Arama

ESO - Avrupa Güney Gözlemevi (European Southern Observatory) - Sayfa 16

Güncelleme: 3 Nisan 2016 Gösterim: 51.146 Cevap: 206
Avatarı yok
nötrino
Yasaklı
12 Haziran 2012       Mesaj #151
Avatarı yok
Yasaklı
Çağlayan Samanyolu

Sponsorlu Bağlantılar
potw1224a

Çoğu gökbilimsel fotoğraf, gökyüzünde çarpıcı manzaraları görüntüler ve bu fotoğraf bir istisna değildir. Ancak bu panoramanın sıra dışı bir özelliği var. ESO’nun Çok Büyük Teleskobunun (VLT) arkasında, çağlayan gibi dökülen veya belki de göklere duman gibi yükselen şeklinde betimleyebileceğimiz iki yıldız kuşağı görülüyor. Çünkü bu panorama en üst noktadan ufka kadar tam 360 derece bütün gök kubbeyi gözler önüne seriyor. Gördüğümüz iki kuşak gerçekte tek bir şerittir. Bu şerit, gökyüzünde ufuk boyunca yay şeklinde uzanan gökada düzlemimiz Samanyolu’dur. Gökyüzünün tamamının düz ve dikdörtgen bir görüntüye sığabilmesi için gerekli olan bozulma sebebiyle, tepede panoramanın üst kenarının tamamına yayıldığı görülmektedir.

Bu fotoğrafı anlayabilmek için; çevrenizde bir halka oluşturacak şekilde, sol uç tarafın sağ uç tarafla birleşmiş olduğunu ve üst kenarın tepenizde tek bir noktaya toplandığını hayal edin. Böylece, başınızın üzerindeki gök kubbeyi tamamen görebilirsiniz.


Fotoğrafın solunda; binanın tepesinde, gözlemevi rüzgâr tulumunun silueti görülebilir. Rüzgâr tulumunun solunda, Samanyolu Gökadasının bir komşusu olan Küçük Macellan Bulutunun parlak lekesi görülmektedir. Sağda ise; Samanyolu düzleminde Carina Bulutsusunun kırmızımsı parıltısı görülür. Onun üstünde; Güneyhaç Takımyıldızının yanında, Kömür Çuvalı Bulutsusunun karaltısı ve biraz yukarıda Alfa ve Beta Centaurinin iki parlak yıldızı bulunmaktadır. Görüntüde yer alan dört uzun bina, VLT’nin 8,2 metre çapındaki Birim Teleskoplarıdır (BT). Sağdaki iki BT arasında, VLT Tarama Teleskobunun diğerlerine göre daha küçük olan binası yer alır. Görüntünün sağında ise; ufkun üstünde, Venüs Gezegeni parlamaktadır.

Cerro Paranal Dağının zirvesinde bulunan VLT’nin yanı sıra gözlemevinin incelediği güzel gökyüzünü de görüntüleyen bu panorama, ESO Fotoğraf Elçisi Serge Brunier tarafından çekilmiştir. Nasıl VLT’nin en ileri teknolojisi evrene bakışımızı genişletiyorsa; Serge de, bir bakışta gözlerimizin görebildiğinden çok fazlası olan gökkürenin tamamını tek görüntüde yakalamak için en ileri fotoğraf teknikleri kullanmaktadır.



Kaynak : ESO / Haftanın Görüntüsü (11 Haziran 2012)

Avatarı yok
nötrino
Yasaklı
15 Haziran 2012       Mesaj #152
Avatarı yok
Yasaklı
ESO Gökyüzünü İzleyen Dünyanın En Büyük Teleskobunu İnşa Edecek

Sponsorlu Bağlantılar
eso1225a

E-ELT İnşa Projesi

ESO dünyanın en büyük optik/kırmızı ötesi teleskobunu inşa etmeye hazırlanıyor. ESO Konseyi Garching’te gerçekleşen toplantısında Avrupa Aşırı Büyük Teleskobu (E-ELT) programını onayladı, dört ülkedeki referandum [1] oyundan ise onay bekleniyor. E-ELT önümüzdeki on yılın başlarında faaliyete geçecek.

