Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 736

Sevdim




Ben bu dünyanın nesini sevdim
Yaradan`dan ötürü yaradılanlarını sevdim
Gülünce gözleri gülenlerini sevdim
Sevmeye değecek herkesi SEVDİM

Ben bu dünyanın nesini sevdim
Gürleyen gökyüzünü, yağan yağmuru
Ağaçları,akasya,ceviz,ıhlamuru
Doğanın binbir güzelliğini SEVDİM

Ben bu dünyanın nesini sevdim
Hızlı hızlı çarpan kalpleri
El ele tutuşup giden sevgilileri
Şu yalan dünyada aşık olmayı SEVDİM


Ahmet Başak

bir serzeniş

bir mezarlık nidası duyarsa kulakların, korkma!
sevin, gül artık… O gün senin bayramın ola.
sakın çıkma kimseyle bir gün ola, kol kola…

avutamam kendimi, ağlar bütün gözlerim,
kanatıyor kalbimi, simdi bütün sözlerin,
çıkmıyor ki aklımdan, senle geçen günlerim…

karanlık gecelerde, söndü ayım, yıldızım,
nerde parlayan gözler, nerde kaldı ışığım?
yetiş sevmiyorsan da yalnız sana muhtacım…

gözler yalan mı söyler, gizler mi gerçekleri?
sevdadan yoksun isen anlamazsın sen beni..

alıntı

Senin Elinde!






Disarisi gecenin esliginde karanlik ve sessiz geciyor,
Yagmur yagiyor hic durmadan bir türlü dinmiyor,
Rüzgar esiyor siddetli bir sekilde ortaligi savuruyor,
Ilk bahardayiz ama cok soguk insanlar üsüyor,
Pencereden bakiyorum sokaklar bombos duruyor.

Yalniz ve ya ailesiyle cogu evlerinde oturuyor,
Kimi isden gelmis ayaklarini uzatmis dinleniyor,
Digerleri yataginda yatiyor elinde bir kitap okuyor,
Uzaklarda simdi sabah herkez daha yeni uyaniyor,
Belki bir yerlerde ac insanlar hic birsey yiyemiyor.

Zaman hizli bir sekilde hic durmadan geciyor,
Bir birlerine kirgin insanlar yine de barismiyor,
Yarin gec olursa bir özür dilemek zor mu geliyor,
Sevdiklerini kaybedenler cok mutlu mu yasiyor,
Elini uzat ve hayti sen yönet bir gün zaten bitiyor.........






Neslihan Kiremitci

Mutlu Olduğunu Bilmek Yeter Bana




Önce Düşlerimi aldın benden
Sonra Suretini aldın gözlerimden
Anılarımıda götürdün giderken
Kaçar gibi gittin yüreğimden
Soluduğum nefestin oysa
yetim bir çocuk gibi kaldım yokluğunda
Hep seni aradım karanlık sokaklarda
Şimdi sen başka kollarda
Ben çok uzaklarda
İnşallah mutlusundur oralarda
Ben ne kadar mutlu olmasamda
Mutlu olduğunu bilmek yeter bana

Emre Meydan

Öksüz Çocuklar Gibi

Dağların şiirini dinliyorum
Gözlerimde bir tutam yaş,
boynum bükük
Çaresizliğim diken diken avuçlarımda
Gönül kapılarım kapanmış
Ne arayan var, ne soran beni
Gözlerimde bir tutam yaş,
boynum bükük
Öksüz çocuklar gibi
Ellerim, ah ellerim
Böyle değildi eskiden
Turnalar sunamdan söz açardı
Turnalar hâlimi sorardı
Dostlar gülüşürdü çevremde
Acılı şarkılara ağlamazdım
Yüreğim taş taş oldu sevgiden uzak
Bu garip diyarın yabancısıyım
Gülücüklerini kıskanır oldum çocukların
Acıya, kedere, neş’eye
Hey, hey! diyen kuzucukların
Ellerim, ah ellerim
Böyle değildi eskiden
Bir bilinmez geceler gibi
Adı bilinmez şafaklarda umudum
Yarım elma, gönül alma
Ey güzel çocuklar n’olur alın
Ham meyvenin yarısını size sakladım
Adı bilinmez şafaklarda umudum
Gelecek günlerin neş’esine kadar
Güzel oyunlarınıza katılmayacağım
Bir köşede yaşayacağım
Gözlerimde bir tutam yaş,
boynum bükük Dağların şiirini dinleyeceğim
Bir bilinmez gecede çaresiz
Öksüz çocuklar gibi.
Alıntı

Aklım,
İpini elinden kaçırmış bir uçurtma,
Rüzgarda hırpalanmış, kuyruğu kopmuş…
Rüyalarım,
Rengi kaçmış bir tutam yağmur yüklü bulut,
Sen nereden esersen o yana gidiyor…
Engel olamadığım bir şey bu,
Her rüzgarda sana savruluş…!

alıntı.