Özlem -1- [Arşiv] - Sayfa 62

Sen yanımdayken

Sponsorlu Bağlantılar

Sen yanımdayken herşey güzeldi,
Deniz çarşaf gibi,
Hava güneşli,
İçimden zıplamak gelirdi
Havalara, yaramaz çocuklar gibi...

Sen varken, içim içime sıgmazdı
Zaman yanında su gibi akardı.
Güneş ufukta bir bilinmez,
Çılgın rüzgar başımızda,
Aşkımız kalbimizde
Yangınımız tenimizdeydi.
Ateşli barut misali
Yanardık birbirimize
Herkes durup bakardı...
Kime ne.....

Özlüyorum seni,
Yalansız bir özlem bu
Dolansız, saf bir özlem.
Yeni doğan bir çoçuğun
Minicik elleri gibi
Yumuşak ve mazlum
bir özlem bu...

Gökyüzü kadar büyük
Senin kadar yüce
bir özlem bu...

Hasretten ağlayanan sevdalıların
Yıllarca kavuşamayanların
İki gün bile dayanılamayan
bir özlem bu...

Ne yapacağini bilmeyen
Telefonlar bekleyen
Ağlayan, isyan eden
Kendisini harap eden
bir özlem bu...

Yolda yürürken
Otobüslere dört gözle bakan
Belki, onu görürüm diye
Kıpır kıpır yerinde duramayan
Salak salak, bos bos gezinen
Seni arayan bir özlem bu.

Bulutlara baktığında bile
Sanki seni göreceğini sanan
Orda olmadiğını bilen
Ama yinede şansını deneyen
bir deli özlem bu...

Yani güzelim,
Bir kalpsizi bile,
Ağlatabilecek,
bir deli özlem bu...

Ayıp Ettin Sevgilim

İkrar verip ikrarında durmayan
Kararsız sevgilim çok ayıp ettin
Kanayan yarama merhem olmayan
Vefasız sevgilim çok ayıp ettin

Bu mu yakışırdı aşkın şanına
Nasıl varacaksın hak divanına
Kimsenin yaptığı kalmaz yanına
Riyakar sevgilim çok ayıp ettin

Giderken ardına dönüp bakmadın
Yüreğimi yaktın hiç acımadın
Birgün bile sen aklımdan çıkmadın
Duygusuz sevgilim çok ayıp ettin

Kırk yıl hatırı var bir bardak çayın
Sevipte ayrılan en büyük hain
Biliyorum çoktur senin günahın
Günahkar sevgilim çok ayıp ettin

Duygusal Güner'i kolay kandırdın
Tatli sözlerinle aklını aldın
Alışıksın demek kolay ayrıldın
Müptela sevgilim çok ayıp ettin

Acilmis sarmasik gulleri kokulariyla baygin
En gorkemli saatinde yildiz alacasinin
Gizli bir yilan gibi yuvarlanmis icimde kader
Uzak bir telefonda aglayan yagmurlu genc kadin
Ruzgar uzak karanliklara surmus yildizlari
Mor kivilcimlar geciyor daginik yalnizligimdan
Onu cok ariyorum onu cok ariyorum
Heryerimde vucudumun agir yanik sizilari
Bir yerlere yildirim dusuyorum
Ayriligimizi hisettigim an demirler eriyor hirsimdan
Ay isigina batmis karabiber agaclari gumus tozu
Gecenin irmaginda yuzuyor zambaklar yaseminler unutulmus
Tedirgin gulumser
Cunku ayrilik da sevdaya dahil cunku ayrilanlar hala sevgili
Hic bir ani tek basina yasayamazlar
Her an otekisiyle birlikte hersey onunla ilgili
Telasli karanlikta yumusak yarasalar
Gittikce genisliyen yakilmis ot kokusu
Yildizlar inanilmiyacak bir irilikte
Yansimalar tutmus butun sahili
Cunku ayrilmanin da vahsi bir tadi var
Oyle vahsi bir tad ki dayanilir gibi degil
Cunku ayriliklar da sevdaya dahil
Cunku ayrilanlar hala sevgili
Yanlizlik hizla alcalan bulutlar karanlik bir agirlik
Hava agir toprak agir yaprak agir
Su tozlari yagiyor ustumuze
Ozgurlugumuz yoksa yalnizligimiz midir
Eflatuna calar puslu lacivert bir sis kusatti ormani

Askin Yokusu

Askin kitabini ters yuz eyledim
Duygusuz duyarsiz yasamak guzel
Dunyanin derdinden biktim usandim
Gamsiz kedersiz yasamak guzel

Her bir yuku omuzuma alamam
Askin deryasina gemi salamam
Ela gozlerine hasret cekip yanamam
Gayesiz amacsiz yasamak guzel

