Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 160

Aşk Değil

Aşk değil sevgi değil tapılacak varlıksın
Sen hurisin meleksin özlediğim kadınsın
Yıllarca beklediğim hep hayaller kurduğum
Düşlerimde bir sultan yüreğimde sancısın

Yaşıyorum şimdi ben sevgilere doyarak
Hayaller ülkesinde hülyalara dalarak

İnan ki canım benim ömrümce beklediğim
Yollarına hasreti sevgileri ektiğim
Yıllarım boşa geçti sevgini arayarak
Uğruna Mecnun olup hep cefalar çektiğim

Yaşıyorum şimdi ben sevgilere doyarak
Hülyalar ülkesinde sonsuz düşler kurarak

Doğan Ümit Aksel

*****Trabzon'a Veda******

Yeşilin tüm tonları
Barınır senin bağrında
Hırçın Karadeniz dalgaları
Sükut bulur kıyında
Çöker puslu hava
Yumuşak bir yorgan gibi
Ulu doruklarına
Doğa adeta gülümser
Misafirperver Trabzonlulara

Sümela size kalsın desem
Yıldızları ayaklarına sersem
Yetmedi tonlarca altın versem
Üstelik görmeleri için her yıl
Bedava turlar düzenlesem
Kabul eder mi Trabzonlular
Uzun gölü Kayseri'ye götürsem

Trabzonlular Trabzonlular
Doğası gibi saf
Arı gibi çalışkan
Yunus gibi sevgi dolu
Vefakâr insanlar

Bu yüksek yaylalarda
Hayat vardır, aşk vardır
Rengarenk çiçekler
Sanki horon teper
Kemençe eşliğinde
Hayır dua eksik olmaz
Ninelerin dilinde

Bu şehirde zaman
Hızlı akar her nedense
Akşam güneşi batarken
Sahil ana baba günü
Balıkçılar, satıcılar
Çoluk, çocuk, genç, yaşlı
Sanki milli bayram günü
Parktaki ressamın tuvaline
Ne güzel yansımış
Yeşille mavinin düğünü

Balığa balık demez insanlar
Koca deniz kıyısında
Denizkızı da çıksa denizden
Adı hamsidir Trabzon'da

Ayrılık vakti geldiğinde
Kalbiniz kalır geride
Veda edilmez bu güzel şehre
Söz vermeden tekrar dönmeye
Elveda Trabzon
Kavuşmak dileğiyle seneye........ 21 Mayıs 2006 ZİGANA GEÇİDİ

Ergül Sırkıntı

*GECELEYİN ÖLÜR ŞAİRLER

Geceleyin ölür şairler
Ansızın karanlık bir gece
Son nefeste kalemle son hece
Uçurumdan düşer beraber

Geceleyin ölür şairler
Kimsesiz bir sema altında
Şiirler kimsesiz, kimsesizdir veda
Her ceset kendi naaşını defneder

Geceleyin ölür şairler
Acılar içinde inleyerek
Belki mutluluğa son çeyrek...
Yıldızlar söner birer birer

Korkunç yüzleri ıraktır gözden
Geceleyin ölmekte şairler
Çaresizce ruhu terkeder
Kederden harap olmuş ten
...........

Halil İbrahim Keçebaş

Elim Yüreğimde



hoş geldin
gönlü güzel
yüreği ak pak insan.
gelip de dağları aşıp
gözlerinde o kor sevdanla
suskunluk muydu payım
desene...

gecelerin ulu yalnızlığında
ses ol rüzgarıma.
dağıt hüznümü.
adımla benimle
ağlayan kaldırımı.
susma
konuştur özlemini.

bunca dolmuşken ben
taşarken sana
sağnak sağnak
bana akan
gözyaşında buluştu
dilsiz sevda.

lodosla poyraz
es...
gönlün ateşini
dağıt.
nura doysun
kararmış dünya.
sevgisizliğine ağlasın
kırıntıdaki can.

savrul ey saç,
her telinde bin aşk.
kıvrıl dört büklüm
vedanın dili.
gözyaşının yoluna,
çiz resmini...
aksın ığıl ığıl
sevdanın rengi.

sessizliği dinle,
sevdanın izi nerde.
ayna ise yürek
seven nerde.
bir ses geldi
derinlerden de,
baktım
elim yüreğimde.

25.2. 2007

Serap Hoca