Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 21

Saat Sekizi Geç Vurdu

Kime ne desem
Boyuna kendimi dinliyordum eski yağmurları dinliyordum

Düşünmeden biliyordum deniz ılıdı
Dökülen çelik katı
Yürüyenler yan yana

Yüzümü güneşe dinlendirsem
Dağın dağ olduğunu bilsem ovanın ova ağacın ağaç
Kurtulurdum

Çok köprülü sular gibi git git bitmedi
Boyuna kendimi dinliyordum eski yağmurları dinliyordum

Saat sekizi geç vurdu
Giden gitmiş hüznü ayaklandırmak boşuna
Düşünmeden biliyordum

Arif Damar |

Yağmuru sevdiğini söylüyorsun
ama yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun

Güneşi sevdiğini söylüyorsun
ama güneş açınca gölgeye kaçıyorsun

Rüzgarı sevdigini söylüyorsun
Rüzgar çıkınca pencereni örtüyorsun

İşte bundan korkuyorum
Çünkü beni de sevdigini söylüyorsun
W.SHAKESPEARE

On Ayrılık Şiiri
Hayatta ve ölümde ayrıldık
Ayrıldı iki beden
Gönüllerimiz ayrıldı
Seslerimiz ayrıldı birbirinden

Ellerimiz ayrıldı
Kokularımız
Aynı yatakta uyanmalarımız
Gülüşlerimiz
Gözyaşlarımız
Düşlerimiz ayrıldı birbirinden

Ruhun içindeki gece
Kapladı her şeyi birden
Ataol Behramoğlu

YAGMUR ALTINDA ISLANAN ASK
....Ask yagmurda ıslanmaya benzer
Sırılsıklam olursun üşümekten titrersin
Ama hep yalnızsın ve tek basınasın
Hiç dusunmezsın,derdı tasayı hiç umurunda olmazdunya......


İşte ask boyle birsey bitanem,
Sırılsıklam asık olursun
Yerı gelır ağlamaktan gözlerin kızarır...
Ama sonunda bir tek sen varsındır bu yolda.
Hiç dusunmezsın ondan baskasını



Sadece kosarsın ve ıslanırsın
Bır de yanımda o olsa dersın
Ama o hıcbır zaman
Senın oldugun kadar cesaretlı olamaz....
O yagmurda ıslanmaktan kacar,
Tıpkı asktan kactıgı gıbı...



Sevmeyi bilemez yalnızdır
Yenı ayrılmıstır sevgilisinden
Hep sevilmiştir , birileri tarafından...
Hiç sevmemiştir,sadece sevılen olmuştur,
Sevmeyı bilemez cunkı o
Hıc yagmur altında ıslanmamıştır...
Serkan Güler

Şehir ve Biz

Bu şehir bize küçük gelecek
İhanet kesti yağmurları
Yıkanmıyor caddeler
Sokaklar satıcı pisliği dolu
Kaldırım çiğneyemez yüksek topuklar
Boşuboşuna çıkma bulvara
Gözlerin çakılıp neon lambalara
Ne bakacak, ne görecek
Bu şehir bize küçük gelecek

Bu şehir bize dar gelecek
Hıyanet kuruttu ağaçları
Yaprak döktü bütün parklar
Vitrinleri kütük dolu çarşının
Ve bir çift siyah göz
Kararacak küller arasında
Adımlarımız sığmayıp çarşafa
Ne gidecek, ne dönecek
Bu şehir bize dar gelecek

Bu şehir bize az gelecek
Nedamet uyuttu asrın bebeklerini
Zifiri karanlık kundaklarımız
Mezarlıkta sıra taşlar
Önünü keser rüzgarların
Bilmen nasıl salınacak sitede
Gecekondu endamın
Avuçla boş böğrünü cüzdan yerine
Ne yetecek, ne bitecek
Bu şehir bize az gelecek

Bu şehir bize sıkıcık gelecek
Atalet doyurmuş insanları
Bir adım gayret yok huzura doğru
Gündoğumundaki köpek uykusu
İştahını açar çakalların
Boşuna yutkunma, miden bozulur
Yağmurda ıslanmayı sevemedin ömür boyu
Seryerle cam kenarından
Ne bakacak, ne dönecek
Bu şehir bize sıkıcı gelecek

Bu şehir bize gülünç gelecek
Sefalet parlıyor kadın gözleri
Mart kedisi gibi ortalıkta
Farelerle dans eder
Delik deşik asfaltlar, ne hacet arabaya
Nasırına bastılar, gözlerin doldu
Yüz yıkamak için midir küvetler
Asansörde kaldın ya sen
Ne çıkacak, ne inecek
Bu şehir bize gülünç gelecek
Hünkar Dağlı

Adını funda oteli koy
Aklından gelip geçen bir yazın
Ve akşam güneşlerinde orda burda
Bir deniz kıyısında, eski bir yıkıntıda
İnce ince gezinen turuncu adamların.

Adını funda oteli koy
Sevdamızın da adını
Ayakları dibinde gün batımının.
Ve ağzında binlerce güneşin tadı
Dilinin ucunda yalnızca kendi adın.

Çünkü sevdikçe beni sen kendini tanıdın.

Edip Cansever