Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 744

SANA NE YAPTILAR


O sabah mı çıkmıştın bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin çay mı kahve mi
Çok değişmişsin birden tanıyamadım
Saçların uzundu omuzlarına akardı
Gönlümüz şenlenirdi sarışınlığından
Onlar mı kestiler sen mi kısalttın
Gülerdin içimize aylar doğardı
Görünmez dağların arkasından
Eski gülümsemeni beyhude aradım
O sabah mı çıkmıştın bir gün önce mi
Çok değişmişin birden tanıyamadım
Bir çay içer misin yoksa kahve mi
Kibritim yok demek cıgaraya başladın
Ellerin de titriyor bir şeyin mi var
Böyle bir kız değildin sen eskiden
Sana ne yaptılar sana ne yaptılar
Kirpiklerin ıslanıyor durup dururken
O sabah mı çıkmıştın bir gün önce mi
Çok değişmişin birden tanıyamadım

Attila İLHAN

Sevdiğin bir renk






Zamanın durduğunu düşün
Düşün sadece renkleri
Donuk bir şekilde
Dinmeyen bir mavi
Sonu olmayan hayallerimiz gibi
İçimizi rahatlatan bir yeşil
Tükenmek bilmeyen umudumuz gibi

Herşey şeffaf olduğunu düşün
Bir gölge, bir siyahlık akıllarımızda
Gizlediğimiz ve göremediğimiz
Boşluk olmuş gözlerimiz donuk bakışlarımızda
Ama güneşin sarısı sarıyor etrafımızı
Ve anlam katıyor her bir anımıza

Renkler bizi sarıp sarmalayan bir çiçek gibi
Karanlığımızı örtüyor, ve parlaklığı sarıyor dört bir yanı
Ve hayatın biz de bıraktığı lekeler
Fırça darbeleri gibi
Ama bozmuyor bütünlüğü
Bozmuyor bu güzelliği

Hayallerimiz, umutlarımız ve sevgimiz bembeyaz
Karanlığı boğuyor
Cenneti imrendiriyor kendine
Göklerin dinmeyen mavisinde saklı
Cennetin kapıları
Açılsın artık
Ve bize getirsin mutluğu ve aydınlığı

Herşeyim Oldun

Güneşim oldun yaktın beni, ateşinle.
Dünyam oldun girdim senin, gönlüne.
Yıldızım oldun ışıl ışıl parladı yüzüm seninle.
Yağmurum oldun damla, damla aktın yüreğime.Baharım oldun çiçekler açtı bahçemde.
Yazım oldun denizlere yelken açtık birlikte.
Sonbaharım oldun ama hüzün, uğramadı bize.
Kışım oldun kardan adam gibi, erittin bedeninde.Aşkım oldun aşkı sen de tattım günlerce.
Sevgim oldun seni hep yaşattım yüreğim de.
Özlemim oldun sensiz yapamaz oldum sevgi de.
Hasretim oldun hiç ayrı kalamam...belki de.Sevincim oldun hep seninleyim sevinince.
Neşem oldun ne tatlısın hareketlerinde.
Gururum oldun hep gıptayla baktım yüzüne.
Mutluluğum oldun hep sen de tattım..sevginle.Ayrılığım oldun nefes alamadım hiçbiryer de.
Tutkum oldun esir oldum her an...yüreğine.
Köle oldum verdiğin aşka, sevgiye.
Herşeyim oldun bende ki tüm güzelliğinle.

Sen Git

git sen..
ben boyarım çatlaklarını duvarların..
harcını sulamayı unutma sevdamızın..

git sen..
ben tutarım hesabını sensiz ayların..
sen sadece kendini üzülüyor sanırsın..

git sen..
ben resmini çizerim gözlerinin karasının..
ne ben akıllıyım artık ne de sen şapşalsın..

git sen..
ben bakarım ardından ayaklarının..
gözlerimde yaş bırak ki pınarları kurumasın..

bütün sokaklarım sana doğru..
git sen..
tutmak istiyorum giderken seni..
avuçlarım yosun bağlamış..
gittin diye söyleyemediklerimi bi bilsen..
ama boşver yine de..
git sen..
git..

Bir kahve içecek zamanımız olsaydı
Hayatın riyasız resmini çizerdim sana
Belki şiir söylerdim
Gözlerini kıskanırken çiçekler
Ben geceyi dinlerdim.

Bir kahve içecek zamanımız olsaydı
Kırk yılın hatrını sorardım sana
Hem aşka, hem hayata bir şerh düşerdim
Gözlerinle kavrulmadan kainat
Eriyerek için için pişerdim.

Bir kahve içecek zamanımız olsaydı
Hiç konuşmadan sus-pus bakardım sana
Gecenin karanlığı utanırdı yanında
Yüzlerce güneşi doğdururdun sen
Bir tek gülüşünle; hemen, anında

Bir kahve içecek zamanımız olsaydı
Belki vuslatı anlatırdım sana, vuslatı
Biz mi kahve içerdik kahve mi bizi
Dudağımda titrek titrek bir dua:
“Allah’ım bırakma ellerimizi”

Bir kahve içecek zamanımız olsaydı
O gece içimi dökerdim sana
Yüreğimde kor ateşin işi ne
Gözlerime doğru uçsun turnalar
Alışır mıyım ki ben gidişine

Bir kahve içecek zamanımız olsaydı
Gökteki yıldızları toplardım sana
Ne mehtap kalırdı, ne ay
Bir kahve içecek zamanımız olmadı
Neye sayarsan say!

Mehmet Ekici

Gönül Arzular Seni

Arayı arayı bulsam izini
İzinin tozuna sürsem yüzümü
Hakk nasip eylese görsem yüzünü
Ey sevdiğim gönül arzular seni

Yitirdim o dostu bilmem ne yanda
Sevgisi gönülde muhabbet canda
Yarın mahşer günü ulu divanda
Ey sevdiğim gönül arzular seni

Yunus senin methin eder dillerde
Sevilirsin bütün bu gönüllerde
Ağlayı ağlayı gurbet ellerde
Ey sevdiğim gönül arzula

Yunus Emre

Şimdi Burada Değilsin

şimdi burda değilsin....
ama beni duyuyorsun...biliyorum...
kapat gözlerini benim için ve dinle n'olur...
bak yoksun...
bunun anlamını biliyomusun....
yokluğun
yüreğimmdeki bu yıldızsız,
bu dipsiz, karanlık gece...
yokluğun, odamın duvarlarına astığım suretlerine bakarken,
unuttuğum dalgın gözlerim....
yokluğun yastığımda bıraktığın bu kimsesiz saç telleri...
sırf kalemini değdirdiğin için atmaya kıyamadığım bu kağıtlar...
her an gözümün önünde sakladığım mektupların,
peçetelere yazdığın şiirlerin,
hediyelerini sardığın paket kağıtların...
sen gidince,
hala sen kokuyodur, diye üzerime giydiğim
ve derin derin
soluduğumm giysilerin....
bu yarı deli...
bu hayattan kopuk ruhum...
kapat gözlerini ve bana baak....
ben ne diye varsa gördüğün, işte o senin yokluğun....
söyle.!
sana neyi anlatayım...
sabaha karşı çalan telefonumun ucunda,
n'luuur bana hayattan kötü davranma diyen...sayıklayan..
o kırgın, o kendine çarpan sesini mi..! !

Cezmi Ersöz