Arama

Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 161

Güncelleme: 18 Ocak 2010 Gösterim: 1.045.723 Cevap: 8.002

Konu Kapalı Sayfa 161 / 801

Misafir

Ziyaretçi

26 Şubat 2007 Mesaj #1601

Ziyaretçi

Uyuyan Güzel

Sponsorlu Bağlantılar

...Uyuyan Güzel...

Bir kadın yatıyor uzanmış yatagında
Kır çiçekli perdesi az aralı,odası loş
Gümüş rengi katılmıs altından saçlarına
Mor gecelerden ışıgını süzüyor tenine,ay...

Kimdi bu güzel,hangi güzelliklerin ilahesi
Milimetre karelere böldüm o pak tenini
Sihirli bir alem arzularımla süslendi
Rüyalarına girmek istedigim bu evrende...

Bir ara uyanacagı oldu bu güzel kadının
Kelebek kanatlarını çırpışı gibi büyülü
Sanki gözle görülmeyen bir yelpaze
Ve bu yelpazeden dagılan bir hoş koku...

Bu bekleyiş amansız,dayanılmaz sabır
Bir mengenede yüregim sıkıldıkça sıkılıyor
Dokunmak istedigim dokunulmamışlıgına
Ellerim gidip geliyor,çıldırtıyor deli ediyor...

Yakup İcik

Yakup Icik

BEĞEN Paylaş Paylaş

tikkymelike

Ziyaretçi

27 Şubat 2007 Mesaj #1602

Ziyaretçi

SEN DOSTUMDUN

Sponsorlu Bağlantılar
Sen dostumdun benim
Gülünce güneşler açan
Bulutlara,rüzgara asarım suretini her akşam
Her akşam bir mektup yazarım dağlar kadar.
Kayıp bir adresden geliyor sesin şimdi.
Üşüyorsun
Unutma ki dostumsun sen;
Nerdeysen orda ölmek isterim.

Ahmet Telli

BEĞEN Paylaş Paylaş

kambis

Ziyaretçi

27 Şubat 2007 Mesaj #1603

Ziyaretçi

Unutmaya Başlama
*
susadım Ömer Hayyam gibi asi isyanlarda
unutacağım doğacak aşkları şarkılarda
unutmanın şiirine başladım yalanlarda
insanlar aldatıyor gülmeyen loş sokaklarda
*
ıslak gemim su alıp yan yüzecek batmasa da
tarumar rüzgarım , esintilerim olmasa da
gözlerin var ya diye şiir yazmam bu dünyada
insanlar aldatıyor gülmeyen loş sokaklarda
*
sitemli bakıp sitemsiz konuşacak yanımda
renksiz aynayım şiirlerimi boyamasa da
sulu yağan yağmura sözüm geçmiyor yollarda
insanlar aldatıyor gülmeyen loş sokaklarda
*
Serdar San İzmir , 17.09.2006

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

27 Şubat 2007 Mesaj #1604

Ziyaretçi

Konuş susma,
Paylaş yüreğinden geçen,
İyi kötü ne varsa,
İkimiz adına.

Konuş susma,
Sevgi ise duyduğun bana,
Dök sevgini en güzel satırlara.
Beste olsun bu sözler,
Şarkılar söylensin,
İkimiz adına.

Konuş susma,
Aç kalbinin kapısını bana.
Yaşayalım bu aşkı en temiz duygularla.
Dilden dile söylensin,
Masallar yazılsın,
İkimiz adına.

Konuş susma,
Eğer hissettiğin nefretse bana,
Çöz dilindeki en ağır sözcükleri,
Anlat gözyaşlarıma.
Çağlayanlar, ırmaklar oluşsun
Akan gözyaşlarımla
Çare olsun kurumuş topraklara
İkimiz adına.

Konuş yeterki susma.
Cesaretin var mı?
Bu aşkı yaşatmaya.
Ben zaten acımı paylaşıyorum,
Sensiz ay ve haftalarla.
Yeterki artık beni anla,
Haykır ikimiz adına.

vildan bayraktar

BEĞEN Paylaş Paylaş

nisan_yagmuru

Ziyaretçi

27 Şubat 2007 Mesaj #1605

Ziyaretçi

YÜREĞİMDEN ÖP BENİ

Sanma ki zaman aşka ilaç gibidir,
Zaman; yaprağı çalan rüzgar gibidir,
Yüreğim çalı batmış toprak gibidir.
İster nadasa bırak, ister yak beni.