Kurumu yöneten birim olan ESO Konseyi, Almanya’nın Garching kentindeki ESO Genel Merkezi’nde toplandı. Gündemin ana konusu dünyanın gökyüzünü izleyen en büyük gözü olacak Avrupa Aşırı Büyük Teleskobu (E-ELT) Programı’na başlangıç komutunun verilmesiydi. E-ELT, ESO’nun Paranal Gözlemevi yakınlarında Şili’nin kuzey bölgesinde bulunan Cerro Armazones yerleşkesinde inşa edilecek 39.3-metrelik dilim aynalı bir teleskop olacak.ESO Üyesi tüm ülkeler halihazırda E-ELT projesinin desteklenmesi yönündeki görüşlerini ifade ettiler. (ESO1150) Konsey E-ELT ve bazı önemli parçalarının onaylanmasını oylamaya sundu, şimdilik bazı ülkelerdeki referandum sonuçları bekleniyor.

Programın başlaması için Üye Ülkelerin üçte ikisinin (en az on ülke) oyu gerekiyor. Konsey toplantısında Avusturya, Çek Cumhuriyeti, Almanya, Hollanda, İsveç ve İsviçre E-ELT programının başlaması yönünde görüşlerini belirtti. Diğer ülkelerden dördü ise referandum sonuçlarını bekliyor: Belçika, Finlandiya, İtalya ve İngiltere. Geriye kalan dört üye ülke ise yakın gelecekte programa katılmak için aktif olarak gayret gösteriyorlar.Oylamayı takiben, Koney tarafından 2011 yılı sonunda onaylanan finansman kurallarına göre 1083 milyon avroluk (2012 fiyatıyla) bütçenin Üye Ülkeler tarafından taahhüt edilen en az % 90’ı karşılanmadığı sürece bazı başlangıç yapı işleri dışında projenin diğer kısımlarına başlanmayacak.

En son programa göre E-ELT’nin ilk geniş çaplı sanayi sözleşmelerinin önümüzdeki yıl içinde onaylanması ve ana finansmanın taahhüt edilmesi gerekiyor. Bunun şartların sağlanması için yeterli bir zaman süreci olması bekleniyor: Belçika, Finlandiya, İtalya ve İngiltere’den gelecek oylama sonuçları; diğer Üye Ülkelerin projeye katılımı; ve Brezilya için de onay sürecinin tamamlanması.“Bu mükemmel bir sonuç ve ESO için harika bir gün. Dev proje için artık programda ileriye doğru gidebiliriz,” diye aktarıyor ESO Genel Müdürü, Tim de Zeeuw.

Şimdiye kadar proje için ilk sözleşmeler gerçekleştirildi. Konsey toplantısından kısa süre önce, teleskobun oldukça önemli bir parçası olan M4 uyarlanabilir aynası için detaylı tasarım çalışmasına başlanması yönünde bir sözleşme imzalandı. Bu tüm E-ELT programında tedarik süresi en uzun olan parçadır ve erken bir başlangıç gerektirmektedir. Ayrıntılı bilgilere şuradan ulaşabilirsiniz => ann12032

E-ELT’nin inşa edileceği yerleşke olan Cerro Armazones tepesine giden yol güzergahının detaylı tasarım çalışmaları ve bazı sivil mühendislik işlerine bu yıl başlanması bekleniyor. Bunun içinde Cerro Armazones tepesine erişim yolunun hazırlanması ve tepenin basamaklandırılması da bulunuyor.“E-ELT ESO’yu gelecek on yıllar boyunca lider konumda tutacak ve heyecan verici bilimin olağanüstü ürünlerini sunacak,” şeklinde yorumluyor Konsey Başkanı Xavier Barcons.

Notlar:

[1] Burada geçen refarandum tanımı uzman görüşünü bekleyen oylama sonucunda Üye Ülkelerdeki yetkili birimlerin bir sonraki Konsey toplantısına kadar verecekleri onaylama sonucudur.



