başladı. Fransızları kovalama görevini PrusyalIlar üstlendi. Napoleon’un kaybı 25 bin ölü ve yaralı ile 9 bin tutsaktı. Wellington 15 bin, Blücher yaklaşık 8 bin kayıp verdi. Dört gün sonra Napoleon ikinci kez tahttan çekildi.
Kaynak: Ana Britannica
