Yalnızlığıma (Yalnızlık) - Sayfa 45

YALNIZLIK (10496 Hit)

Yalnız kaldınız sanırsınız,
Biliyorum.
Yalnız bırakılmışsınız,
Biliyorum.
Ötesi yok.

II
Ötesi var:
Yalnızlık
Müziğin bile seni dinlemesidir.
Yalnızlık
İnsanin kendine mektup yazması
Ve donup-donup onu okuması
Yalnızlığın da ötesidir.

ÖZDEMİR ASAF

Yalnızlık

Bundan sonra benim yarim
Seni aldattığım yanlızlığım
Yalnızlık değil senin gibi
Ardına kadar bana vefalı
Hiç aldatmıyor beni
Hiç kandırmıyor
Hiç yanlız bırakmıyor
Onsuz olamıyorum
Kopamıyorumda bağrındaki abone mekanımdan

Dikiliyorum çuvaldız iğnesiyle, bir elbise yalnızlıktan
Giyiyorum kat kat üstüme
Terliyorum yanlızlığın içinde
Öyle bir ter ki;
Sanki saunadan çıkmış gibi üşüyorum
Dardır mekanım
Sınırlı
Çevrem mayın tarlası
Bir türlü aşıpta çıkamıyorum

Yalnızlık kor alev içimde
Yalnızlık kat kat elbise üstümde
Yalnızlık alnımda ter, süzülür akar yanaklarımdan
Yalnızlık ufka yola çıkan bir gemi limanımdan
Yalnızlık bir kaygı damarlarımdaki akan kanda
Yalnızlık baharlara hasret bir ağaç
Çiçekleri açmak için bekleyipte kör sabahlarda açamayan
Yalnızlık gözlerimde nem
Yalnızlık kör topal gelen bir kurşun
Yalnızlık vururda üşütür
Yalnızlık soğuk bir serpinti verir döşüme
Yalnızlık acı
Yalnızlık özlem
Yalnızlık yavan ekmek gibi bir şey
Yalnızlık çok ***** bir kelime
Yalnızlık kanser
Yalnızlık dilim dilim ustura gibi adamın kalbini keser
Yalnızlık tatsız, tuzsuz
Yalnızlık işte böyle bir şey
Yalnızlık sen
Yalnızlık aşkımız
Yalnızlık ben
Oy yalnızlık
Vicdansız sen
Vicdansız...

Aşk Bana Senden Kaldı ...

Usulca geçtim bu şehrin sokaklarını,
Akşama vardım.
Şiirler yazdım sevdiğim sana,
Anladım ki,
Seni sevmek bambaşka bir mevsimmiş bana.


Takvimlere bıraktım yalnızlığı,
Yağmurlardan düştüm yokluğuna, cümlelerinden içtim,
Sabahlara saklandı ayışığı,
Usulca unuttum bu şehrin sessizliğini.
Yanımda sen,
Ellerimde yüzüne gülümseyen zamanlarım,
Onca sevda vardı şafaklara sevdiğim,
Ben yalnız seninkini seçtim.


Çocukluğundan sıyrıldım sana aşkların,
Çabaladım kapıların dışında,
Yalnızlığıma ok gibi saplanan yarınlar vardı,
Anlaşılmamış, paylaşılmamış,
Gecelerce saçlarına karışan yıldızların koynunda,
Bir ben vardım, birde sen,
Bakışırdık sabahlara kadar aynalarda.


Yani sevdiğim,
Zaman aldı uykularımı,
İçime sancı doğuran bütün sabahlardan,
Göremesemde seni, kendimden vazgeçtim.
Usulca bitirdim bu şehri seni düşünerek,
Bir seni sevdim.
Ardımızda,
Gündüze bırakılan nice aşklar vardı özlenmemiş,
Devrik cümlelerinde aşk, henüz yüzümü görmemiş,
Sen vardın bana herşeyden önce sevdiğim,
Seni sevmeyi öğretti bana gecelerce,
Sende aşk'ı bulan yüreğim.


Ve anladım ki sevdiğim,
Sevdaların şimdi bana herşeymiş,
Aşk yalnız sende gerçekmiş,
Seninle aşk'ı yaşamak,
Hiç birşeye değişilmezmiş.

