Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 482

YER YEMEZSE ÇATLAR YER

Elin görmezse para
Aşkla girmezsen nara,
Kavuşmadınsa yara
Fert yemezse , dertler yer.

Dili yok ise neyin
Bakandan yoksa dayın
Dikengibiyse huyun
Mit yemezse , itler yer.

Aşiğa allar gerek
Güzele güller gerek
Sofraya ballar gerek
Lort yemezse , mertler yer

ben seni sensiz sevdim

Her gelen talan eyliyor,
talanlara doyduk yeter.
hepsi yalan söylüyorlar,
doğruluğa doyduk yeter,
aha bu iş burda biter..
sülük gibi kanım emdin,
seslenmedik hep sen bindin,
gökten zembille mi indin,
enayiysek bildik yeter,
aha bu iş burda biter..
demokrasi dedik amma,
demedikki bizi tınma.
kerhen bir oy verdik amma
bu oy'una kandık yeter,
aha bu iş burda biter..
İNCE derki sunduk yeter,
aha bu iş burda biter.. Sabit İnce

Rüzgar koymuştum adını
Rüzgar koymuştum adını...
biliyorsun...
her özledim seni dediğinde,
aşığım sana dediğinde
bir cevap vermemi bekliyordun sıkılmaksızın...
ben de sana asi rüzgarım diyordum usanmadan...
şiddetli olduğun kadar sakindin de
serinlettiğin kadar yakıyordun da...
çarpıyordun yüzüme her defasında tokatçasına...
zevk veriyordu kimi zaman hiddetin
can yakıyordu kimi zaman sükunetin...

nerden bilirdim asi rüzgarların
gün gelip de durulacağını,
göçmen kuşlarla yitip gideceğini
üfleyip üzaklaştırmaya çalıştığımda nefesimle
bir daha tenime işlemeyeceğini
küçücük bir veda bile etmene izin vermeden rüzgar
dünyamı terk ettin
şimdi yalnız rüyalarda
biçare savrulan kelebekler gibiyim
hangisi senin kokunu,
senin acını yaşatacak bana...
bekliyorum...
bekliyorum...
bekliyorum ruzgar, mevsimini

Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir şey Var

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
Kopmaz kökler salmaktır oraya

Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına

İnsan balıklama dalmalı içine hayatın
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara,göğe,bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana
Ataol Behramoğlu