Arama

Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 527

Güncelleme: 18 Ocak 2010 Gösterim: 1.167.505 Cevap: 8.002

Konu Kapalı Sayfa 527 / 801

Fırtına

Ziyaretçi

11 Kasım 2007 Mesaj #5261

Ziyaretçi

Sterliçya....

Sponsorlu Bağlantılar

yabancı gözlerde ağlıyorsun
gülüşün bir başka Sterliçya

acımı dudağının ucundan sarkan
kırmızı söylüyor dilin.......
hani nerede zillerin
teninin altında suskunluğun

haydi topla kendini
son kırıntılar bunlar
beyaz kanatlardan dökülen

sahnede figuranlar…..
elmalar bitti Sterliçya
uyutulduk/mu
saf saf…….

elmayı yiyen
eyy güzel memleketim
gelmeyecek beklediğin

ama dur Sterliçya
son bir kez
anlatsana düşünü
örtsene üstümü…….

Fatos Huy

BEĞEN Paylaş Paylaş

H€L€N

Ziyaretçi

11 Kasım 2007 Mesaj #5262

Ziyaretçi

Seni Seviyorum

Sponsorlu Bağlantılar

Sen benim aşkım olduğun günden beri
Ben hayatımı sana endekslemişim
Sen vazgeçilmez tutkum olduğun günden beri
Yaşam gâyesini sana bağlamışım
Kaptırdım kendimi fenâ bir şekilde
İçimdeki coşkuların, duyguların esiri olmuşum
Seni düşünmek mi diyorsun?
Güldürme!..
Acaba aklımdan çıkarıyor muyum?
Dalıyorum öyle derinlere
Şaşkınlık denilen kelimeyle arkadaş olmuşum
Sükûnet, yaa işte o sükûnet
Varlığınla erişebilecegim bir hal olsa gerek...
Kalbe önlenemez çarpıntı veren, hasret ve özlem
Bir de yüzümdeki acı tebessüm
Mırıldanıyorum sessizce
İki dudağımdan dökülen iki kelime
Seni seviyorum...
Çoğu zaman haykırmak istiyorum bunu
Lâkin olmuyor...
Duyuramıyorum kimselere
Gülüm, nâzenin yârim...
Çün ki sen yoksun yanımda
Ama olsun
En azından içimde kopan fırtınalara
Fâsıla bulmayan şiddetli kasırgalara
Kucak açıp, yüklenen kâğıdım var önümde
Bir de sırdaşım, özümün tercümânı kalemim
Âh bir bilsen;
Sensiz geçen dakikalarda, saatlerde, günlerde
Neler yazıyoruz kalemimle...
Ne hayaller kuruyoruz kavuşmak uğruna
Tabi sen bunların hepsinden habersizsin
Yalnız şu var ki;
Bence kalemimi dâhi kıskanır dereceye getiriyor bu duygu yükü
Bazen de üzüyor kanaatimce
Ve her şeye rağmen, o şaşmaz gerçek çıkıyor ortaya
Gönlümün sultânı, biliyor musun?
Ben var ya ben,
Seni çok seviyorum be gülüm...

M. Engin Karatay

BEĞEN Paylaş Paylaş

Fırtına

Ziyaretçi

11 Kasım 2007 Mesaj #5263

Ziyaretçi

Yanılıyorsun

Söndürmüşsün yüreğimdeki yangını,
Bir daha yanar mı sanıyorsun,
Ocağı sönmüş,içi dışı kül olmuş bir evin,
Bacası yeniden tüter mi sanıyorsun?

Yere göğe sığdıramadığım kalbini,
Yerin kırk kat altına gömmüşsem,
Şimdi ne desem,ne yazsam hepsi boş,
Benim ne günahım var?
Senin gibi bir zalimi sevmişsem.

Parça,parça ettiğin sevgimi,
Miras bıraktığın ihanetini,
Bir zamanlar senin olan kalbim,
Affeder mi sanıyorsun...

Güven Kırma

BEĞEN Paylaş Paylaş

H€L€N

Ziyaretçi

11 Kasım 2007 Mesaj #5264

Ziyaretçi

ICINDEN DOGRU SEVDIM SENI

Icinden dogru sevdim seni
Bakislarindan dogru sevdim de
Agzindaki islakligin bugusundan
Sesini yapan sozcuklerinden sevdim bir de
Beni sevdigin gibi sevdim seni
Kar birakilmis karanligindan.

