Hayata Dair - Sayfa 87

YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİR ŞEY VAR

Sponsorlu Bağlantılar

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
Kopmaz kökler salmaktır oraya

Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına
İnsan balıklama dalmalı içine hayatın
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiçbir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana NALAN SARI

yüreği yüreğimde
yırtılan bir göğün gürlemesiydi
dudağı dudağımda
gül goncası
can yongası
aşk huzmesiydi
oysa nice kumdan evler kurmuştum
yellerde savruldu
aldı dalgalar
gün oldu unuttu bakışlarımı
ardımdan ağlayanlar
başka hesaplarla
başka adamlarla
zamanda kayboldular
tanıksın yaşlı çınar
dudağı dudağımda
ay aylasıydı
öpüşü toprağımda
su damlasıydı
büyüdü
patladı
ve orada aşk çatladı
kıyamet başladı
bu kentin sokakları
benim yokluğumun farkında olmayacak
ardımdan hüzün kusacak deniz
ey gökyüzü kardeşim-ey yaşlı çınar
ansızın yanınızdan
bir kelebek olarak geçtiğimde
hayrete düşeceksiniz
gözlerinizin önünde
kendimi ateşe attığım zaman
yanışın
o müthiş güzelliğini
yalnızca siz göreceksiniz...

2l-5-l997- İzmir
Adnan Durmaz

GECENİN SEYRELDİĞİ BİR ZAMAN

Gecenin seyreldiği bir bir zaman
Sahilde düşünüyorum Gölcük'te
Havaya sıkılmışm yumruklar gibi
Deprem sonrası dikilen ağaçlar
Ve bir ünlem işareti denizde
Depremde batan elektirik direği

Ölü toprağı üstüne
Yeniden yapılan çay bahçeleri
Parklar,gezinti yolları,iskele
Açıklara demirleyen gemileri
Kanırtarak gelen dalgalarla birlikte
Gözüme çarpıyor ışık selleri

Söndüğü an deniz küle benzer
Benim aklıma gelmezdi nedense
İntihara ayarlanmış yüksekliği
Kumdan kale görkemli yapılar
Balkonları uçurumlara siper
Caddeler uçurumların dibinde

Sizin aklınıza geldi mi bilmem
Faylar kırılırsa yerlebir olur
Verilen tapular ölüme ferman
Tatlı uykular acılara döner
Ve ben enkaz altında mahsur
Uçurukları seyrelen kentlerin

Geceyi soyundu yine gündüzü giydi
Günde iki elbise değiçtiren zaman
Sonsuzluğa akıp gidiyor sürekli
Yanardağlar aşan acılar yeryüzünde
Aşktan da üstün bir cesaretle insan
Acıları seyreltiyor yaşadığı sürece

-Ey dağlar,nice dağlar,yüce dağlar
Aranızda yer açın dağlanan yüreğime

Abidin Aydın

Hayatı Tersten Yaşasak

yasamin en tatsiz tarafi sona eris seklidir. suphesiz ki yasami tersten yasamak daha guzel hatta mukemmel olurdu. nasil mi ?



cami'de uyaniyorsunuz. bir tahta sandik icersinde, herkes karsinizda saf durmus, iyiliginize dua ediyor ve tum haklar helal edilmis vaziyette. tabuttan dogruluyorsunuz, yasli, olgun ve agirbasli olarak.


herkes etrafinizda, buyuk bir itibar, iltifatlar, cocuklar torunlar hepsi hazir. arabaniza kurulup evinize gidiyorsunuz. dogar dogmaz devlet size maas bagliyor, aylik veya uc ayda bir maasinizi aliyorsunuz. ne guzel, hazir maas, hazir ev...


altmisli yaslara kadar hersey garanti, huzur icinde yasiyorsunuz. sagliginiz gittikce duzeliyor kaslar gucleniyor, kuvvetleniyorsunuz.


bir gun calismak istiyorsunuz ve ise ilk basladiginiz gun size hosgeldin hediyesi olarak bir plaket ve altin kol saati veriyor patronunuz.. ve genel mudurluk veya bunun gibi yuksek bir makamdan tecrubeli bir insan olarak ise basliyorsunuz. herkes karsinizda elpence divan.


vucudunuzda da bazi hosa giden hareketler de basliyor gittikce zayifliyor forma giriyorsunuz diger hormonal aktiviteler artiyor, fevkalade...


aman ne guzel gunler basliyor...


derken birgun patron size artik universiteye gitsen daha iyi olur diyor. bu arada babaniz ortaya cikmis, "fazla calistin" diyor "artik eve don, isi birak, okumaya basla, harciligin benden olsun..." keyfe bakar misiniz ?


okudugunuz dersler gittikce kolaylasiyor ekmek elden su golden bir donem basliyor. partiler, diskotekler, kizlarin sayisi artiyor.


derken anne ve babaniz sizi goturup getirmeye basliyor, araba kullanma derdi de yok artik...