Kaynak : ESO Basın Açıklaması / Kurumsal Bülten (11 Haziran 2012)

Avatarı yok
nötrino
Yasaklı
15 Haziran 2012       Mesaj #153
Avatarı yok
Yasaklı
E-ELT Görüntüleri

eso1225b

E-ELT gece görüntüsü ESO1225b.

eso1225c

E-ELT ESO1225c.



Kaynak : ESO /E-ELT Görüntüleri (11 Haziran 2012)
Avatarı yok
nötrino
Yasaklı
21 Haziran 2012       Mesaj #154
Avatarı yok
Yasaklı
VLT İle NGC 6357’ye Yakından Bakış

eso1226a

NGC 6357, VLT İle Yakın Görünüm

ESO’nun Çok Büyük Teleskobu (VLT) NGC 6357 adlı yıldız doğumevinin gösterişli bir bölgesine ait şimdiye kadar ki en detaylı görüntüsünü elde etti. Görüntüde çok sayıda genç yıldız, mor ötesi ışınım ve yıldız rüzgarlarınca savrulan parlayan gaz ve garip toz oluşumları görülüyor.

NGC 6357,Samanyolu’nun derinliklerinde Akrep (The Scorpion) takımyıldızı doğrultusunda yer alıyor. [1] Burası kaotik gaz ve toz bulutları içinde yeni yıldızların doğduğu bir yer. [2] Bu geniş bulutsunun dış kısımları ESO’nun Çok Büyük Teleskobu ile görüntülenerek bölgenin şimdiye kadar ki en iyi resmi üretildi. [3]

Görüntüde merkez boyunca geniş bir nehire benzer toz yapılar bulunuyor, bunlar daha uzakta bulunan cisimlerin ışığını soğuruyor. Sağ tarafta gazdan oluşan parlak mavi beyaz yıldızların küçük bir kümesi bulunuyor. Bunlar büyük olasılıkla birkaç milyon yıl yaşındaki, yıldızsal şartlara göre oldukça genç yıldızlar. Bu yıldızlardan dışarıya atılan yoğun mor ötesi ışınım çevrelerindeki gaz içerisinde oyuklar oluşturarak, ilginç şekillere sokmaktadır.

Tüm görüntü kozmik tozun karanlık izleriyle kaplanmış görünüyor, fakat görüntünün sağ altında ve sağ kenarında bazı büyüleyici karanlık yapılar da dikkat çekiyor. Burada genç yıldızlardan çıkan ışınım Kartal Bulutsusu’ndaki “yaratılış sütunlarına” (opo9544a) benzer ilginç fil gövdesi sütunları oluşturuyor. Kozmik toz bilinen iç yapıdan daha incedir. Daha çok toza benzeyen ve önceki nesil yıldızlarca oluşturulan ve dışarı atılan çoğunlukla silikat, grafit ve su buzundan oluşmaktadır.

NGC 6357’nin parlak merkezi gökadamızdaki en parlak yıldızlardan bazılarını oluşturan büyük kütleli yıldızlara sahip bir küme içermektedir. Bu iç bölge, bu yeni görüntüde görülmeyip, NASA/ESA Hubble teleskobu ile ayrıntılı bir şekilde çalışılmış ve görüntülenmiştir. (heic0619) Fakat bu yeni görüntü VLT’nin gücünü gözler önüne seren çok daha az bilinen yıldız doğumevinin dış kısmındaki göz alıcı yapıları göstermektedir. Bu görüntü ESO Kozmik Mücevherler programının bir parçası olarak üretilmiştir. [4]

Notlar:

[1] Bu bölgeye nadiren Savaş ve Barış Bulutsusu ismi de verilmektedir, ama Tolstoy’un harika romanı ile bir ilişkisi yoktur, bu isim Yolculuk Sırasında Uzay Deneyi adlı projede çalışan bir bilim insanı tarafından verilmiştir. Bulutsunun parlak batı bölgesi kırmızı ötesi görüntülerde güvercine ve doğu bölgesi de kafatasına benzetilmiştir. Maalesef bu etkiler burada gösterilen görünür-ışık görüntüsünde görülememektedir.

