Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 685

Kıvılcım



Hani olur ya bazen insana;
Yanan bir kıvılcım hissedersin
Kalbinin derinliklerinde...
Yakar seni derinden
Diyemezsin,anlatamazsın kimseye
Anlatsanda güler geçerler
Kimseyi inandıramazsın...
Oysa o yanan:
Büyük bir aşk ateşinin
Küçük bir kıvılcımıdır!

Gittin...Ben, arkandan sadece baktım.
Oysa; söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki...
"Gidersen iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.
Gidersen sönecek içimdeki ateş
ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimi
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim" diyecektim sana.
Konuşamadım...


Gittin...Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım
Öylesine acıdıki içim, tutup koparsalardı kolumu
bacağımı bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden.
Ağlayamadım...


Gittin...Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa
Tutkum seninle olmaktı, tutkum teninde erimek,
tutkum hayatı seninle sadece paylaşmaktı.
Anlatamadım...


Gittin...Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten?
Ürperdin yine biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini
Gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.
Tutamadım.


Gittin...Bir yıkım gibiydi gidişin
Sen adım adım uzaklaşırken benden
Çöküp kaldı bedenim olduğu yere
Nice terk edişlere dayanan yürek bu kez yenilmişti
Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.
Kalkamadım...


Gittin...Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum
Hazırdım gidişine,
Kaçak zamanları yaşıyorduk
Zaman bitecek ve sen gidecektin
Bense, gidişinin ertesi günü
Hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım.
Başlayamadım...


Gittin...Bir şey söyledin mi giderken?
"Kal" dememi istedin mi?
Son bir kez "seni seviyorum" dedin mi?
"Bekle beni döneceğim" diye umut verdin mi?
Beynim öylesine uğulduyorduki.
Duyamadım...


Gittin...Nereye gittiğin önemli değildi
Binlerce kilometre uzakta da olsan,
iki metre ötemde de farketmiyordu.
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.
Kurtulmalıydım senden,
bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım.
Kurtulamadım...


Gittin...Unutulanların arasına katılmalıydım
Anıları bir sandığa koyup
hayatı bir yerinden yakalamalıydım.
Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim.
Yapamadım...


Gittin...Bir okyanusun ortasında
tek küreği kaybolmuş sandalda
Dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi.
Bil ki; sevmekten vazgeçmedim seni,
Bil ki; seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde,
Bil ki; seni Unutamadım...

Bir Şiirdir Yaşamak



Bir şiirdir yaşamak...
Kalbini sevgiye, mutluluga açmak
Insani sevmek onu anlamak
Eşsiz bir şairin kaleminden
Dökülen bir şiirdir yaşamak...

Bir şiirdir yaşamak...
Ilk kelimesini "mutluluk" yazdigi şairin
Sonra ard arda siralanacak
Hüzünlerin, mutluluklarin, sevincin
Bitmeyen şiiridir yaşamak....

Bir şiirdir yaşamak...
Gün gelip son misrasini bulacak
Sonunda dertlerle aciyla dolacak
Bir şiirdir yaşamak
SEN yoksan (!)
O'da hiç dogmayacak....

Hep yasakla çizilmişti
kaderimin o mağrur çizgisi
hiç bitiremedim önüme sunulan yasakları
trafik levhaları gibi hep önüme durdular
zamanlı
........zamansız

legal bir yaşamın esir tüccarıydı kaderim
yaşadıklarıma tepki
illegal olmayı sevdim

sigara yasaktı,oynamak yasaktı,
rahat yasaktı, uyumak yasaktı,
sevmekte yasaktı
sevipte unutmak bile

sen hayatımın ilk illegal seçimiydin
sonra sigara,sonra oyun
sonra neşe,sonra mutluluk

ne büyük zevkti
kuralcı bir hayatın içinde
gönlümce bir anarşi doğurmak
herşey seni sevmekle başladı
ne hazin bir son seçtim kendime
hep çiğnedim
çiğnedikçe bir kural daha çıktı
yasak: seni sevmekti
ben umursamadan çiğnedim
yasak olan: seni unutmaktı
illegal bir hayatın içinde kurallara itaati seçtim

Aşkın bile bir kuralı vardı
neden/se asi ayağıma
durup durup kramplar girdi
aşkın kurallarını çineyipte geçemedim

seviyorsan gurur yasaktı
seviyorsan ölmek yasaktı
aşk uğruna katlanmalıydı zorluklara
seviyorsan unutmakta yasaktı
seviyorsan adam gibi sevecektin
gerektiğinde yüzsüz bir dilenci gibi
bir yudum aşk dilenecektin

Oysa ne güngörmemiş hecelerim vardı
içleri burcu burcu sen kokan
her hece / de
bir şiire bedel ağır manalar vardı

SUSTUM...........!

İsyan etmekte yasaktı

Kıyamadım




Beni hem üzdün hem kahrettin
Hem kendimden hem hayatımdan nefret ettim
İyi kötü bir şey söyle dedim hep sustun söylemedin
Ama seni seviyorum ne yapayım kıyamadım..