Gunun birinde sizi okuldan da aliyorlar, "evde otur, keyfine bak, oyuncalaklarinla oyna" diyorlar... mamaniz agziniza veriliyor, zaman zaman altinizi bile temizliyorlar, hatta bu durum aliskanlik yaratiyor ve hic tuvalet kullanmamaya basliyorsunuz.


derken anneniz bir gun size sut verme kararini aliyor ve baska bir keyifli donem basliyor. mama artik her yerde, her an ve en taze seklinde hazir. bir gun karanlik ilik ve sicak bir ortama giriyorsunuz. beslenmek icin agzinizi acmaya dahi gerek yok, bir kordondan besleniyor

sicacik yumusacik gurultu ve patirsiz bir ortamda yasiyorsunuz. kuculuyor, kuculuyor, ufacik bir hucre halini aliyorsunuz. ve gunun birinde muthis keyifli bir sevismeyle hayatiniz bitiyor...

İçeri girdim aradılar üstümü
Bilmiyorum yarim bana kütsümü
Gardiyanlar dedi gir koğuşa
Acep geldi mi yarimin gözleri yaşa

Koğuşa girdim saydılar kural
Bende zaten hiç kalmadı moral
Sevdiğim üzgün dışarıda
Aklım alır mı kural moral

Gardiyanlar sürekli söyler sayım
Sevdiğim yok ben nasıl yatayım
Mahkumuz sayarız bir,iki,üç….
Sevdiğim dışarıda burada duruyorum güç

Elbet çıkacak mahkum bu mah****an
Kalkacak her mahkum kabustan
Sevdiklerimiz alacak bizleri kapıdan
Mutlu olacak mahkum işte o zaman
:ETHEM GÖREN

Can Yücel - Gitmek

Bu günlerde herkes gitmek istiyor
Küçük bir sahil kasabasina
Bir baska ülkeye, daglara, uzaklara...

Hayatindan memnun olan yok.
Kiminle konussam ayni sey...
Herseyi, herkesi birakip gitme istegi.

Öyle "yanina almak istedigi üç sey" falan yok.
Bir kendisi
Bu yeter zaten.
Herseyi, herkesi götürdün demektir..
Keske kendini birakip gidebilse insan.
Ama olmuyor.

Hani kendimizden raziyiz diyelim, öteki de olmuyor.
Yani herseyi yüzüstü birakmak göze alinmiyor.

Böyle gidiyoruz iste.
Bir yanimiz "kalk gidelim",
öbür yanimiz "otur" diyor.

"Otur" diyen kazaniyor.
O yan kalabalik zira...
is, Güç, sorumluluk, çoluk çocuk, aile,
Güvende olma dugusu...
En kötüsü aliskanlik
Aliskanligin verdigi rahatlik,
Monotonlugun dogurdugu bikkinligi yeniyor.
Kaliyoruz...
Kus olup uçmak isterken, agaç olup kök saliyoruz.

Evlenmeler...
Bir çocuk daha dogurmalar...
Borçlara girmeler...
isi büyütmeler...
Bir köpek bile bizi uçmaktan alikoyabiliyor.

Misal ben...
Kapidaki Rex'i birakip gidemiyorum.
Degil busehirden gitmek,
iki sokak öteye tasinamiyorum.
Alip götürsem gelmez ki...
Bütün sokagim köpegim oldugunun farkinda
Herkes onu o herkesi seviyor.
Hangi birimizle gitsin?

"Sirtinda yumurta küfesi olmak" diye bir deyim vardir;
Evet, sirtimizda yumurta küfesi var hepimizin
Kendi imalatimiz küfeler.

Ama egreti de yasanmaz ki bu dünyada.
Ölüm var zira.
Ölüme inat tutunmak lazim.

Barik ufak kaçislar yapabilsek.
Var tabi yapanlar, ama az
Sadece kaymak tabakasi
Hepmiz kaçabilsek...
Bütçe, zama, keyif... Denk olsa.
Gün içinde mesela...
Küçücük gitmeler yapabilsek.

Ne mümkün
Sabah 9, aksam 18
Sonra baska mecburiyetler
Sikisip kaldik.
Sirf yeme, içme, barinmanin bedeli
Bu kadar agir olmamali.

Hayatta kalabilmek için bir ömür veriyoruz.
Bir ömür karsiligi, bir ömür yani.
Ne saçma...
Bahar midir bizi bu hale getiren?
Galiba.

Ben her bahar asik olmam ama
Her bahar gitmek isterim.
Gittigim olmadi hiç.
Ama olsun... istemek de güzel.

Nötron bombası

Yalnız canlılara yönelik,
Nötron bombalarınla yak beni,
Gir hemen evime
Artık senindir, biraz bile bozulmamış
Bu masa, bu çiçek, bu yorgan,
Bu kışlık buğday..
İğrenç buluşunla övünme de
Hadi! Öldür beni çabucak,
Unutma, içerde biri daha var
Çöktüremeyeceğin, susturamayacağın,
Yok edemeyeceğin biri,
Benim barış sevgim...


Fazıl Hüsnü Dağlarca

bir ömür böyle geçmez

sen dursanda yürür bu kafile
sen sevmesende
bu kalp sever
gel yaramı sar
hayat istiyorsan veririm
yoldaş ol diyorsan olurum
benim ol desen olurum
canımı iste canımıda veririm

by sempatik_25