[2] NGC 6357 ilk kez görsel olarak 1837 yılında John Herschel tarafından Güney Afrika’dan kaydedildi. Sadece daha en parlak olan merkezi kısımlarını kayda geçirdi ve bulutsunun tam ölçeği ancak çok daha sonra fotoğraflarda görülebildi.

[3] Burada VLT ile görüntülenen NGC 6357 bölgesi NASA/ESA Hubble Uzay Teleskobu tarafından görüntülenmemiştir.

[4] Bu resim, ESO Kozmik Mücevherler Programı'nın bir parçası olarak üretilmiştir. Bu, gökbilim görüntülerinin eğitim ve hakla ilişkiler amaçlı kullanımı için geliştirilen yeni girişimdir. Program çoğunlukla gökyüzü koşullarının bilimsel gözlemler için uygun olmadığı zamanları, görsel olarak ilginç, merak uyandırıcı ve ilgi çekici cisimlerin fotoğraflarını çekmek için kullanıyor. Veriler ayrıca ESO'nun bilim arşiviyle profesyonel gökbilimciler için de uygun hale getiriliyor.



Kaynak : ESO Basın Açıklaması / Görüntülü Bülten (20 Haziran 2012)
Avatarı yok
nötrino
Yasaklı
21 Haziran 2012       Mesaj #155
Avatarı yok
Yasaklı
NGC 6357

eso1226b

Akrep Takımyıldızı içerisinde yıldız doğumevi NGC 6357 / ESO1226b.

eso1226c

NGC 6357 alanının geniş görüş alanı / ESO1226c.



Kaynak : ESO / VLT Gözlemleri (20 Haziran 2012)
Avatarı yok
nötrino
Yasaklı
26 Haziran 2012       Mesaj #156
Avatarı yok
Yasaklı
Yepun’un Lazeri ve Macellan Bulutları

potw1225a

Yeryüzünde bulunan teleskoplarla gök cisimlerini gözlemlerken bulanık görüntüye neden olan Dünya’nın atmosferi gökbilimcilerin en önemli düşmanlarından biridir. Bu durumu önlemek için, gökbilimciler uyarlanabilir optik olarak adlandırılan teknikle saniyede yüzlerce defa şekil değiştirerek atmosferik etkileri düzeltebilen bilgisayar kontrollü aynaları kullanmaktadırlar.

Bu muhteşem görüntü ESO’nun Çok Büyük Teleskobunun (VLT) 8.2-metrelik dördüncü teleskobu olan Yepun’u [1] güçlü bir sarı lazer ışınını gökyüzüne gönderirken gösteriyor. Işın, 90 km yükseklikte sodyum atomları katmanını uyararak Dünya atmosferinde parlak bir nokta — yapay bir yıldız — oluşturuyor. Bu Lazer Yönlendirmeli Yıldız (LGS) VLT’nin uyarlanabilir optik sisteminin bir parçasıdır. Yapay yıldızdan geri gelen ışık şekil değiştirebilen aynaları kontrolde ve atmosferin bozukluk etkilerini yok etmekte referans olarak kullanılarak sanki teleskoplar uzaydaymış gibi net gökbilimsel görüntüler üretir.

Yepun’un lazeri gökyüzünde ışıl ışıl parlayan tek şey değil. Lazer ışınının sol ve sağ taraflarında sırasıyla Büyük ve küçük Macellan Bulutları görülebilir. Bu yakındaki düzensiz cüce gökadalar güney yarıkürenin dikkat çeken nesneleridir ve çıplak gözle kolayca gözlenebilir. Büyük Macellan Bulutu’nun solundaki göze çarpan parlak yıldız Karina (Latince ’de gemi omurgası anlamına gelen) takımyıldızının en parlak yıldızı Kanopus, görüntünün üst sağ bölümüne doğru bakıldığında Eridanus (Irmak) takımyıldızının en parlak yıldızı Ağız (Achernar) görülmektedir.Görüntü, ESO fotoğraf elçisi Babak Tafreshi tarafından çekilmiştir.

