Sokak Çocukları (Bizim Çocuklarımız) - Sayfa 6

Cennet ÇocuklarıBildik baharın
Bildik çiçeklerini düşürdün dalından…
Olmayan günahlarının mıydı bedeli…
Hangi yürek dayanır buna tanrım;
Sana ne demeli…

Ana baba otuz üç gül koklamadan
Yakıştı mı tanrım
Onları senin koklaman…

Seninle meselem yok
Buna inan
Kızgınlığım değil
Biraz sitemim

Ne istedin o an
Candan öte
Otuz üç can yongasından

Artık gül açmaz
Boş kalan bahçede
Dört mevsim bire indi
Tanrım işi mi yoktu Azraillin
Acelesi neydi…

Düştü dalından
Otuz üç bahçenin otuz üç goncası
Yakıştı mı sana tanrım
Analar babalar şimdi ne koklayası…
Sabri Gülal

SOKAK ÇOCUĞUYUM BEN

Gecenin en karanlık saatinde ağlarım hep
Yan yana yattığım çocuklar görmesin!
Geceye bırakıyorum her şayi
Annemin titrek ellerini, o sıcak koynunu istiyorum.
Üşüyorum...
Karşıda yanan evin ışıkları uyutmuyor.
Işığından değil, hasretimden, hayallerimden
Sokaklar evim, Sokağın çocuğuyum ben.
Elleri sıkı sıkıya geçer anneler çocuklarıyla
Geceye bırakırım yine...
Gece sarmalar beni
Islak yanaklarımda buz kesiyor gözyaşlarım.
Üşüyorum...

Cengiz ÖZDEMİR

Kimsesizler

Sorma ismimi bilmiyorum
Kaldırım derler
Sokak çocuğu derler
Hep ezerler.
Olmadı ne anam, nede beni sevecek babam.
Karanlıktır tek dostum, kaçışımdır kendimden
Bilmiyorum kimim! Neyim, neciyim
Nereden geldim, nereye gidiyorum.
Hem sen kimsin, polismisin abi!
Ben bir şey yapmadım, ne olur götürme abi
Yine dövmeyin beni! Yakmayın canımı
Karnım aç abi
Bir simit, bir kuru ekmek, ne olursa yerim abi...

Erdal Sezer

Sokak çocuğu


Köprü altında uyuşup yatan

Çamurlara düşüp batan

Kitap ve gazete satan

Kimsesiz bir çocuk

Adı çıkmış sokak çocuğuna

Çocuk Olmak İstiyorum

Çocuk olmak istiyorum yine
Ne hayat kavgası
Ne aşk belası
Ne de gönül yarası
Çocuk olmak istiyorum yine
Ne sabah erken kalkma duygusu
Ne sorumluluk söz konusu
Ne de yıllar geçiyor korkusu
Çocuk olmak istiyorum yine
Hani bir oyuncak kamyon tutkusu
Bahçelerden elma çalarken ev sahibine yakalanma korkusu
Bayramlarda yeni kıyafet sevinci
Anne dizinde uyuma huzuru
Çocuk olmak istiyorum yine
Hani dünyayı çook güzel görme duygusu..

isimsiz kral

Çocuk
yürüdüğüm
karanlık ayaz bir sokak
yanı başımda bir çocuk
elleri titriyor üşümekten
avuçlarında bir gül
gözleri siyah
gözleri ela
gözleri mavi
gözleri yeşil
bakışları kafa tutuyor zulme
gülüşleri umuttan cemreler dağıtıyor
beni yüreğiyle ısıttı
belki bir gün sizi de...

Dilenciyim

Dalgakıranım ol
Koru beni rüzgarından
Yitirdim inancımı

Zayıf kanatlarım çelimsiz bedenimde
Bir dalda garip bekleyişimi taşır
Leylak ışıklarda

Ben durgun sularda sazlık
Anlamayan bakışlarda dalgınlık
Beklenende telaş
Sevgide yanlışlıklardayım

Bir damla
Bir avuç içi kadar sevgi
Parçalandı giysilerim
Dizlerim yırtık
Kollarım sökük
Dilenciyim ........

Her avuç açtığım bakar yüzüme
Göz göze gelmeden konuşur
Benimle
Her bakış zehirli ok gibi iniyor beynime
Ben zehirli ok dilencisi miyim.
Serdar San

Gitmekten değil yorgunluğum, ne mevsimden, ne havadan, ne gökten… En masum görünen insanların yalancılığından yoruldum. Yoruldum benciliği yaşamdan sayanlardan.Işığa karanlık bakanlardan…Kendimi onlarda bulmaktan yoruldum, savaşa yenik başlamaktan. Belki de savaşın içinde kaybolmaktan korkuyorum, yürürken kaybolmaktan…

uzakmavi...