Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 769

Tutunamıyorum


Göz yaşlarım damladıkça..
Damla damla yüreğime..
Sana olan aşkım geliyor bir an aklıma..
Tutunamıyorum..
Sen'siz hiçbir hayat dallarına..
Yok olup gidiyorum..
Damla damla sen olmuş göz yaşlarımla


Yürek acı'sıdır..
Sevgi çarkıdır bu görülmezlikler
Seni düşündükçe kanıyor göz yaşlarım..
Sen sen akıyorsun
Damla damla sen olmuş gözlerimden..


Tutunmak istesemde tutunamıyorum
Senden başka hiçbir nefese
Kendimdenmi koptum gidiyorum..
Ağladıkça sen olmuş gözlerimle
Seni bir türlü göremiyorum


Yaktı kavurdu bu acı yüreğimi..
Yandıkça kanıyorum
Baktıkça ağlıyorum
Sen olarak kaybettiğim gözlerimle
Tutunamıyorum
Boğuldum gidiyorum
Senin
Acı dolu gözlerinde ölüyorum.

Biraz değiştim,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar…
Değiştim,
Unutamadığım sözlerinin arasında sıkışıyorum,
Bir yanım kendimi kolluyor bir yanım seni
Ben benimle savaşıyorum,
Seninle değil!
Sonucu kılıcı kuşananından belli olan bir savaşın
Ne kazanabileni ne de kaybedeniyim,
Sorun değil!



Elbet alışırım
Biraz alıştım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Alıştım,
Varlığını istemediğim tüm eksik yanlarıma,
Ve çokluğunu da yokluğunu da istemediğim bu iki arada bir derede duyguya alışıyorum,
Bir yanım bırak diyor bir yanım,,
Kesin değil!


Henüz tanıştım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Tanıdığımı sandığım bana daha da yakınım artık,
Duvarlara anlatırken öğrendiklerim kendi hakkımda,
Ve aynalara ağlarken gördüklerim kendi tarafımda…
Bir yanım memnun oldum diyor, bir yanım tanıyamadım daha,
Samimi değil!


Bir hayli kırıldım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Canıma batan her halin felç gibi indi bedenime,
Gözlerimden tut da ciğerime kadar kırgınım!
Aslında ne sana, ne olanlara…
Kendime kırgınım…Maziye hiç değil, an’a kırgınım.
Anlatamadığım, anlayamadığım masalların bana yaptıklarına,
Dinlediğim şarkılarda bana seni anlatan şarkıcılara,
Beni anlamadığın kelimelerin bana her şeyi anlatıyor gibi geliyor oluşlarına…
Bir hayli kırgınım…
Beni ben kırdım oysa,
İyi değil!


Galiba yoruldum,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Kendime kalbimi kanıtlamaktan,
Ve kanıtladığıma kendimi inandırmaktan,
Ve dahası kocaman bir sahada tek başına koşmaktan yoruldum!
Aslında ne pişmanım ne de pes ediyorum,
Sadece beni kaybettikçe seni kaybediyorum,
Şu kalp denen, beni bana sorgulatıyor artık,
Ki seni sorgulamamasını nasıl beklerim,
Toprağa bakan yanım senden zaten ayrı,
Sana bakan yanımsa toprakla aynı,
Ne yaparsan yap gördüğünün seni görmesini bekleyemezsin,
Gözlerim yorgun, dudaklarım hissiz,Dokunulmadan geçen yıllar bana ağır,
Sarılmadan geçip giden uğurlamaların kavuşmaları hep beklentisiz,
Söyleyemediklerini söylesen de şimdi, sesine aşina yanım onca sessizlikten sonra artık sağır!
İsteyerek değil!


Çok çalıştım,
Paylaştığımız hayatımızda bıraktığın onca üstü kapalı “git” izine,
Beni yerle bir eden kendince açık olan her tepkine,
Ve bence bana tanımadığım bir adamı göstermene rağmen,
Gitmek için, bitmek için, sana huzur vermek için çok çalıştım,
Daha önce de gitmiştim, kendi isteğimle!
Anladım ki daha önce sevmemiştim,
Çok çalıştım inan,
Değişen yanımın aslında hep aynı olduğunu göstermeye,
Her defasında daha da tozlaşan canımı kırmadan korumaya,
Ve alışmaya kendime, bu göz gözü görmez dumanlı halime,
Çok alışmaya çalıştım hem de,
Tanıştım seninle doğan yanımla da ölen yanımla da,
Birini yaşattım, yaşatıyorum da hala ama diğerinin ölmesine engel olamıyorum da!
Yorulmak dinlenmekle geçmiyor,
An be an çöküyor insanın içindeki güç,
Işığı sönüyor, beyaza dönüyor rengi gitgide, hissizleşiyor,
Ne yormak istedim seni ne de yormak kendimi,
Çok çalıştım,
Gitmeye de kalmaya da,
İkisi de aynı acı,
Kolay değil..


alıntı

Korkuyorum



Gülüm derde övünürsün,
Sebep yokken dövünürsün.
Güvenim yok üşütürsün,
Sarılmaya korkuyorum.

İzin versen seveceğim,
Vuslatına ereceğim.
Alıp seni gideceğim,
Söylemeye korkuyorum.

Gündüzümde gecemdesin,
Sen canımın içindesin,
Gözlerimin ferindesin,
Alışmaya korkuyorum.

Gittin işte dönmiyceksin,
Sevdiğimi bilmiyceksin.
Yanağımdan düşeceksin,
Ağlamaya korkuyorum.