Notlar:

[1] VLT’nin dört teleskobunun isimleri kızıldereli topluluğu olan Mapuçelerin Mapudungu dilindeki gök cisimlerinden gelmektedir. Birim Teleskopların (UTs) isimleri: Antu (UT1, Güneş); Kueyen (UT2, Ay); Melipal (UT3, Güneyhaçı); and Yepun (UT4, Venüs) anlamına gelmektedir.



Kaynak : ESO / Haftanın Görüntüsü (18 Haziran 2012)
Avatarı yok
nötrino
Yasaklı
28 Haziran 2012       Mesaj #157
Avatarı yok
Yasaklı
Ötegezegen Atmosferleri İçin Yeni Yöntem

eso1227a

Ötegezegen Tau Boötis b

Yeni ve akıllıca bir teknik sonunda gökbilimcilerin bir ötegezegenin atmosferini detaylı olarak incelemelerine olanak sağladı — hatta gezegenin yıldızın önünden geçmesine gerek olmadan. Uluslar arası bir ekip Tau Boötes b gezegeninin zayıf ışığını yakalamak için ESO’nun Çok Büyük Teleskobunu kullandı. Ekip ilk kez gezegenin atmosferini inceledi, yörüngesini ölçtü ve kütlesini hassas bir şekilde belirledi — böylece 15-yıllık problem çözülmüş oldu. Şaşırtıcı bir şekilde, ekip gezegen atmosferinin soğumakta olduğunu buldu, aksine tersi bekleniyordu. Sonuçlar Nature dergisinin 28 Haziran 2012 tarihli sayısında yayınlanacak.

Tau Boötes b [1] gezegeni 1996 yılında keşfedilen ilk ötegezegenlerden birisi ve şu anda bilinen en yakın gezegen sistemlerinden biri. Etrafında dolandığı yıldız çıplak gözle kolayca görülebilse de, gezegen kesinlikle görülemez, ve şimdiye kadar sadece yıldızı üzerindeki kütleçekimsel etkisiyle tesbit ediliyordu. Tau Boötes b büyük bir “sıcak Jüpiter” ve yıldızı etrafında oldukça yakın bir yörüngede bulunuyor.

Çoğu ötegezegen gibi, gezegen yıldız diski önünden geçmiyor (son Venüs geçişine benzer şekilde). Şimdiye kadar bu tür geçişler sıcak Jüpiter atmosferlerinin araştırılması için gerekliydi: bir gezegen yıldızının önünden geçtiği sırada, yıldız ışığı üzerinde atmosferin özelliklerini bulunduran izlere rastlanır. Eğer Tau Boötes b’nin atmosferini geçerek bize ulaşan bir yıldız ışığı yoksa, bunun anlamı bu gezegenin atmosferinin daha önce çalışılamamış olmasıdır.

Fakat şimdi, sıcak Jüpiterlerden yayılan zayıf ışığı araştırma girişimlerinin 15. Yılında, gökbilimciler sonunda Tau Boötes b’nin atmosfer yapısını güvenilir bir şekilde ilk kez tesbit etmeyi ve kütlesini kesin bir şekilde belirlemeyi başardılar. Ekip ESO’nun Şili’deki Çok Büyük Teleskobu üzerinde bulunan CRISES [2] aletini kullandı. Yüksek kaliteli kırmızı-ötesi gözlemleri (2.3 mikron dalgaboyu civarında) [3] gezegenden gelen zayıf ışıkla birleştirdiler, bunu yaparken yıldızdan gelen çok güçlü ışığı akıllıca bir yöntemle ayırmaları gerekiyordu. [4]

Çalışmanın yürütücüsü Matteo Brogi (Leiden Gözlemevi, Hollanda) şunları aktarıyor: “VLT ve CRISES’in sağladığı yüksek kaliteli gözlemler sayesinde sistemin tayfını daha önce mümkün olmayan bir detayda çalışmayı başardık. Işığın sadece % 0.01’i gezegenden, diğer kısmı ise yıldızdan geliyordu, ve bu çok kolay olmadı”.