Sen ki elleri ipek, bakışı sedeftendin...
İçimdeki kıraçlık sayende yok olmuştu!.
Kimse bilmez, bulunmaz bir benzerin, menendin...
Ruhuma sonsuz sevgi gözlerinden dolmuştu!.
Anlayamaz hâlimi, özümseyemez kimse...
Sensizlik dayanılmaz!. hadi gülüm, gülümse!.
Anlamsız, yalan her şey, ayrılık ebet değil...
Sen var isen hiçbir dert inanırsan dert değil...
Ne yapayım çâreler kalleş, korkak... mert değil...
Nâmertlerin yüzünden ümitlerin solmuştu!?
Yanayım, tek uğruna, elzem olan külümse...
Sensizlik dayanılmaz!. hadi gülüm, gülümse!.
Varlığınla var olan, yokluğunla yok olur!.
Gel artık, gel geriye!. ayrılığın çok olur!.
Sen olmazsan karanlık inan ki zor ak olur!.
Bilirsin kâlbim niye saç, başını yolmuştu.!?
Gözlerim konuşamaz, düğümlenmiş dilimse...
Sensizlik dayanılmaz!. hadi gülüm, gülümse!.
Hasretinle yanmaktan, susuzluksa çektiğim...
Gelmen için, yollara gözyaşımla ektiğim
Kirlenmemiş hislerim... sanmayasın taktiğim...
Vaad ettiğin zaman, gölge gölge gelmişti...
Canım telaş içinde, çok müşküldü hâlimse
Sensizlik dayanılmaz!. hadi gülüm, gülümse!.
Her başlangıç her sonun tükendiği ilk nokta...
İrâdem kasırgalı hâlâ benliğim şokta!.
Bırakma canımı, ne olur, senden uzakta!.
Kaybetti istemeden, oysa çok zor bulmuştu!.
Öleyim tek uğruna, özlediğin ölümse!.
Sensizlik dayanılmaz!. hadi gülüm, gülümse!.

25.11.2002
Kadir Karaman

Ümide Yalnızlık

Canparesi'ne

Yalnızım şimdi artık.
Ayrılığın titrek kaldırımlarında gezerken bedenim
Ben hala senden arta kalan hatırları besliyorum son kalan sigaramla
Bu kadar kolay nasıl vazgeçilir almışken her şeyi göze
Bir şelaleden atlarcasına dalmışken varlığının satır aralarına
Kayan yıldızlar bile kayarken görülürken
O kadar sessiz oldu ki hayatımdan çıkışın
Bekleyip bir can kıyısında
Geleceğinin ümidini büyütmek bile yetmişti oysa
Doludizgin sevdalar, çiçekli baharlar
Kayıp şehre söylerken son şarkımı
Yalnızlığıma mahşer günüme kabus oluyorsun
Her beklediğim durakta seni görüyorum
Bildiğim onca şeyi unuttum ama seni silemiyorum
Bilmem neye geç kaldım ama seni çok seviyorum...

İzmit - 20.06.2006
Gültekin Yazıcı

Kuytu köşelerde
Bir yalnızlık bekler durur beni
Bilmem neden böyleyim
Hep hüzne mi açılmalı kapılarım?
Yoksa bir arayış mıdır bu?
Senden sonra
Seni anlamaya adamak mı kendimi?
Bir boşluk ki büyür de büyür içimde
Ne şehir yatıştırır beni
Ne de gülmek için yazılmış cümleler
Kitaplar arasına sıkıştırılmış
Kuru bir yaprak misali
Sanki kalabalıklara düşmüş
Dilenen aciz bir ihtiyarım
Küçük bir su birikintisiyim belki de
Bundandır her hal korkularım
Yaklaştıkça yaklaşır hayalin
Yaklaştıkça yakar kavurur içimi
Kızıl bir kor gibi varlığın
Oysa daha düne kadar
Sokaklara dökülmüştü gülücüklerimiz
Umursamaz adımlar atıyorduk seninle
Yarına yaklaşmak için bugünü satıyorduk
Telaşlı ama kalabalık bir hayat yaşıyorduk
Mavi kapaklı defterime
Pembe notlar düşmüşüm senli
Saçının bir teli kalmış yapraklar arasında
Oysa ben senin saçını hiç görmedim ki
Kuytu köşelerde
Bir yalnızlık bekler durur beni
Neden bilmem ki bu kalp ağrılarım
Neye uzanmak istiyor ellerim
Bilemiyorum
Tek bildiğim
Senden önce yalnızdım
Sen vardın yalnızdım
Sen yoksun yine yalnızım..

O Gece

O gece ben olmayacağım.
Utancımdan bakamadığım aynalarda
Güldüğünüzü görecek
Anlayacaksınız.

Her gece birinin olmadığı gecedir.
Gecelerinizi karıştıracak gitgide
Olmayanlarınızın çoğalması.
Benim olmadığımı duyduğunuz bir gece
Korkacaksınız.

Şimdiden düşünüyorum son kalanımızı
Son gidenimizin bu gecesinde.
Ama bir gece olacak, ortalarda bir gece..
İçinde siz de olmayacaksınız,
Ayrıca.

Kaynak: Dünya Kaçtı GözümeÖzdemir Asaf