Çıkar ruhunu ne kaldı ki geriye…
Kabusun olur gündüzünde gecende…
İster başına taç yap, beni bu Halide,
İster götür bitpazarında sat beni…

Dalgalar vurdukça acıtır kayayı.
Kanatır döner zindan eder dünyayı.
Karabasan olurda basar rüyanı,
İster hayrına, ister şerre yor beni…

Boş ver silmeyi gözyaşlarımı,
Gücün yeterse kahkahaya boğ beni.
Bırak yanaklarımı dudaklarımı…
Gücün yetiyorsa yüreğimden öp beni…

Cafer YILMAZ-

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

27 Şubat 2007 Mesaj #1606

Ziyaretçi

Annem Öldü Mü?

ne hız ellerini üzdün dünyadan
balanı tek koyup nereye gittin?
nasıl yok oluyormuş bir anda insan
sanki bu dünyada hiç yok imişsin..

güneş gurup etti... oda karardı...
bir anda yok oldun sen hayal gibi.
şimdi düşünürüm senden ne kaldı..
gönlünde hatıran kara hal gibi...

beni boya başa yetirdin anne
bize borçlu bildik her zaman seni
sen beni dünyaya getirdin anne
bense yola saldım dünyadan seni...

sen bana beşikte ninni çalmışsın
bugün ninni çalsam sana ben de mi?
senin şirin şirin ninnilerini
sana gaytarayım cenazende mi?

"uykun şirin olsun" diyerdin bana
"uykun şirin olsun" deyim mi sana
gerek ben başına dönüm dolanım,
beni hayat için hep uyutanım,

söyle ölümçün
nasıl uyutayım seni ben bugün?

bu nasıl dünyadır anlayamam ben,
cilvesi cürbecür, rengi cürbecür
dün öz nefesiyle seni isiden
bugün buza dönüp, taşa dönüptür

bu nasıl dünyadır...
insanoğlunun
hayali göktedir kendi yerdedir...
sağken omuzunda hayatın yükü
ölende ceseti çiyinlerdedir...
bu nice dünyadır bu nice dünya
ölüm hakikat hayatı rüya
derdimin gamımın ortağı sendin
niye yüz çevirdin ya niye benden?...
"derdin bana gelsin" hani diyerdin
niye dert ekledin derdime ya sen

annem, kimse seni darıltmamıştır,
ben seni
ben seni darıltan kadar.
şimdi kime açsam derdimi bir bir
kim benim derdime yanar sen kadar?
evin her yerinde görülür yerin
gözüm ahtarcıdır anne ey anne
"ninem" "hani" diyor küçük azerin
ne cevap verem ana ey ana
bilmem bilmem bilmem bu ölüm nedir
hayat var iken
nefesin ey anam hala evdedir
kendin yer altında taşa dönmüşsün

bugün yedin oldu...
annem yedi gün,
bizimle beraber ağlar odalar
sana
yalnız sana
sana demek için
gönlümde ne kadar bilsen sözüm var...

annem ısmarlandın anne toprağa
bu ölüm sineme çekti dağ benim
sen benim arkamda benzerdin dağa
sanki de arkamdan uçtu dağ benim...

ömrü başa vurdun altmış yaşında
altmışın üstünde durup yaşında
artık senin için durudğu zaman
benim çün dolaşır
gün olur akşam...
vakit geçer sen benden uzaklaşırsın
ben sana günbegün yakınlaşırım...

BAHTİYAR VAHAPZADE

BEĞEN Paylaş Paylaş

NiliM

Ziyaretçi

27 Şubat 2007 Mesaj #1607

Ziyaretçi

Geceye şiir

Kalbim bir çiçektir, gündüzler ölgün;
Gelin, gelin, onu açın geceler!
Beni yâdedermiş gibi, bütün gün
Ötün kulağımda, çın çın, geceler!
Geceler çekmeyin benimçin hüzün,
Gelin siz, ruhumu tenimden süzün;
Bırakın nâşımı yerde gündüzün,
Gölgemi alın da kaçın geceler!
2
İnsanlar içinde en yalnız insan;
Düşün, taş duvara başın gömülü!
Ve kapan sükûta, granitten, taştan,
Mazgallı bir kale gibi örülü.
Gözünü tavandan ayırma ki, sen,
Üşürsün, gölgeni yerde görürsen.
Dikilir karşına, mumu söndürsen.
Ölüler içinde en yalnız ölü...