Diğer yıldızların etrafında dolanan gezegenlerin çoğu yıldızları üzerindeki kütleçekim etkisi sayesinde bulundu, ki bu da onların kütleleri hakkında toplanan bilgiyi sınırlıyor: sadece bir gezegen için kabul edilen sınırın hesaplanmasına imkan veriyorlar. [5] Buradaki çığır açan yöntem ise çok daha güçlü. Gezegenin ışığını doğrudan tesbit edebilmek gökbilimcilerin gezegenin yörünge açısını tesbit etmelerine ve böylece kütlesini hassas bir şekilde ölçmelerine imkan veriyor. Gezegenin yörünge hareketindeki değişiklik izlenerek, ekip ilk kez Tau Boötes’in yıldızıyla 44 derecelik bir açı yaparak dolandığını ve kütlesinin Güneş Sistemimizdeki Jüpiter’in altı katı olduğunu ilk kez güvenilir bir şekilde belirledi.

“Yeni VLT gözlemleri Tau Boötis b’nin kütlesi hakkındaki 15 yıllık gizemi çözdü. Ve yeni yöntem yıldızları önünden geçiş yapmayan ötegezegenlerin, kütleleri yanı sıra, atmosferlerini de doğru olarak araştırabileceğimiz anlamına geliyor, ki bu daha önceden mümkün değildi”, diyor araştırma ekibinden Ignas Snellen (Leiden Gözlemevi, Hollanda). “Bu ileriye doğru büyük bir adım.”

Tau Boötis b’nin kütlesini ölçen ve atmosfer ışığını tesbit eden ekip ayrıca atmosferde karbon monoksit gazının miktarını da belirledi, bunun yanı sıra gözlemlerle teorik modelleri karşılaştırarak farklı yüksekliklerdeki sıcaklık farklılıklarını da ölçtü. Çalışmayla elde edilen sürpriz sonuçlardan biri de yeni gözlemlerin sıcaklığın yükseklere çıkıldıkça düştüğü bir atmosferi işaret etmesiydi. Bu sonuç diğer sıcak Jüpiterler ötegezegenlerde bulunan sıcaklık çevriminin — sıcaklıkta yükseklikle gelen bir artış — tam tersi. [6] [7]

VLT gözlemleri yer konuşlu teleskopların yardımıyla yapılan yüksek çözünürlüklü tayf ölçümü gözlemlerinin geçiş yapmayan ötegezegenlerin atmosferlerine ait detaylı analizler için değerli bir araç olduklarını göstermektedir. Gelecekte farklı moleküllerin tesbiti sayesinde gökbilimciler gezegenin atmosfer koşulları hakkında daha fazla bilgi edinmelerini sağlayacak. Bunların gezegenin yörüngesi boyunca ölçülmesi sayesinde gökbilimcilerin belki de gezegenin sabah ve akşam arasındaki atmosferik değişimlerini izlemeleri mümkün olacak.

“Bu çalışma ile şu anki ve E-ELT gibi gelecekteki yer konuşlu teleskopların muazzam potansiyelleri gösterilmiştir. Belki bir gün bu şekilde Dünya benzeri gezegenler üzerinde biyolojik aktivitelerin kanıtlarını bulabiliriz.” diye sonlandırıyor Ignas Snellen.

Notlar :

[1] Gezegenin ismi olan Tau Boötes b, yıldızın ismiyle (Tau Boötes, ya da τ Bootis, τ Yunanca “tau” harfidir, “t” değil) “b” harfinin birleştirilmesiyle oluşur, burada “b” yıldızın etrafında bulunan ilk gezegeni temsil etmektedir.Tau Boötes a ise yıldızın kendisi için kullanılmaktadır.

[2] Oldukça Soğuk Kırmızı Ötesi Eşel Tayfçekeri (CRyogenic InfraRed Echelle Spectrometer)

[3] Kırmızı ötesi dalgaboylarında, yıldızın kendisi optik bölgeye göre daha az ışık yaymaktadır, bu nedenle bu dalgaboyu bölgesi, gezegenin zayıf sinyalini ayırt etmek için daha kullanışlıdır.

