Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 653

Sponsorlu Bağlantılar

Bazen kuş olmak ister ya insan,
Sitem edip geceye...
Süzülüp gitmek için enginlere...
Çocukça saymayı ister ya insan
Bir papatyanın yapraklarında,
Kalanın 'seviyor' çıkmasını,
Sevdiğinin hatrına el sallar ya insan,
Hiç yolcusu olmadığı halde,
Giden gemiye rıhtımdan.
Bazen kelimelerle dans eder ya insan,
Sevgisini en güzel anlatmak,
Sevgilinin hasretine yanmak,
Kokusunu almak için.
Bazen yağmura sarılmak ister ya insan,
Yüreğini söndürmek,
Özlemini yaşamak,
Ağladığını saklamak için...

Esra Işık

alıntı...

AŞKLARIN ENGÜZELİ!!!!!



Sonbaharda Aşk

Gülümseyen gözlerim var sanki
Sanki yeniden doğmalardayım
Bu hazan mevsiminde aşkı bulma yolunda
Sevmelerdeyim

Aşk kapımı çalıyor sanki
Belirsiz gitmelerde gelmelerdeyim
Heyecanlı günler,hızlı dakikalar
Onunlayken zaman hızlı,mekan belirsiz
Yalnızken dakikalar ömre bedel oysa
Ufukta görünen aşk sanki

Kollarımı açtım sonuna kadar
Gel yarim ol ne çıkar
Aç kollarını sen de ardına kadar
Güzellikler bizimle sanki
Sevda oku saplanıyor yüreklere
Sanki

Sabah cıvıl cıvıl, hazan mevsimi oysa
Aşığa her mevsim bahar
Sonbaharda aşk bir başka
Aşık olmak bambaşka
Akşamlar, geceler seni konuşuyor
Herkes sana odaklı sanki
Bahçelerde asmalar
Cebimde sevdalar
Portakal kabukları,cebimde sevdalar
Aşkıma hediye dökülen yapraklar
Sonbaharda aşk güzel sanki

Zehra öcal

YILLAR SONRA

Anımsadım sizi
Bin dokuz yüz kırk dört
Berlin caddeleri …
Geçtiniz
mahallemizden
Bıraktınız
aynı izleri …

Öncel İpekçi

Sensiz Mısralar

sensizlik dolu bir gecede yine
sana şiirler yazıyorum.
duymuyorsun
özlemleri yollarına seriyorum,
görmüyorsun.
sensiz olamam diyorum,
gülüyorsun...

*****

nelerden geçtik
ne badireler atlattık
her şey geçti... bir şey geçmedi.
her şey bitti... bir şey bitmedi.
belli mi olur
dönersin yine bir gün...

*****

rüyalarıma geliyorsun bazen
tam sarılacağım,
kayboluyorsun.
gündüzler kabus oluyor,
çünkü yoksun.
gerçek miydi yaşadıklarımız diye,
düşünüyorum çözemiyorum.
hayal gerçek karışıyor birbirine
öylesine yaşıyorum.

Alıntı

her satırı
mendireğe dizili karabataklara benzeyen
bir mektup bırakarak
balıkçı koyundan
sisler icinde uzaklaşan kayık gibi
bir sabah usulca ayrıldın
koynumdan

bütün yolcularını
boğaz köprüsünün çaldıgı
araba vapurunun
boş seferleri
gibi yanlızca rüzgâr
gezinir sensiz
yüreğimde

durgun bir sudur aslında deniz
ki çocukların acemi oltalarını denedikleri
kuytu bir iskelenin
tahtaları altına yazdıgım
ayrılık siirini okudukca
dalgalanır...
SUNAY AKIN

başka biri olacaksın istemesen de
tenine başka bir ten dokunduğunda
gövden buluştuğunda başka bir gövdeyle
başka bir nefesle karıştğında nefesin

başka biri olacaksın istemesen de
gece uykunda ya da gün ortasında
irkileceksin apansız bir duyguyla
bir uçurum kıyısında sendelemiş gibi

başka biri olacaksın istemesen de
bakışlarımın izini taşıyan giysilerin
tüketecek ömürlerini birer birer
değişecek yeri bir dolabın,pencerede bir çiçeğin

başka biri olacaksın istemesen de
dudaklarında benden sonraki bir çizgi
tanımadığım bir ton gülüşünde
ve artık beni unutmaya başlayan gözlerin

sonra,sonra başka birisin..

yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

insan saatlerce bakabilir gökyüzüne
denize saatlerce bakabilir, bir kusa, bir çocuğa
yasamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
kopmaz kökler salmaktır oraya

kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir tas gibi dinleneceksin

insan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına
insan balıklama dalmalı içine hayatın
bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
fakat ne kadar sevinç varsa yasamak özlemiyle dolmalısın

ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı
kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
dolaşmalı damarlarında hayatin sonsuz taze kani

yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına
çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana
ATAOL BEHRAMOĞLU

EYLÜL YİTİKLİĞİ




Gurura gizlediğim özlemle,
rastladım sana yine dün gece
her gece gibi,
infazdaki şiir ölümlerimin...
acısına gizlendiğim
bir kıyamet sahnesi kalabalığıydı
can kırıklığım..
gözlerimde cam parçası resimler izi
en azından şiir güzelliği gizi
ziyan tezgahında pazarlarken
beş para etmedi kan yaşım
ne acı!
susmasını böyle öğrendik belki..
yalan yanlış gülmelere pembeleşirken
duman renge mühürlendik
coşkulara kilitli labirentten.
oysa!
böyle olmamalıydı
bu şehrin akşam çıkmazı
bu kaldırım biçmeleri
akasyalı sokaklardan geçerken..
gözü kör eden budaklar figanından
düşen dem türküleri eylüle
ne acı!
saran,
talan bir şehir akşamı
bağları viran eden hazan gamı
ufka sis perçinleyen
boğan zifir gece sancısı
ilk ürperişi değilken ıssızlığın
ve yalnızlığın
yineleri yine çok acı!
anlamaz halden
ahtapot kollu hüzün,
incili midye sevinç bildiğim..
gam dediğim
sehere düşen yaşam
duyumsuz tadımsız bir hiç..
devrana mekan
dili yabancı şehir benden anlamaz
anlamaz olan sabah aşktan ne acı,
ne acı eylül yitikliği..

NEVİN KURULAR