Şiir Nehri -2- [Arşiv]

ReaLin

Ziyaretçi

7 Ocak 2007 Mesaj #571

Ziyaretçi

Aşktan evler

Sponsorlu Bağlantılar

-Dik gözlerini kalbin olsun gözlerin
M. Celaleddin Rumi

yel savurur-dalga çalar
kumdan evler kurmayalım
yıkılmayan yapı mı var
taştan evler kurmayalım
gel kadınım
aşktan evler kuralım
ufkunda gülüşün açsın her sabah
lacivert gecelerde ay doğsun bakışların
duvarı dünya olsun
tavanı gökyüzü
her an :
patlayan bir tomurcuk aşkın dalında
ne dün- ne yarın...
nerede olursak olalım
yürekten bağlı kalalım
gül diye büyüttükçe yürekte hüznümüzü
hükmü yok ayrılıkların...
Adnan Durmaz

BEĞEN Paylaş Paylaş

ReaLin

Ziyaretçi

7 Ocak 2007 Mesaj #572

Ziyaretçi

Aşktı O

Sponsorlu Bağlantılar

Askti o! Degistiren tum gecelerimi
Askti o! Beni durup durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, doludizgin gidisime dur diyen

Bir bicakin keskin yuzunde kan lekesiydim
Askti yine beni yikayan, aritan su
Boyle ak pak olacagimi bilir miydim?
Icimde acmasaydi o sevmek duygusu

Ben bir tutsagim simdi sevgiye, gonullu
Cozmeyin ellerimi, zincirlerim kalsin
Gorsun prangalarim o dogacak gunu

Ve bu dunyaya ask dolu siirlerim kalsin
Seninle her yerde guzel, her zaman yeni
Istemem, sensiz hatirlamasinlar beni.
Ümit Yaşar Oğuzcan

BEĞEN Paylaş Paylaş

Kreacher

Ziyaretçi

7 Ocak 2007 Mesaj #573

Ziyaretçi

Çağıran Benim Seni

gel ve yalnızlığınla durul
kapıp koyverme koyu ellerini tapınağımdan
sessizce ölme
öleceksen uslu bir çocuk gibi
kurtar beni soytarılıktan
suskunluğum güzel gelir insanlara
belki acıbadem kırsam sokaklarda
daha inandırıcı olurdum birden büyümediğime
çuvaldızlar batırabilirim baldırlara
bakılmasın körpe gözlerime
ihanetin gel-gitleri oturur gözbebeklerimde
eşgalin belirlenir tutuklanırsın
hapsolduğun halde canevlerime
uykunu böl ve gel
gel ve yalnızlığınla durul
esrarını yitirmiş tapınağımda
mutluluğu unut önce mutlu olacaksan
kalbini koy kalbime
kır vurduğun kapıları sevgilim
onarilabilir yaralarımı okşa ve gir
ıssız tapınağa.

1984
İlhami Atmaca

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

7 Ocak 2007 Mesaj #574

Ziyaretçi

gönül uçurumlarında

kara çiçekler açar

yas tutar martılar çığlık çığlık

kopar dalından yapraklar

zaman kırık can kırık

musalla taşı gibi gök

dua gibi rüzgarlar

celal aksu

BEĞEN Paylaş Paylaş

blood_lovee

Ziyaretçi

7 Ocak 2007 Mesaj #575

Ziyaretçi

Hava soğuk tüylerim diken diken
Damarlarımda kedilerden kalma gözyaşları
İçime ne zaman aktı nasıl kaldı.

Cevabı benden çok uzakta
Küçük kızın yanağındaki gamzede
Hangi küçük kız olduğunu bilen gelsin yanıma
Küçük bir erkek çocuk duruldu soğukta ....
Bomboş vadinin beline sarıldı gecenin karanlığında
Aydınlık gibisi varmı
Her aydınlık sonunda gözlerde yaş
Bir yalan daha keşfedildi gerçek bulundu
Küçük bir erkek çocuk duruldu soğuktan ....
Ağlıyordu kendinden başka hislerle
Uzanmak güzel olurdu sıcacık yatağa
Kendisini arıyordu ve gözlerindeki düşü

Kaybettiği o soğuk sokakta
Ağlamak yetmiyor betonlar duyarsız
Küçük bir erkek çocuk duruldu soğuktan
Bütün dünya bundan habersiz...
Vakitli vakitsiz uyanıp uyuyor
Çakallar gibi ne zaman bağıracak belli değil
Uğultunun içinde kendinden ruh yok
Hiçbir parçası uymuyor gecelere
Gecenin içinde düşler karmakarışık
Küçük bir çocuk ağlıyor
Durulmuş soğuktan
Aşk ona uçurum bundan sonra
Durulmuş soğuktan ama temizlenmemiş
Kirlerini atmak geliyor içinden
Nasıl yapacağını bilmeyen küçük çocuk atlıyor denize
Sudur temizlenirim diyor...
Karadeniz almış içine aylardan ocak
Haberlerde o akşam, gazete manşetlerinde
Yirmi bir yaşında
Karadeniz’de küçük bir erkek çocuk donmuş soğuktan...

Mustafa Hakan Gülcan

BEĞEN Paylaş Paylaş

kambis

Ziyaretçi

8 Ocak 2007 Mesaj #576

Ziyaretçi

İZMİR AĞLADI

Gittin,

Tüm acıları yıldız misali serpeleyip yüreğime,

Harabeye dönen hayatımı, beni,

Bu koca şehri yıkıp geçtin,

Tek beni değil, martıları, denizi,

Öylece boynunu büküp,

Gözlerimdeki yaşla,

Kalbimdeki yasla,

İzmir'i ağlatıp gittin.

