Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 779

Geceme Gözlerin Damladı



Geceme gözlerin damladı.
Aldı uykularımı firara verdi.
Adın özlem olsun
Kavursun yine bu gece karanlığı
Ve sigaramı kor kor...
Gülüm sensizlik zor.
Sensizim, gözlerim boşluklarda hayalini takipte.
Sensizim, idam ettim aklımı.
Bilmiyorum şimdi hangi darağacında hangi ipte?

Geceme gözlerin damladı.
Mesafeleri aşıp,
Bir tutamda hüzne bulaşıp,
Gezindi damarlarımda.
Ve sonunda yüreğime ulaşıp,
Adını açtı katmer katmer,
Adını açtı kırmızı.
Adın gül olsun
Gözlerin gönül hırsızı
Ve sen hayallerimin kızı...

Geceme gözlerin damladı göz pınarlarımdan.
Kurumadı sokak lambaları yanana dek ve ben uyumadım.
Seni saydım odamda iki köşe arası adım adım.
Gün ışıdı sonra perdeleri açmadım.
Telefonum çaldı aldırmadım.
Bir düğün konvoyu geçti sokaktan bakmadım.
Kahvaltı yapmadım.
Ve günaydın demedim kimseye.
Bu böyledir;
Ne zaman damlasa geceme gözlerin,
Hiç bir şey yapamam,
Buram buram seni özlerim.
Adın sevda olsun...



Selim Çamlı

DÜŞLER ŞEHRİ

Neresindeyim bu köhne zamanın
Saatim mi durdu
Yoksa ben mi ölüyüm…
İki tavan arasında
Cellâdı belirsiz
Yitik bir gülüştü yüzüme asılan…

Uçup gitmiş göçmen kuşlar
Göç mevsimi mi kapımda duran.
Bulanık bir hayal
İmkânsız bir düş müydü
Tenimi saran ruhumu kavuran.

Göçmek vakti şimdi bu şehirden
Yanıma kendimi bile almadan
Ama son trenle…
Gelmesin kimse ardımdan.

Aynalarda kaybettiğim düşlerimin şehri
Söyle şimdi bana;
Aynalar mı yalnız
Yalnızlığım mıydı aynalara yansıyan…
Daha kaç nefeslik
Daha kaç adımlık yol var aramızda…