Artık ümidim kalmamıştı
Bu aşk bitti demiştim yarım kalmıştı
Mademki o sevmiyor hiç olmamıştı
Ama seni seviyorum ne yapayım kıyamadım..

Hepsi yalan mıydı dedim kendi kendime
Sanki ruhumu çıkarmış kendi girmişti bedenime
Âdeta dondum kaldım o acı sözlerine
Ama seni seviyorum ne yapayım kıyamadım..

Ruhsuz bir beden misali boşlukta kaldım
Kendime anılardan bir mızrap yaptım
Sevgimin üstüne bir de nefret kattım
Ama seni seviyorum ne yapayım kıyamadım..

Yaşanmamış sevdalarım var,
Yarım kalmış sevgilerim …..
Kederlerim, hüzünlerim var,
Göz pınarlarında henüz akmamış;
Gözyaşlarım var.
Özlediğim anılarım,
Sensiz yaşanan yıllarım var….
Adını koyamadığım duygularım,
Birde;
Bakamadığım fotoğrafın var.

Yaşanmamış mevsimler yaşadı gönlüm,
Kalbim çöl rüzgarlarında kavrulurken,
Gözlerimde yaşları dondurdum ben….

Bir kelebek kanadında yaşadım sevgimi,
Ya sevmesini bilemedim,
Ya sevene çok değer verdim,
En iyi ağlayan, en çok sevenmiş derler SEVDİĞİM,
Yazık;
Ağlayanın ben olduğunu öğrendim.

Sen gönlümde misafirdin,
Zamanı geldiğinde gideceğin,
Ben hancıydım SEVGİLİM,
Sevgimi kalbime sürgülediğim.
Sen adını hüzün koyduğum,
Her gece gönlümde uyuduğum,
Sen gözlerimde hasretim,
Dilimde adını tükettiğim,

SENDEN BİR SEVGİ ALACAĞIM VAR!

Kıyamam Sana



Sevsem de seni; hadi git ne olur.
Yağmurlarda üşümeni istemem gülüm.
Kıyamam ben sana, bilirsin.
Senin gözlerine yağmurlarım inmesin .
Kara bulutlarım yüreğini incitmesin.
Ben yağmurlara alışkınım,
Sen güneşle uyanmaya layıksın gülüm.
Hadi koş ne olur güneşli sabahlara.

Kıyamam sana bilirsin,
Dokunma seni seven yüreğime.
Dikenimle kanamasın narin ellerin,
Acılarımla yanmasın gül yüreğin.
Daha fazla ağlamadan gözlerin,
Hadi git ne olur.
Sen, baharların kınalı çiceği,
Ben ise; karlı dağların yaralı dikeni...
Ben dikenlerle yaşamaya alışkınım.
Sen baharlara layıksın gülüm,
Hadi koş kırlara, mevsimsiz baharlara

Her sabah,
Sen gözlerinle baharlara uyanırsın
Ben ise; karakışlara....
Kıyamam sana gülüm,
Karakışlarda üşümesin ellerin
Ayazlarım değmesin yüreğine.
Seni ölümüne sevsem de;
Hadi ne olur git.
Ben karakışlara yaşamaya alışkınım...
Baharlarına hazanlarım erişmeden,
Hadi koş kınalı saçlarınla,
Güneş huylu yetimlerin pembe düşlerine..

Su, hiç ateşi ağlatabilir mi ?
Yağmur, hiç güneşi ıslatabilir mi ?
Hadi git ne olur.
Durma daha fazla karanlıklarımda.
Hadi koş ne olur güneşli sabahlara.
Mutluluklar, ancak sana yakışır gülüm.
Merak etme sen beni,
Baharın koynunda gülümsüyorsan,
Gülüşünü kendi nefesi bilir fakir gönlüm

Fırtınaya Reguiem



bir söylence’ye görefırtınadanmış çoksesliliği tulum

soğuk sulardan inmek vaktidir aylardan ocak
hatta kuma gömmek bedeninizi dev kuşlara inat
sıçrayamayacaksınız nasılsa baharda kuyruklarınızdan tutarak şelalelerden
ve ya tutulamayacaksınız bir balıkçının oltasına kıvranarak

aldıklarından fazla verdi kaç bin yıldır kükrediği çakıltaşı yatağında
serinliğimiz oldu ateşimiz sesimiz
dağları görmeden akmak var şimdi dağların içinden
hayat su’dur diyordunuz oysa bir reklam kuşaginizda

şimdi eller yukari gökyüzünde ölü baliklari toplayalim
git-de gel bana fora firtina’ya ağtılarımızı yakalım
onlar en hızlı oyunlarını oynuyorlar:çift-ayak
bizse tüküremiyoruz yüzlerine yüreklerimizi
do-ların sol-lara endekslendiği vakit fırtına senfoni-si