Şimdi gözlerimden sen damlıyor,

Bu şehrin sokakları,

Sen damlalarıyla yıkanıyor,

Deli bir rüzgar esiyor buralarda,

Yokluğunun ayak sesleri çınlıyor kaldırımlarda,

Tek ben değil sevdiğim,

Bu koca şehir,

İzmir ağlıyor.

Bak,

Dinle,

Martılar çığlık çığlığa,

Seni, sadık bir sevgili gibi iskelede bekliyor,

Tek boynu bükülen sen değilsin der gibi,

Gidişine tek ben değil,

Koskoca şehir,

İzmir ağlıyor.

Bu koca şehir

Sensizlikle yıkandı,

Bu koca şehir

Sen giderken sessizce ağladı,

Mavileri çıkarıp koynundan, karalara boyandı,

Gidişine tek ben değil sevdiğim,

Koca şehir,

İzmir ağladı.

Sensizim,

Sesim çıkmaz, sessizim,

Bak gözlerime, anla,

Nefesimdin, nefessizim,

Canımın canını aldın giderken,

Dermanım yok halsizim,

Bir beni değil,

Bu koca şehir,

İzmir ağladı.

Ayşe MANAV

BEĞEN Paylaş Paylaş

ReaLin

Ziyaretçi

8 Ocak 2007 Mesaj #577

Ziyaretçi

Akıntı Üflerim
Şiirin tüm gizini kulaklarına
Havalanır birden aklın
Akşamlar akar dudaklarına
Oturursun ortasına akıntının
Tut ki bir aşklığına çıldırdın.

Sokul yanıma
Çoğul mudur etin,
Gerçeklerden mi süzüldü
Kolunda duran cinnetin?

Haydi gel tedirginliğe
Son çağrımdır bu
Çıkarıver tüylerini
Bahar geldi. A.Kadir Bilgin

BEĞEN Paylaş Paylaş

Kreacher

Ziyaretçi

8 Ocak 2007 Mesaj #578

Ziyaretçi

Hasret

Yüzyıl oldu yüzünü görmeyeli;
Belini sarmayalı
Gözünün içinde durmayalı
Aklının aydınlığına sorular sormayalı
Dokunmayalı sıcaklığına karnının
Yüzyıldır bekler beni
Bir şehirde bir kadın.
Aynı daldaydık aynı daldaydık
Aynı daldan düşüp ayrıldık
Aramızda yüyıllık zaman
Yol yüzyıllık
Yüzyıldır alcakaranlıkta
Koşuyorum ardından.

Nazım Hikmet

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

8 Ocak 2007 Mesaj #579

Ziyaretçi

Arayıpta bulmak istersen eğer
Beni ele değil taş kalbine sor
Özleyip kapıma gelirsen eğer
Kapıma vurmadan vicdanına sor

Hani bana verdiğin osözler nerde
Saldın şu gönlümü bin türlü derde
Özlemle ararsan o günler nerde
O taştan o zalim yüreğine sor

Kudreti kalmamış yorgun bedenim
Sanki alev alev yanıyor tenim
Hasretle dolmuşum nasıl özlerim
Seni dilendiğim gecelere sor

Sanma başkasını asla sevemem
Gelmek istesemde sana gelemem
Önünde diz çöküp şefkat dilenmem
Dilimde düğümlenen hecelere sor

ayhan okumuş

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

8 Ocak 2007 Mesaj #580

Ziyaretçi

Kış Gelmez Oldu
Kimi gerçek kınar kimi şakadan,
Sanırlar elimden iş gelmez oldu.
Destek alsam Çin’den Amerika’dan,
Zalim kaderimle baş gelmez oldu.

Gayem ne safahat, ne saltanattı.
Felsefem hep şükür, hep kanaatti.
Kahve açtım garsonlarım çay sattı.
Çatlaksız kırıksız boş gelmez oldu.

Kenardan köşeden borç yiye yiye,
Servetim yük olmaz oldu kediye,
Soba bayi oldum güz geldi diye,
İlkbahar yaklaştı, kış gelmez oldu.

Yaslanamam betonarme yapıya,
Çökeceği tutar şanssızlı bu ya,
Kaç yıl gele attım bir tek kapıya,
Ecelim geldi de şans gelmez oldu.

Neyi esirgesem gelir nazara,
Bahçevan oldum da bir gülizara,
N’olur bülbül ötsün bir gün kazara,
Saksağandan başka kuş gelmez oldu.

Bu nasıl adalet, bu nasıl dava?
Tatlı lokma yiyemedim bedava,
Hangi toyda kaşık atsam pilava,
Benden başkasına taş gelmez oldu.

Gün günü arattı duygularıma,
Geceler güç kattı kaygılarıma,
Kabuslar kastetti uykularıma,
Hayra yorulacak düş gelmez oldu.

Tehlike çalsa da bütün hatlarım,
Dosta vız geliyor tüm imdatlarım,
Nice şiirlerim iltifatlarım,
Yarin kulağına hoş gelmez oldu.

Kör olası gözüm, pınardı hani?
Her dostu ağıtla anardı hani?
Dağ gibi babamı aldı da fani,
O gündür bu gündür, yaş gelmez oldu.

Cemal Safi

BEĞEN Paylaş Paylaş

Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 58

Benzer Konular

Benzer Konular

MsXLabs Üye Girişi

Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 58

Benzer Konular

Benzer Konular