Sonsuz Aşk - Sayfa 254

Dünyanın neresinde olursak olalım diğer yarımızı arar dururuz, bu heryerde aynıdır.
bir efsane vardır bunula ilgili, iki sevgili birbirine kavuşamaz ve ölürse, iki sevgilide ışıkları sönen yıldızlar gibi yüzyıl sonra bir gün parlayacak ve başka bir zamanda birbirlerini göreceklerdir. tabi bu inanış reenkarnasyon, zaten bizim inanışımıza göre böyle bir şey de yok
Ama uzak doğu da insanların inandıkları şey tam olarak bu.
en iyisi biz bu hikayeleri boşverelim ve hepimizin diğer yarısını bulmasını umalım

AŞIKLARIN ÖLÜMÜ

Yatağımız olacak ,hafif kokuyla dolu,
Divanımız olacak ,bir mezar gibi derin;
Bizim için açılmış, en güzel iklimlerin
O garip çiçekleri süsleyecek konsolu.
Son sıcaklıklarını sarfederek hovarda,
Birer ulu meşale olacak kalplerimiz;
Çifte ışıklarından gidip gelecek bir iz
İkimizin ruhunda, o ikiz aynalarda.
Pembe, lahuti mavi bir akşam saatinde,
Veda'la dolu, uzun bir hıçkırık halinde
Yanacak aramızda bir tek şimşeğin feri;
Nihayet kapıları biraz aralayarak,
Sadık ve şen bir melek gelip uyandıracak
Buğulu aynaları ve ölmüş alevleri

CHARLES BAUDELAİRE

Dalga ile kıyının aşkını bilir misin?
Öncesinden başlayıp, sonsuza giden dalga,
Hep aşka kavuşma özlemiyle atılır kıyıya.
Dalga, seven - kıyı, sevilendir.
Dokunur parmaklarının ucuyla sevdiğine dalga
Ve döner hep geriye
Bilir kavuşamayacağını ama hep koşar kıyıya
Her bir dokunuşunda aşkına verir bedenini hesapsızca
İşte, ben de seni böyle severim yar.

Yar, bilir misin dağ başında açan uçurum çiçeklerini?
Bilirler görünmeyeceklerini...
Sevilmeyeceklerini...
Koklanmayacaklarını...
Okşanmayacaklarını...
Ama inatla açarlar aşkla, sevgiyle, özlemle.
Hep beklerler gelmeyecek sevgilinin onu kucaklamasını
İşte, ben de seni böyle beklerim yar.
Yar, ipek böceğini bilir misin?
Onun kozasının içinde ördüğü o ipliğe olan aşkını
Bilir o, ördüğü ipliğin kendisinin ölümü olacağını
Ama aşkına feda eder kendini.
Öyle verir kendini yarenine korkusuzca
İşte, ben de kendimi böyle veririm sana yar.
Yar, ağaç ile meyvesinin aşkını bilir misin ?
Meyvesini vermelidir ağaç yeniden doğmak için
Öyle zorludur ki ayrılmaları
Verir meyvesini ağaç
meyve tohum olur, tohum kök olur
Ve yeniden doğar ağaç kendi meyvesinden
İşte bende böyle yar;
Yok olmayı göze aldım, tekrar sende doğmak icin.

Siz Benim Nasıl Sevdiğimi Nerden Bileceksiniz



denizlerin mavisi kadar sevdim
yıldızları bile yakamoz yaptım
denizlerde önüne serdim
güneştende sıcak kalbimi verdim

siz benim nasıl sevdiğimi
nerden bileceksiniz

yayla çiçeklerini taç yaptım
çiçekleri kıskandırdım
dağları deldim kerem'i utandırdım
çöllerden göl yaptım mecnunu kıskandırdım

siz benim nasıl sevdiğimi
nerden bileceksiniz

rakıma su diye kattığımı
yemeğimde tuz olduğunu
silahımda son mermi olduğunu
son nefesimde bile senin adın olduğunu

siz benim nasıl sevdiğimi
nerden bileceksiniz




Adnan Sarı

Gidişin çok feci oldu
İçimdeki umutlar tek tek yok oldu
Sanki alnıma dayandı silahın namlusu
Dur gitme desem sıkacaksın kurşunu....

Sen cansın,
Sen ağlatansın,
Sen sevdasın,
Yaşayamadığımsın,

Camdan dışarı bakıyorum
Saat öğlen ama hava karanlık,
Yağmuru seyrediyorum,
Belki gelirsin diyerek seni bekliyorum...
Tek bıraktın beni bu yolda
Tam ağlayacaktım
Gökyüzüne baktım,
Ordan diledim seni son defa
Belki gelirsin diye bana...