Yerlestir bu sevdayi her yerine
Yuzunde ter olan su damlaciklarinin
Kaynagina yerlestir
Her zaman saklamadigin, acisizligin son duragina
Gul tasiyan cocuguna yerlestir
Ve omuzlarina, daracik omuzlarina
Usumus gibisin de sanki azicik one tasirdigin
Tam oraya iste, ucsuz bucakksiz bir duzlukten
Bir papatya tarlasiyla ayrilmis goguslerine yerlestir
Ve esmerligine bir de, eski bir yanginin izlerinin renginde
Saclarinin yana dususune, onleri bolen ikilige
Alnindan baslayan ve ayak bileklerinde duran
Yani senin olmatan, seni bir bosluk gibi saran huzne yerlestir
Yerlestir onu bir kentin parca parca alinda tutugun
Kar taneleri gibi ucusan
Ve her gun biraz daha hafifleyen semtlerine
Yerlestir bu sevdayi her yerine.

Ekledim ben tatigim her seyi denizlere
Bildigim ne varsa onlar da hep denizlerden
Sen de bir deniz gibi yerlestir onu istersen
Sevdayi
Ve kopuklendir
Ve yaslandir ki iste kaderi anlamasin
Ama dur, her deniz yaslidir zaten
Ogrenmez ama ogretir mutlulugu
Bizim sevdamiz da oyledir, iyi siirler gibi
Biraz da herkes icindir. Ve gelincigin ikinci tadina benzemeli
Var eden kendini birincisinden
Yani bir sevdayi sevgiye donusturen.

Ben simdi bir yabanci gibi gulumseyen
Tanimadigin bir ulke gibi
Icinde yamadigin bir zaman gibi
Tam kendisi gibi mutlulugun
Beni bekliyorsun
Ve onu bekliyorsun beni beklerken

EDIP CANSEVER

BEĞEN Paylaş Paylaş

Fırtına

Ziyaretçi

11 Kasım 2007 Mesaj #5265

Ziyaretçi

Söyle Bana

İçim Yandı.
Biliyorum sende yandın.
Karar vermek çok zor.
Uygulamak daha zor.
Mutlu muyuz şimdi.
Söyle bana.
Yürek yangınlarını kim
Söndürecek.
Madem gidiyorsun.
Son defa sarılmanı isterdim.
Sıkı sıkıya. Diyebilmeliydik.
Ölüm ayırmalıydı bizi.
Öpmeni isterdim dün akşam ki
Gibi. Hiç görüşmeyecekmişcesine sarıldın, sarıldın ayrılamadık,
Demek ki ayrılığa işaretmiş.

İçim yandı,
Hani diyordun, sen gidersen,
Bende giderim.
Gittin.
Bende geliyorum.
Çok yakında.
Bekletmeyeceğim,
Yaşamaksa yaşamak.
Ölmekse daha iyi,
Sensiz yaşamaktan.
Eğer beni hatırlamak istersen;
Aynaya bak dudağındaki rujda
Benden kalan izler göreceksin.

___________________________

Sil gözyaşlarını SEHER’İM
Bak yağmur yağıyor.
Ayakların hiç ağrımayacak.

Tuğrul Ahmet PEKE

BEĞEN Paylaş Paylaş

H€L€N

Ziyaretçi

11 Kasım 2007 Mesaj #5266

Ziyaretçi

Hayat Gül Kokulu Bir Sağanak Yine

Gözlerimin önünde ıslak dağların kabaran yalnızlığı
Ne varsa uçurumlar eşiğinde
Hüzünlerle yalpalayan ne varsa
Gözlerimin önünde

Ve hayat gül kokulu bir sağanak yine
Birşeyler anlatmak istiyor hayat
Ve alıp götürmek bir şeyleri kurt sofralarına
Gün batıyor
gün batıyor bukağısı paslı bir sevinç oluyor yalnızlığım

Unutuyorum sevgilim suretini
Durgunluğun "niçin"di unutuyorum

Gün batıyor ürkek yıldızlar dolanıyor yalnızlığıma
Umurumda değil ne yağmur ne ayaz
Ne de ker*** kokusu havada
Unutuyorum/sabaha/kadar/ gün batıyor
Sonra bir akasyayı okşuyor gözlerim
Geciken sabahlara koşuyor kuşlar
Gözlerimin önünde
Ve hayat gül kokulu bir sağanak yine

Yılmaz Odabaşı

BEĞEN Paylaş Paylaş

Fırtına

Ziyaretçi

11 Kasım 2007 Mesaj #5267

Ziyaretçi

Kaderim oluyorsun!

Gölge, gölge sen varsın
Hayatımın her anındasın
Nefesim, senli hezeyan
Sensizlikti bana yazılan.

Takip etti beni aşkın.
Gölgemde sen vardın,
Bedenimde sen vardın
Satırımda sen vardın.

Yazıldın sen, alnımdasın
Açlık, açlık satırımdasın
Susuzluk senden her an
Vurdun beni yazılansın

Sensizlik sarıyor etrafımı
Tuhaf olan aşkı sevdamı,
Haykırıyorum, duymuyorsun
Seni yazıyorum, bilmiyorsun
Ve sen kaderim oluyorsun

Alaaddin Uygun

BEĞEN Paylaş Paylaş

H€L€N

Ziyaretçi

11 Kasım 2007 Mesaj #5268

Ziyaretçi

Sen, hiç yazılmadın ayrılığın satırlarına.
Hiç durmadı...doğan günün şafağına karşı yüreğin...
Sen, hiç aldanmadın esen rüzgara.
Gerçeğin adı...
Sen, hiç yalan olmadın...

