Adım Sessizlik
Kilitleniyorum kendi halime,
Odalar üzerime yürüyor,
Karanlık adeta bir mızrap gibi kalbimi parçalıyor,
Korkuyorum avazım çıktığınca bağırıyorum,
Sesim çıkmıyor sadece sessizliği duyuyorum,
Sessizlik çınlıyor kulaklarımda,
Kitleyen anahtarlar değil,
Yürüyen odalar değil,
Karanlık bir vahşet değil,
Bunları yapan sensin,
Benim adım sessizlik beni bile duyabiliyorsun,
Kaç,git,bağır,ağla....
Sonunda hatayı yapan yaradan değil,
Sensin diyor.
Gerçeğe erişeceksin aydınlığa çıkacaksın,
Bir gün bu hayattan sende zevk alacaksın,
Her hatıra defterinin başına yazılanlar gibi,
Hala vakit var,yolun başındasın,
Bu yüzden beni adım rüya,
Uyan artık diyor.
Bir çalar saat'in sesiyle,
Gözlerimi açan ben,
Hayata sarılıyorum...
Artık sessizliğin adımları yerine,
Kuşların sevinçle ötüşen seslerini duyuyorum.....
Arzu Saim