NECİP FAZIL KISAKUREK

BEĞEN Paylaş Paylaş

Son düzenleyen Blue Blood; 28 Şubat 2007 07:08

tikkymelike

Ziyaretçi

27 Şubat 2007 Mesaj #1608

Ziyaretçi

NE İSTER NEYİ ÖZLER BİLEMEDİĞİM YAR

Sana yıldızları indiremesem de,
Onlara ulaşabiliyorum senden bir haberle
Her an beni unuttuğunu bilsem de,
Hiçbirzaman unutamıyorum senide sevgimi de,
Seni içimde doğuran özlem,
Öldüren...
Seni öldüremem ki ben,.
Külünden doğan kuşa benzersin bu yüzden

Şiirler şarkılar söylüyorum sana
Ama sen dilimi bilmiyorsun
Bende tatlı bir düş içinde tutsaksın
Ama sen benim düşlerimi bilmiyorsun
Birde tutsak kalmayı sevmiyorsun.

Bir mektubun var kırlangıcın çatal kuyruğunda
Pencereni açık bıraksana yar.

Ne ister neyi özler bilemediğim yar!
Çocukluksa...
Bende senin için rengarenk bilyeler var,
Mutluluksa..
Hayatta bolca keşfedilmeyi bekleyeni var,
Umutsa...
Gökyüzüne bak ne renk var,
Kısacık ömründeki bir tek soluğu kaça yeniden alırsın söylesene yar.
Sensiz günüme bir yenisini daha ekle yar.
Bende sensizlikte tükenmeyen sevdan var.

Elçin Orhan

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

27 Şubat 2007 Mesaj #1609

Ziyaretçi

deli dolu geçtik ateş hatlarından
sevgim korkuyla beraber büyüdü içimde
sevdikçe korktum
korktukça daha çok sevdim
er geç birbirini boğacaktı bu duygular biliyordum
neden sonra farkına varıyor insan
ayağına takılan bütün taşları
yoluna kendi döşediğinin
senin yarınlara inancın benden yüklüydü
daha cesaretliydin
planı çatılmamış yarınlara ektiğin umutlar
er geç açacaktı biliyordun
deli sevdalı çocuk ruhumun
nicelerinin uğruna kıyametler kopardığı
değersiz değerlere sırt dönmüş güvenli saflığında
bir sonsuzluk buldun kendine
ve hayatımızın resimlerini çizdin duvarlarımıza
sonra birden
yeşil bir kentte
ılık bir yaz gecesine astın beni
sevdalı ömrümün dakikası beş para etmedi
ödedim
cümlelerim seni taşımaktan yorgun düştü
son sözün
ve son anın efendisi olmaya bilenmiş yüreğine yenildim
geçmişten nefes alıp geçmişe nefes verdim
anılar kemirdi yüreğimi
felç oldu hislerim
zamanın çoktan dibe çöktüğü kum saatimin belinden
tek bir saniye bile süzülmüyordu
ters çevirmeye cesaretim yoktu
çünkü yeniden başlayacak bir hayatın
korkağı olmuştum
aşkların sonrasında hüzün vardır
ya sen hüznü boğarsın
ya da hüzün seni boğar
ama birisi kanatlarını kırarsa eğer
yaralı kuş rolüne soyunacağına
yürümeyi denemelisin
hayata dönmelisin
bunları düşünebilmek bile kendime dönüşümdü
ve sonunu infaz ediyordu içimde
o gece yüreğimden sağ çıksaydın eğer
ölen ben olurdum
o gece
hayatın lekesiz bir anında
seni intihar ettim
şimdi katil benim
artık güncemde bir boşluksun
yavaş yavaş taze anıların altına gömülüyorsun
ve sana ait sandığım her şeyin
aslında benim olduğunu öğreniyorum
hiçbir duygunun tek ilhamı değilsin
kendimi keşfettikçe
seni kaybediyorum
ve ufkuma sensizliği
korkusuzca geriyorum

Kahraman TAZEOĞLU

BEĞEN Paylaş Paylaş

tikkymelike

Ziyaretçi

27 Şubat 2007 Mesaj #1610

Ziyaretçi

İSTERSEN AL GÖTÜR BENİ

Ölümsüz gülüşünle başlıyorum
Her güzelliğe her sevince
Bir yağmur ince ince
Sürerken beni başka zamanlara

Zamanla yorgun hanlara
Dönüyor işte gördün herşeyim
Kuru topraklar gibi dağılıyor belleğim
Sınırsız bir boşluğu süre süre
Yorgunum çok uzaklardan geldim
Kaygılar sıkıntılar yaşadım uzun uzun
Korkuyu yakından tanıdım
Ölümsüz düşmanı oldum korkunun

Şimdi bakışınla bağlanıyorum
Kocaman bir dünyaya umutla
Bir akşam aşılmaz kaygılar
Çağırırken beni sonsuzluğuma

Sıcaklığın beni alıştırıyor
Soğuk ve yağmurlu akşamlara
Üşümüş bir kedi gibi sığınıyorum
Ellerine ayaklarına saçlarına.

Afşar Timuçin