[4] Bu yöntemde gezegenin yıldızı etrafındaki hızını ölçülerek, ışımanın yıldızdan gelen ışıktan ayrılmasını ve ayrıca Yer atmosferinden kaynaklanan etkilerin çıkarılması sağlanır. Aynı gökbilimciler ekibi bu yöntemi daha önce geçiş yapan bir gezegenin yörünge hızını yıldız diskinin önünden geçiş yaparken ölçerek denediler.

[5] Bu normalde bilinmeyen yörünge eğiminden kaynaklanmaktadır. Eğer gezegenin yörüngesi yıldız ile Yeryüzünün birleştiren bakış doğrultusuna göre eğimli ise, daha büyük kütleli bir gezegen yıldız üzerinde daha küçük kütleli ve daha az yörünge eğimli bir gezegenle aynı ileri ve geri çekim etkisi gösterir ve bu iki ayrı etkiyi ayırt etmek mümkün değildir.

[6] Termal çevrimin sıcak Jüpiterlerin Spitzer Uzay Teleskobuyla yapılan fotometrik gözlemlerdeki soğurma olarak yorumlanmasından ziyade, tayfta moleküler özelliklerce karakterize edilen salmalar olduğu düşünülüyor. HD209458b ötegezegen atmosferlerindeki termal çevrimin en iyi çalışıldığı örnektir.

[7] Bu gözlem termal çevrimi engelleyen — Tau Boötes b’nin yıldızında görüldüğü gibi —kromosferik aktiviteden kaynaklanan güçlü mor ötesi ışınımın modellerle uyumlu olduğunu göstermektedir.



Kaynak : ESO Basın Açıklaması / Bilim Bülteni (27 Haziran 2012)
Avatarı yok
nötrino
Yasaklı
28 Haziran 2012       Mesaj #158
Avatarı yok
Yasaklı
Ötegezegen Tau Boötis b

eso1227b

Ünlü ötegezegenin Tau Boötis b ebeveyn yıldızı / ESO1227b.

eso1227c

Ünlü ötegezegenin Tau Boötis b ana yıldızın geniş görüş alanı / ESO1227c.



Kaynak : ESO / VLT Gözlemleri (27 Haziran 2012)
Avatarı yok
nötrino
Yasaklı
30 Haziran 2012       Mesaj #159
Avatarı yok
Yasaklı
Mars, 2099

potw1226a

Soğuk, karanlık bir gecede yapay ışıklarla kaplı dar bir yol, Mars üzerinde kurak bir çölün ortasında bulunan yaşlı bir dağın tepesinde insanlığa ait yalnız bir keşif koluna kıvrılıyor. Ya da en azından bir bilim kurgu tutkunu bu olağanüstü manzarayı böyle betimleyebilir.

Aslında bu fotoğraf, Dünya üzerinde bulunan ve ESO’nun Çok Büyük Teleskobuna (VLT) ev sahipliği yapan Paranal Gözlemevi’ni gözler önüne seriyor. Yine de bu görüntüyü, muhtemelen bu yüzyılın sonlarında Mars’ın geleceğinin görüntüsü olarak hayal etmek hiç de zor değil. Tam da bu nedenle; Julien Girard, çektiği bu fotoğrafı “Mars 2099” olarak adlandırıyor.

ESO’nun 2600 metre yükseklikteki Paranal Gözlemevi, Dünya’nın en kurak ve en ıssız bölgelerinden biri olan Şili’deki Atacama Çölü’nde bulunuyor. Bölgenin doğal görünümü Mars’ı o kadar andırıyor ki; Avrupa Uzay Ajansı (ESA) ve NASA, Mars gezginlerini bu bölgede test ediyor. Mesela; ann12048’ de görüleceği üzere bir ESA ekibi, geçtiğimiz günlerde kendinden kumandalı Arayıcı gezgini test etti.