Şimdi bakıyorsun resimlere,
Tıpkı bakar gibi güneşine ikindinin...
Neler aldı götürdü senden, saçlarındaki o dalgalar...
Bir bilsen...
Artık uzak sana sesimdeki diz çöken yankı
Duysan bile inanma sakın,
Ve şimdi ardıman,
Unuttuğun yerde kalıp, dönüşün umudunu,
Bir dilek tut kainata inanıyorsan
Adını nergis koy, korkma erguvan koy.
İstersen içinde sakla, aldat kendini
Aldan...ve tükendikçe,
O büyük yalan...
İstersen sussun dudakların,
Ağrıyan bir tövbenin gölgesine.
Bil ki, bundan böyle
Değiştiremezsin artık hiç bir yazılanı...
Değiştiremezsin artık...hiç bir yalanı...

Bilmezsin,
Kaderimi ayakta tutandır sana yorgunluğum.
Bak yine,
Omuzlarıma vurdu batan güneşin sanıcısı.
Yüreğimde adı konulmamış volkanlar...
Uyku bile gözüme, yağmura bürünüp yağar...
Sabah, duman kokusuyla uyanırım hatıraların.
Keskin “adın” gibi,
Ve ölüm tadında doğar öksürüklerim.
İşte böyle...
Bir dilek tut kolaysa şimdi.
Adını “sen” koy istersen.
İstersen...adını ben koyayım...
Değişmez nasıl olsa sitemin tadı.
Zaten ne de,
Feleğe bir yakarıştır, acıyıp gülmen...
Ve öfkelendikçe tükenen, imrenen kendine...

Ama ben, azaldım zaman çaldıkça senden.
Bilmedin ki, ömür bittiğinde ayrılıkta çeker gider.
Dileyemezsin sabahı,
Bilmedinki, en büyük düşmanidir kara toprak sevdanin.
Bilmedinki, unutan sen değildin aslında...
Unutan...yazıldığım satırlardı...
Sen...hiç yazılmadın zaten...
Çünkü biliyordun tüm yalanları...
Çünkü sen,
Hiç yalan olmadın...

Abdullah Tulek©

BEĞEN Paylaş Paylaş

Fırtına

Ziyaretçi

11 Kasım 2007 Mesaj #5269

Ziyaretçi

Yar Sensiz!

Seni sevmek
Sende ne zor
Seni sevdim
Yaralandım yar.

Yar yaralandım
Aşkını vermedin
Zorum:
Zorlu sensizlik
Sensiz:
Yaşanmıyor yar

Yaralı yaşanmıyor
Seni sevdikçe
Yaralandım yar
Senli kanım akıyor
İlacım sende yar

Zorlu sevdan
Beni zorlar
Zorunda değilim
Umarsızlığın
Ben yakan yar

Seni sevdim
Yaralandım yar
Senli sevdam,
Beni;
Sensizliğe itiyor

Alaaddin Uygun

BEĞEN Paylaş Paylaş

H€L€N

Ziyaretçi

11 Kasım 2007 Mesaj #5270

Ziyaretçi

Çoklarından düşüyor da bunca
Görmüyor gelip geçenler
Eğilip alıyorum
Solgun bir gül oluyor dokununca.
Ya büyük şehirlerin birinde
Geziniyor kalabalık duraklarda
Ya yurdun uzak bir yerinde
Kahve, otel köşesinde
Nereye gitse bu akşam vakti
Ellerini ceplerine sokuyor
Sigaralar, kâğıtlar
Arasından kayıyor usulca
Eğilip alıyorum, kimse olmuyor
Solgun bir gül oluyor dokununca.
Ya da yalnız bir kızın
Sildiği dudak boyasında
Eşiğinde yine yorgun gecenin
Başını yastıklara koyunca.
Kimi de gün ortası yanıma sokuluyor
En çok güz ayları ve yağmur yağınca
Alçalır ya bir bulut, o hüzün bulutunda.
Uzanıp alıyorum kimse olmuyor
Solgun bir gül oluyor dokununca.
Ellerde, dudaklarda, ıssız yazılarda
Akşamlara gerili ağlara takılıyor
Yaralı hayvanlar gibi soluyor
Bunalıyor, kaçıp gitmek istiyor
Yollar, ya da anılar boyunca.
Alıp alıp geliyorum, uyumuyor bütün gece
Kımıldıyor karanlıkta ne zaman dokunsam
Solgun bir gül oluyor dokununca.
Behçet NECATİGİL

BEĞEN Paylaş Paylaş