Ayla Küçük

Derdi tasası kalmadı bende yokluğunun
Sanma yas tutuyorum gidişinle
Sanma ağlıyorum terkedişinle
Unuttum...
Çoktan unuttum seni
Yokluğun eskisi gibi acıtmıyor içimi
Çoktan kapanmış sayfalarıma yazdım adını
Yoksun bende...
Yoksun gözlerimde...
Sildim hayalini anılarını sanını
Sende artık unut beni
Terkedişinle kal
Nasıl o zaman göz yaşlarımı hiçe saydıysan
O zalimliğinle kal
Bırak dün nasıl gülüyorsa gözlerim yarında öyle gülsün
Hep bugünü yaşatma bana
Hep geceyi yaşatma gönlüme
Sende unut beni artık
Sessiz gidişlerde kal öylece

Tükürdüğünü yalama
Beni bırak yarınıma
Artık gülmek istiyor neşeli çocuklar gibi yüreğim
Artık pınar olmak istemiyor gözlerim
Sen bende öldün
Gıyabi namazını kıldım yüreğimde
Kefene sardım sana olan aşkımı
Üzerine kürek kürek öfke attım
Gömdüm...

Beni ararsan...

Bir gün hatırlayıpta beni ararsan

Susuz bıraktığın çöllerdeyim ben

Aklına gelirde eve uğrarsan

Bilki artık yokum,ellerdeyim ben...

Pencere önünde gözyaşı yuttum

Gönlümü hep geli diye avuttum

Acıyla öfkeyle sımsıkı tuttum

Koparıp yırttığım tüllerdeyim ben...

Gündüz güneşimdin geceler ayım

Şimdi kapkaranlık bir kuyudayım

Yokmuş zere kadar kalbinde payım

Bilmezsin ne hazin halerdeyim ben

Kapanmaz bilirim aşk yaraları

Bıraktım sana tüm hatıraları

Paket paket içtim sigaraları

Etrafa savrulmuş küllerdeyim ben...

Çok geç anladımki her şey bir yalan

Mutlu bir kaç gündü geride kalan

Sana getirmiştim bakta oyalan

Vazodaki solmuş güllerdeyim ben

Atilla Ilhan

Senli Geceler




Ben geceleri yaşarım,
Sarı renkler arasında.
Bir ayrılık şarkısı dinlerim,
Kara yazılar arasında.

Sonra ışıklar söner
Gelir karşıma oturur hayalin,
Yorgan olur,sarar beni;
Bir deli ceylan olur,
Kaçar kaçar yorar beni.


Ben isterim geceler bitmesin,
Her gece,ama her gece biter,
Geceler,seni de alır gider.
Kör olası parlak güneş aydınlığı,
Her bir yanı kaplar.
Silinir geceden arta kalanlar birer birer,
Baş ucumda bir resmin var.
O da kaybolan gece ile ayrılır gider.

Burası gurbet, burası hasret diyarı,
Sabahla beraber bir rüzgar eser.
Varsın bu rüzgar dilediğince essin.
Yeter ki bana gecelerimi getirsin.

Sabah,öğle ve yine akşam,
Birazdan mim çekilecek gündüzün gözlerine,
Kapanacak perdeler bir bir,
Ortalık ölüm sessizliğine bürünürken tam,
Artık benim diriliş anım gelmiştir.

ben sana aşığım...


Dil anlatamıyor çünkü kelimeler tarif etmeye yetmiyor
Belki de korkuyor üzerindeki yükü taşıyamamaktan.
Gözlerimin dili olsa da, keşke onlar sana anlatabilse sevdamı.
Ya da yüreğime geçebilsen gözlerimden ve görebilsen oradaki ‘Sen’i
Ne derdin acaba, ne yapardın ? sorular, sorular üstüne..

Şey demek istiyorum,
Hani insan birini görünce heyecan duyar ya;
Kalp atışlarının ritmi değişir, kan dolaşımı hızlanır
Gözleri ‘O’nda tutuklu kalır, ayrılmak istemez ya
‘O’ndan başkasını gözü görmez ya
O an her şeyi unutur, sadece ‘O’ dolar tüm hücrelerine
Eli kolu bağlanır, dili tutulur ya
İşte demek istediğim böyle zor bir şey


Yani diyorum ki,
Hani bir kişi vardır ya yürekte;
Sadece ‘O’dur oraya ulaşabilen ve yakışan
Vazgeçemediğimizdir, tutuklu kalmışızdır ya
Her zaman düşünürüz sadece ‘O’nu
İsteriz ya ‘O’nun yüreğinde de biz olalım sadece
Ah, ne hayal ederiz gelecekteki mutluluğumuzu ‘O’nla
Bilmek isteriz ya düşüncelerini, çok merak ederiz
İşte demek istediğim böyle zor bir şey


Şey..

Yani ben..

Ben sana aşığım...


alıntı.

Sevgin; perde,perde inecekti gözlerime.
Ne gecenin sessizliğini duyacaktı kulaklarım,
Ne yıldızların parıltısını görecekti gözlerim,
Sen beni iyi’ ki hiç sevmedin

Kara saplı bir bıçak gibi saplanacaktın yüreğime
Çıkarabilene aşk olsun,
Verilmiş sadakalarım’mı var,ne
Sen beni iyi’ ki hiç sevmedin

Mevsimlerim hep kış olacaktı,
Bazen parçalı bulutlu,bazen yağmurlu.
Baharı görene aşk olsun,
Sen beni iyi’ ki hiç sevmedin.

Burhan Karadağ