Bu görüntü, yan zirvedeki VISTA Tarama Teleskobundan VLT’ye güneybatı yönünde bakılarak gün ağarırken çekilmiştir. Batıda, Paranal Dağı’ndan yaklaşık 12 kilometre uzaklıkta bulunan Pasifik Okyanusu yer alıyor. Paranal Dağı’nın zirvesinden yükselen Samanyolu, güney gökyüzünün belirgin bir işaretini taşıyan Güneyhaç Takımyıldızı ile birlikte görülebilir.

Paranal’da ayın görülmediği gecelerde gökyüzü o kadar net ve karanlık olabilir ki, sadece Samanyolu’nun ışığı bile gölgeler oluşturmaya yeter. ESO bu bölgeyi bu nedenle VLT’nin yerleşkesi olarak seçmiştir ve böylece bu gözlemevi dünyadaki en iyi gözlem koşullarından faydalanmaktadır.

Julien Girard, Şili’deki ESO VLT’de çalışan bir gökbilimcidir. Bu fotoğrafı Your ESO Pictures Flickr group’a (ESO Fotoğraflarınız Flickr grubu) sunmuştur.



Kaynak : ESO / Haftanın Görüntüsü (25 Haziran 2012)
Avatarı yok
nötrino
Yasaklı
11 Temmuz 2012       Mesaj #160
Avatarı yok
Yasaklı
Kedi Pençesi Yeniden İnceleniyor

potw1228a

Kedi Pençesi Nebulası

Kedi Pençesi Nebulası, uzman amatör astronomlar Robert Gendler ve Ryan M. Hannahoe tarafından 2.2-metre MPG/ESO teleskobundan alınan bir poz kombinasyonuyla yeniden görüntülendi. Nebulanın kendine özgü şekli; yıldızlı, karanlık bir gökyüzünde kızılımsı pofuduk bulutlar halinde görülüyor.

Bu görüntü, Gendler ve Hannahoe tarafından 0.4-metre teleskobundan alınan 60 saatlik pozların Şili’deki La Silla Gözlemevinin MPG/ESO 2.2-metre teleskobundan alınan gözlem görüntüleri ile birleştirilmesinden oluşmuştur.

2.2-metre MPG/ESO teleskop gözlemlerinin çözünürlüğü, amatör ve profesyonel teleskoplardan alınan verilerin güzel bir kombinasyonunun oluşturulması için Gendler ve Hannahoe’nun gözlemlerinden elde edilen renk bilgisiyle (ışıklılık veya parlaklıkları kullanılarak) birleştirilmiştir. Örneğin; ESO verileri en ince ayrıntıya kadar görüntüye katkı sağlarken, orjinal ESO görüntüsünde görülmeyen merkezi bölgedeki donuk mavi bulutluluk, ek renk bilgisi sayesinde ortaya çıkmıştır. Bu şekilde, parçalarının toplamından çok daha fazlası olan bir görüntü elde edilmiştir.

İyi adlandırılmış olan Kedi Pençesi Nebulası, (NGC 6334 olarak da bilinir) Akrep (Scorpius) Takımyıldızı doğrultusunda bulunmaktadır. Gökyüzünde Samanyolunun merkezine yakın görünse de, yaklaşık 5500 ışık yılı uzaklıktaki Dünyaya göreceli olarak yakındır. Son birkaç milyon yıl içinde oluşan genç, büyük ve parlak mavi yıldızlar içeren, 50 ışık yılı genişliğindeki nebula, gökadamızın en aktif yıldız oluşum bölgelerinden biridir. Muhtemelen, nebulanın içerisinde, bazıları görülebilen ve diğerleri gaz ve toz bulutları içinde gizlenen onbinlerce yıldız barınmaktadır.



Kaynak : ESO / Haftanın Görüntüsü (09 Temmuz 2012)

Benzer Konular

4 Aralık 2014 / Misafir Uzay Bilimleri
16 Eylül 2008 / virtuecat Coğrafya
27 Nisan 2009 / HipHopRocK Siyasal Bilimler
27 Nisan 2009 / HipHopRocK Siyasal Bilimler