Sonsuz Aşk - Sayfa 149

Ne Zaman Seni Sevsem

Sponsorlu Bağlantılar

Ne zaman sana baksam
Gözlerinin ırmağında yıkanıyorum
Kirim pasım gidiyor içimden
Tertemiz oluyorum.
Ne zaman seninle konuşsam
Gönlümdeki kuşlar
Cıvıldaşmaya başlıyorlar
Üstüme kol kanat gerip
Mutluluk ülkesine uçuruyorlar.
Ne zaman seni düşünsem çiçek bahçesi oluyorum
Çiçeklerde seni buluyor seni görüyorum.
İkinci bir ben yerleşiyor benliğime
Baştan ayağa sen oluyorum
Seninle sende senin için
Yaşamayı seviyorum.



Erhan Tığlı

Sonsuz aşk, sonsuz şiir!



ay’a bakarak düşünürüm sevdiğimi ben,
bilirim ki yakamoz olmazdı,
ay olmasaydı!

ne zaman bir yakamoz görse o,
belli etmez gerçi
beni hatırlar akşam vakti
ama adı gibi bilir o,
ıslaklık kaderimdir benim
ömrüm boyunca ona,
yakamozlar gibi!

boşuna düşünmem onu
gündüz vakti,
neden düşüneyim!
ister yağmurlu olsun hava, ister bulutlu
güneşle bir tutarım varlığını,
dokunuşlarında,
onun sokuluşlarında dolaştırırım, ısıtırım kanımı,
ve gözlerimi kamaştırır ışıktan bir buğu,
bende inadına, daha çok açarım!

düşünülür mü hiç,
gece vakti
güneşin ışığıdır aslında ay ışığı
gece olunca zannedilir mi ki
aydınlatmaz güneş denizi
sahiden benim kadar
duygusuz mudur onlar?
beceriksizler midir ki
buna da kafa yorarlar mı acaba?
bir aşk şiirinin sonu, neden getirilemez
tam da aşkın vakti!

Sıradan bir Pazar gününde,
Kendi halimde düşüncelere daldığım bir vakitte,
Birden karşıma çıktın.
Nerden geldiğini bilmiyordum.
Sonradan öğrendim her şeyi.
Birden karşıma çıkışın gibi,
Birden bir ateş yandı gönlümde
Sana karşı aniden.
Tam yanımda oturuyordun.
Ne ben seni tanıyordum,
Ne de sen beni.
Zaten konuştuğun kişide ben değildim.
Yinede gözlerimi senden alamıyordum,
Her hareketine, her yaptığına, her söylediğine dikkat ediyordum.
Yüzün bana dönüktü,
Elin tam ellerimin yanında,
Dizlerin dizlerimin dibinde,
Sarı saçların kokusunu duyabilecek kadar yakında.
Her hareketine hayran kalmıştım.
Maviye çalan gözlerin,
Onların üstünde
İncecik bir çizgi kaşların vardı.
Yüzündeki bir tebessüm,
Beni oradan alıp uzaklara
Çok uzaklara götürüyordu.
Ellerin tutabilecek, öpüp koklayabilecek kadar yakınımdaydı,
Saçların ellerimle okşayıp tarayabilecek yakınımdaydı,
Omuzun ve incecik boynun başımı koyup uyuyabilecek kadar yakınımdaydı.
Ama yapamadım işte.
Sadece seyredebiliyordum,
Sen bunun farkında mıydın hiç bilmiyordum.
Sonra gözlerinin içine bakarken dalmıştım.
Sen birden gözlerini kaldırdın ve göz göze geldik.
Yüzümde o an suçlunun yakalandığı andaki telaş vardı.
Kendimi bir suç işlemiş sandım,
Ve gözlerimi telaşlı bir şekilde kaçırdım.
Herhalde anlamıştın sonunda seni izlediğimi,
Farkına varmış olmalıydın o an.
Sonra pişman oldum ve “keşke” dedim.
Keşke kaçırmasaydım gözlerimi de
O deniz mavisi gözlerine biraz daha bakabilseydim.
Bir anlık dalgınlık,
Bir anlık bir cesaretsizlik.
Daha önce böyle olmamıştım.
Birden damdan düşer gibi vuruldum sana.
Sesin hala yankılanıyor kulaklarımda.
Sonra kalktın ve gitmen gerektiğini söyledin.
Oysa seninle bir tek kelime bile edememiştik.
Artık kalkmıştın ve iş işten geçmişti.
Elini uzattın ve iyi günler diledin.
Sonra tanıştığına memnun olduğunu söyledin.
Sesinde bir titreme vardı.
Seninde benden etkilendiğini sandım.
Arkandan öylece çaresizlik içinde bakakaldım.
Sen gittikten sonra aklıma geldi,
Seninle tanışmamıştık bile.
Kim bilir belki de gözlerimizin tanışması yeterli olmuştur.
Gözler kalbin aynası oldu,
Hislerimi açığa vurdu diye düşündüm sonra.
Sonra ben de kalktım.
Ama ne kalkış,
Mutluluk ve hüzün bir arada.
Artık kelimeler kifayetsiz kalmıştı.
Ne desem boş.
Aklıma geliyordu gözlerin her dakika.
Aklıma geldikçe gözlerin,
Anlamsız kalıyordu bütün sözlerim.
Başka bir şey düşünemez oldum,
Kalbimi çaldıktan sonra bir tek gülüşün.

önder özçam

Aysunun teni yumuşaktı, sıcaktı.
Giysiler değince paklığına, titrerlerdi.
Kırışmasın isterler, hafiflerlerdi.
Aysunun aşıklarının eli tenine dokundukça.
Kirlendik diye çıkarılırlardı.

Cansız düşen bezler yeni yetmelere söylenir.
'Sefanız bir aşığın koynuna girene kadardır'.
Adem Özbay

SENİ SEVİYORUM
sevmek; bakmak değil görmekse eğer,
sevmek; yanındayken başını
omuzuna koyabilmekse eğer,
sevmek; yanındayken yalnızlığı unutmaksa eğer,
SENİ SEVİYORUM....

* * * * *

sevmek; senle iken yere daha sağlam
basabilmekse eğer,
sevmek; yokluğunda seninleymiş gibi
hissetmekse eğer,
sevmek; hayallerine senide sokabilmekse eğer,
SENİ SEVİYORUM

* * * * *

sevmek; yatağa uzandığında, seni düşlemekse eğer
sevmek;sen üşüdüğünde gölgemle
seni ısıtmaksa eğer,
sevmek; sevdiğini çıklık çığlığa söylemekse eğer,
SENİ SEVİYORUM

* * * * *

sevmek; el ele tutuştuğunda kalbinde bişeylerin
kopmasıysa eğer,
sevmek; gözgöze geldiğin de hiç kıpırdamadan
bakabilmekse eğer,
sevmek; kalbini kalbinde hissetmekse eğer,
SENİ SEVİYORUM

* * * * *

Dokunamaz, konuşamazsın
göremesen de seversin
ama tanırsın
hüzün ortağın, sırdaşındır
seversin
gelmeyecek gelmez
son yaprak düşse de
saklarsın titremelerini
alıp düşlerini gidersin
gelmese, bilmese
içine girmese de
seversin

Uyuyamaz, oturamaz, kaçamazsın da
kanarsın
Ararsın bulamazsın,
bulursun elinle tutamazsın
seversin
git dersin al yüreğimi de öyle git
almaz, gitmez de
yanarsın ateş içinde
kül olup savrulamazsın
Kalmasa, gitmese de
yüreğini almasa da
seversin

abdurrahman güleç