Ziyaretçi
' BABA ' Olmak
Baba olmak ne güzel bi duyguymuş baba
Seni anca şimdi anladım.
Kucağından inmek istediğimde hiddetini
Ki bir oğul sevgisi şiddetini anlamamışım.
Pişmanlığım diz boyu,
Sana sarılamamışlığım var avuçlarımda
Hani şöyle doyasıya.
Koparırcasına göğsünden yüreğini,
Öpememişliğim var gül çehreni,
Sana doyamamışlığım.
Baba olmak ne güzel bi şeymiş öyle baba,
Bi canlıya ortak olmak, başka bir canla
Bir canda bulmak her iki bedeni
Ve koparırcasına göğsünden yüreğini
Yeni bir yürekte atmak.
Ne kutsal bişeymiş düşünmemiştim.
Oysa unutmuştum hayalini bile
Bir tabuta konuluşundu son bildiğim,
Birde Annemin yanında ki mezarın.
Çocukluk işte,
Cesedine bile sarılamamıştım.
Babasız olmak ne kötü bir şeymiş baba.
Babasız büyümek…
Ve büyütmek hayallerini,
Her soruluşunda, 'Baba Mesleği'
Eğip boynunu, 'O öldü' diyebilmek sadece
Yetim damgasıyla yetinmek,
Ve yerinmek her kötü söze.
Ne kâbusmuş baba.
Hala Uyanamamışım.
Şimdi Sen geliyorsun aklıma
Hayal meyal, hatırladığım kadarıyla
Yüzündeki çizgiler,
ve Yılların yorduğu yüreğin...
Cigaranı içten içe çekişin
Geliyor aklıma baba.
Ve bana sarılmak isteyişin,
Senden sebepsizce kaçışım geliyor,
Oysa bilirdim beni ne çok sevdiğini
Her şeyin bendim, Bilirdim..
Seni Anlayamamışım.
Baba olmak ne güzel yinede baba.
Babasız büyümüşte olsa bile, o baba...
Hep yarım kalsa da bir yanı,
Baba olmak ne güzelmiş baba.
Artık kızmıyorum da sana,
Erken yaşta gittin diye,
Beni yetim koydun diye gücenmiyorum.
Ve korkuyorum sadece,
Sana veremediğim sevgiden,
Ve korkuyorum çocuğumun da bana
Aynı duyguları hissettirmesinden...
Korkuyorum baba,
Onu doyasıya öpememekten...
Ve doyamamaktan... kokusuna...
Bu duyguya hala alışamadım...
Baba olmak ne garip bişeymiş baba...
Sevinci ve hüznü aynı yürekte taşımak,
Bir can bulmak,
Bir yandan ölümüne alışmak...
Bil ki Çok Pişmanım baba...
Bilseydim ayrılığın erkenci...
Şöyle öpmez miydim doyasıya seni...
Bir daha bırakmamacasına...
Koklamaz mıydım gül tenini...
Afet beni baba...
Çocukluğumu affet,
Ki ben şimdi Pişmanım...
Baba diyebilmek ne güzel bişeymiş baba,
Bu duyguyu bile unutmuşum yıllarca.
Uyutmuşum hislerimi...
Gözlerimi silerken anlayabilirmişim
Seni ne çok sevdiğimi...
Sen beni bırakıp gittin ya...
Kırgın olsa da bir yanım sana...
Ne çok severmişim seni,
Oysa Özlemişim baba...
Sana 'BABA' demeyi
Ben seni hiç unutmamışım.
Hiç Unutmamışım...
Murat Baltacı
Sponsorlu Bağlantılar
Seni anca şimdi anladım.
Kucağından inmek istediğimde hiddetini
Ki bir oğul sevgisi şiddetini anlamamışım.
Pişmanlığım diz boyu,
Sana sarılamamışlığım var avuçlarımda
Hani şöyle doyasıya.
Koparırcasına göğsünden yüreğini,
Öpememişliğim var gül çehreni,
Sana doyamamışlığım.
Baba olmak ne güzel bi şeymiş öyle baba,
Bi canlıya ortak olmak, başka bir canla
Bir canda bulmak her iki bedeni
Ve koparırcasına göğsünden yüreğini
Yeni bir yürekte atmak.
Ne kutsal bişeymiş düşünmemiştim.
Oysa unutmuştum hayalini bile
Bir tabuta konuluşundu son bildiğim,
Birde Annemin yanında ki mezarın.
Çocukluk işte,
Cesedine bile sarılamamıştım.
Babasız olmak ne kötü bir şeymiş baba.
Babasız büyümek…
Ve büyütmek hayallerini,
Her soruluşunda, 'Baba Mesleği'
Eğip boynunu, 'O öldü' diyebilmek sadece
Yetim damgasıyla yetinmek,
Ve yerinmek her kötü söze.
Ne kâbusmuş baba.
Hala Uyanamamışım.
Şimdi Sen geliyorsun aklıma
Hayal meyal, hatırladığım kadarıyla
Yüzündeki çizgiler,
ve Yılların yorduğu yüreğin...
Cigaranı içten içe çekişin
Geliyor aklıma baba.
Ve bana sarılmak isteyişin,
Senden sebepsizce kaçışım geliyor,
Oysa bilirdim beni ne çok sevdiğini
Her şeyin bendim, Bilirdim..
Seni Anlayamamışım.
Baba olmak ne güzel yinede baba.
Babasız büyümüşte olsa bile, o baba...
Hep yarım kalsa da bir yanı,
Baba olmak ne güzelmiş baba.
Artık kızmıyorum da sana,
Erken yaşta gittin diye,
Beni yetim koydun diye gücenmiyorum.
Ve korkuyorum sadece,
Sana veremediğim sevgiden,
Ve korkuyorum çocuğumun da bana
Aynı duyguları hissettirmesinden...
Korkuyorum baba,
Onu doyasıya öpememekten...
Ve doyamamaktan... kokusuna...
Bu duyguya hala alışamadım...
Baba olmak ne garip bişeymiş baba...
Sevinci ve hüznü aynı yürekte taşımak,
Bir can bulmak,
Bir yandan ölümüne alışmak...
Bil ki Çok Pişmanım baba...
Bilseydim ayrılığın erkenci...
Şöyle öpmez miydim doyasıya seni...
Bir daha bırakmamacasına...
Koklamaz mıydım gül tenini...
Afet beni baba...
Çocukluğumu affet,
Ki ben şimdi Pişmanım...
Baba diyebilmek ne güzel bişeymiş baba,
Bu duyguyu bile unutmuşum yıllarca.
Uyutmuşum hislerimi...
Gözlerimi silerken anlayabilirmişim
Seni ne çok sevdiğimi...
Sen beni bırakıp gittin ya...
Kırgın olsa da bir yanım sana...
Ne çok severmişim seni,
Oysa Özlemişim baba...
Sana 'BABA' demeyi
Ben seni hiç unutmamışım.
Hiç Unutmamışım...
Murat Baltacı