Yalnızlığıma (Yalnızlık) - Sayfa 46

Hayat Bize Mutlu Olma Şansı Vermedi

Hayat bize mutlu olma şansı
vermedi
Biz kendimizden başka
Herkesin üzüntüsünü
Üzüntümüz,
Acısını acımız yaptık.
Çünkü Dünya'nın öbür ucunda,
Hiç tanımadığımız bir insanın
Gözyaşı bile içimizi parçaladı...
Kedilere ağladık
Kuşların yasını tuttuk.
Yüreğimizin yufkalığı
Kimi zaman hayat karşısında
Bizi zayıf yaptı.
Aslında ne güzel şeydir
İnsanın insana yanması
Sevgili...
Ne güzeldir bilmediğin birinin
derdine üzülmek ve çare aramak.
Ben bütün hayatımda hep
Üzüldüm, hep yandım..
Yaşamak ne güzeldir be sevgili
Sevinerek, severek, sevilerek,
Düşünerek...
ve o vazgeçilmez sancılarını
Duyarak hayatın

Yılmaz Güney

Lanet Olsun!!

Seni sevdiğim güne lanet olsun
Eğer benimle oynadıysan aşkım sana haram olsun
Sevdim demekten utanmam isterse bütün alem duysun
Eğer duygularımla oynadıysan aşkım sana haram olsun

Berlin/Almanya - 19.06.2005
Yakup Caymaz

Yalnızım.
Gündüzler, geceler boyu yalnız,
Ne elimden tutan dost, ne yüzüme gülen kız
Dolaşıp durduğum sokaklar ıssız.
Sokaklar unutturmaz yalnızlığımı,
Bekarım.
Beklemez yolumu penceresinde karım.
Ne bir türkü duyarım bekar odamda ince
Ne dağınık eşyama değer kadın eli
Ne olurdu her akşam eve gelince
Masal gözlü bir çocuk 'Baba' desydi.
Rüyalar unutturmaz bekarlığımı
Çirkinim.
Usandım tek başıma türküler çağırmaktan
Biliyorum güzel değil gözlerim, dudaklarım
İçinizden çıkıp gitsem bir gün diyordum
Başladığım bütün türküler yarım
Öyle bakmayın yüzüme kahroluyorum...
Türküler unutturmaz çirkinliğimi...
Üstelik şairim bilemezsiniz
Her akşam rüzgar gibi sokaklara düşürek
Elleri ceplerinde birisi gezer
Bir yürek taşı gögsünde duygulu, ürkek
Ceylan Yüreğine benzer
Mısralar anlatmaz şairliğimi.
Yavuz Bülent BAKİLER

Ya Duyarsan?

Haykırmak istiyorum tüm dünyaya seni sevdiğimi
Bilsin istiyorum herkes bu gerçeği
Acılar sona ermese de sevdiğimi, bir kez sevdiğimi
Bilsin istiyorum herkes bu gerçeği
Peki ama Ya Sen Duyarsan...

Şenay Gilor

Hadi...

Yağmur yağsa ıslanır salkım saçak
Ellerinde büyür mahzun çiçekler
Mahzun bir hal alır bakışların
Gözyaşların titrer yanaklarında gezinirken
Elimi uzatırım alayım diye isyanını
Susturursun ellerimi gelmesin diye
Oysa iki yanım masum gökler kadar
Ne yağmur var gözlerimde ağlayan
Ne de sitem var dudağımda kanayan
Anlıyorsun işte durağan bir sevdakeş
Çelimsiz bedenim yüreğine kilitli
Akıl desen bin bir soru içinde cevapsız
Geceler aydınlandı ümitlerimin her biri
Bir girift alacası yalnızlığım
Ve yorgun bir tebessüm her yanım
Kapansa gözlerim hayali vurur sesinin
Ne uyurum ne de ölürüm yok uğruna
Bir sen vardın evvelinde hasretinin
Bir sen varsın damarında sevdanın
Damla damla susuyor bakışlarım
Şimdi gidiyorum yüreğinin mahzenine
Bırak bu kez ben öleyim dudağında
İsmimi alıp göm yasak satırlarına
Bana yol ver gözlerinde öleyim
Bana yol ver ellerinde biteyim...

İstanbul - 05.06.2002
Harun Mutlu

Efkar

Gökten kar değil taş yağsa;
Gözlerim damla damla yaş olsa
Yüreğim hasretinle alev alev yansa
Unutma ki seni hergün seveceğim.

Heryerde adını anıyorum
Seni düşündükçe hep ağlıyorum
Hep seninle olmak istiyorum
ÇÜNKÜ SENİ ÇOK SEVİYORUM

Doğan Yıldırım |

Dağlar Gebedir Yalnızlığıma...

İsyankar bir bakışım artık
Yanan her alev yüreğimde
Duvarlarda kalır yüzüm.
Ağlarken sonsuzluğuna
Uzaklarda çok uzaklarda
Dağlar gebedir yalnızlığıma.
Bir gözyaşı olmak vardı
İsyankar bakışların ardından
bir umut damlası olmak
bir gün unutulmak vardı.
Duvarlarda kaldı gençliğim.
Bu şehrin duvarları dardı.
Çiçekler binlerce mor mor
Bana değil artık yollara sor
Uzaklarda çok uzaklarda
Dağlar gebedir yalnızlığıma.
İlk damlanın verdiği acıyla
Ağladım yüreğimdeki sancıyla
Bir türkü duyar gibiyim.
Bir şair düşmüş yollara
Uzaklarda çok uzaklarda
Dağlar gebedir yalnızlığıma.
Kuşların kanatlarında umut
Kanatlarında bahar kokusu
Ciğerlerimde acı bir bıçak
Bir hançer sırtımın ortasında
Saklanır ilk damlanın arkasına
Uzaklarda çok uzaklarda
Dağlar gebedir yalnızlığıma.
Bulutsuz yağmurların ardından
İklimsiz bir gökkuşağı içimde
Biten her gün azaltıyor gücümü
Batan güneş bir daha doğmuyor
Gökyüzünde kalıyor gözlerim
Bir yıldız kayıyor ardından
Uzaklarda çok uzaklarda
Dağlar gebedir yalnızlığıma.
Artık neye inanır insan bilmem
Nasıl bağlanır hayatın kollarına
Tutuşurken içinde ateşten bir top
Hangi güneş yakar bedenimizi
Düşlerimiz yanar bu saltanatta
Uzaklarda çok uzaklarda
Dağlar gebedir yalnızlığıma.
Bayram neşesinde olmasa da
Arifeden kalma bir şiir gibi
Kırlangıçlar gibi göçebeyim
Bir ceset gibi yapayalnızım
Gözlerim dalıyor giderek
Aralıyor bu temmuz akşamını
Açıyorum kollarımı sonsuzluğuna
Uzaklarda çok uzaklarda...

Gürsel Şahin