Uykuma duskunum kabus istemem
hic kimseye sevgi nefret beslemem
Kendimi bilirim baskasina guvenmem
Hilesiz hurdasiz yasamak guzel

Derde borca mumkunu yok sarilmam
Askin yokusunda eza cekip yorulmam
Kimselere asla nazlanipta darilmam
Kendi kabugunda yasamak guzel

Lotoya totoya para yatirmam
Yuregime ask hanceri batirmam
Kiyamet kopsa rahatimi bozmam
Avare miskin yasamak guzel

Sevgiyi aski masallarda biraktim
Ferhat'a Sirin'e hic inanmadim
Dunya malinada deger vermedim
Beyhude divane yasamak guzel

Madde aleminde gayet rahatim
Askin beldesine ugramaz atim
Su dunyada ne evim var ne katim
Serseri ayyas yasamak guzel

Varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık, sadece olmayacaksın. Sensiz kalma ihtimali olmayacak aleyhine kurulmuş cümlelerimin sonunda. Belki birkaç satır arasında unutulacaksın bir müddet sonra. İçimden olmayacak, boş bir kağıdın gölgesine sığınmayacak sana sitemlerim. Hani hep kızardın ya “Konuş konuş konuş” derdin, haykırabilir miyim şimdi korkaklığını. Bıraktığın bu mavi düşleriyle avunan yalnızlığı, artık sahiplenilmeyecek olmanın burukluğunu yaşarken, haykırabilir miyim dersin, susar mıyım, gülüp geçer miyim yoksa …?
Aslında alıştırmalıyım kendimi hiç dönmeyecekmişsin, dönülmeyecek bir yerdeymişsin gibi farzetmeli, unutmalı. Seni hiç tanımamış gibi yaşamımı sürdürmeliyim. Var olduğum her yer aşk(ın) şehri olmalı artık, yeniden sevmenin, sevilebilmenin yeri her yer, zamanı yaşanan ve gelecek tüm zamanlar olmalı benim için. Evet, sayfalardan koparıp bir bir savurmalıyım seni yaşanmış tüm zamanlara, uzaklaşan her adımımla hapsetmeliyim bu anılar sokağına. Kopan takvim yaprakları sensiz geçen günleri saymamalı, bende yokluğunun güncesini tutmayı artık bırakmalıyım. Her yeni güne seni getirmedi diye isyan etmemeliyim. Kabullenebilmeli, hazmedebilmeli, aldırmamalı hatta sana hak verebilmeliyim. Bu satırlarla büyümeye başlamalıyım, sırf seni ve çocuklaşan bir aşkı kolayca unutabilmek için. Zira yoksun. Sanki benim hiç senim olmamış, sanki bizi hiç yaşamamışız, sanki aşk denen o hoyrat şarkıyı mırıldanmış ve sonra yarım bırakmışız gibi. Artık yeni bir şarkı söylemenin vakti, Yaşanmışlığına, yitikliğime hiç aldırmadan,
Sanki benim hiç senim olmamış gibi…

mezar otlari büyüyor basimda
el kapilari hasret özlem kokuyor
rivayet kalsin eskimis sözcüklerde
ayriliklar ölüm/sarkik göz kapaklarimda
lif lif çözülürken ayak baglarim

verdigin yetmezmi yeni yaralar
ulasilmaz oldu yumak yumak özlem
resimlerde hayal meyal hatiralar
gülüslerim yalan sizilarim yagmur bulutu
uzar zamanlarda bilinmezlige açilan kapim
ne olur gözlerim bir sussaniz

bu gün bende degilim varolmadim ki
dumanli sabahlar bitip tükenmez
gel zaman git zaman andikça dolar
yagmur olur kar olur sicaklarda
göz pinarlarimda yasar özlemler

biter diyorlar biyik altindan
kuzgundur sözcükler küçük dilde
sabretmek için yil mi kaldi
bittim biterim/ayak üstü canli cenaze
duman duman tüterken gözlerimde
ertelenmis ertelenen hasretler

Sesinde Titrerken….Gittim.

ne geceden korktum….
ne gündüzden……
rastladım,
ışığın izine….
peşine takıldım da
gittim….
tenini tenime koydum,
uzandım karanlığa
aynalarda yittim de
gittim….
bilmediğim kokunu sürdüm,
düşlerime…
sesinde titrerken,
nefesim….
unuttuğum heyecanları,
geceye gömdüm de
gittim…
çoğaltırken coşkuyu
uzaklarda….
ve
ölümle sarmalanırken giz,
karalayıp olmayan dünü…
bu günü aldım da
gittim…..

dudaklarını çizdim,
ıslak yarım bir öpücükle…
saçlarını çizdim,
yanına papatyalar takıp…
sesini çizdim,
kırılgan bir ney’in hüznünde..
sevgini çizdim……
yüreğime……
sandım da çizdim….
sevdim de gittim……

sandım…….da……