Anlayana - Sayfa 108

Anılarıma

Sponsorlu Bağlantılar

Uzattım ellerimi ay ışıgına bir tutam parıltı aldım
Diğer elimle bir yıldız kopardım gökyüzünün dalından
Onlardan taç yaptım başına
Kraliçem
Soğuk kış günü bir tutam kar aldım elime
Diğer elimle bir tutam çam
Onlardan gelinlik yaptım üstüne
Bi tanem
Issız bir yamaçtan kücük bir mermer aldım elime
Diger elimle bi sarı karanfil ayrıdım toprağından
Onlarda süs yaptım mezarıma
Gidişin almıştı ruhumu zaten...

ismail Akman

Anladım


Anladım,
Şimdi en uygun denizleri sereceksin üstüme
Martılar konacak kirlettiğin yüreğime
İnadına yaşamak,inadına sevmek felsefesini
Deli yağmurlar,deli fırtınalar sildirecek...

Anladım,
Sonsuz kelimelerle aşk cümleleri yaratmamı
Ardına bakmadan binlerce nokta ve soru işareti bırakıp gideceksin
Belki bir anda sıcak bir yağmur bastıracak.
Soğuk bir rüzgarla ayaz kesecek ellerimi
Gözlerimden anılar damlamaya başlayacak usulca
Gitar sesleri duyulacak batarken kızıl güneş
Belki o anda sizin sokak gelecek aklıma
Yapraklar dans edecek çiçekler eşliğinde
Bulutsu bir özlem dalgalanacak semalarda
Tütsü tütsü hasret kokacak,duman duman sen kokacak sokak
Ben gidişinden,dönmeyişinden hep o sokağı sorumlu tutacağım belki de
Ve belki de ben hep o sokakta olacağım,her bir köşesinde...

Anladım,
Özlemler günden güne büyüyecek şimdi karşımda
Karşılıksız aşkım değer kazanıp,sen anlamını yitireceksin
Gün gelecek en güzel çiçekleri yıldızlı gecelerden sırf sana
toplayacağım
Buseler dolusu sevgimi göndereceğim tozlu sonbaharlardan
Bazense son veda kokusu gelecek burnuma sisli bir geceden kalan...

Olmayacak sevgili;
Ne kal diyebileceğim, ne de git...
Ama inan ki sevgilim bir tek şu söylediğime inan!!!
"Kapatıp gözlerimi,
Düş bahçelerinden bir karanfil verip,gideceğim bir gün
Ve gitmek ölüm gibi dönüşü olmayan oklar çizmek olacak
Ve her şeye rağmen gitmeden önce seni bir kez görebilme umudunu
hiç yitirmeyeceğim..."
Kısacası ben seni hep seveceğim!



Samet Yalmaç

Umutsuz

hiç olamadım hiç küçüğüm
kırda pınar başı doygunluk
akamadım bir orkideye su olup
olsa ne olur böyle özgürlüğüm

bahçeler dizildi çitleri yok
yok sınırlarım da kadınım da
yok küçüğüm çıkış yok hiç
olsa ne olur yatağım tok

göklere daldım ufuk uçuşlarda
hiç olmadı sevdalı kanatlarım
kahraman olamadım küçüğüm
olsa ne olur yıldızlar madalyada

dudak dudağa küçücük ateşim
kıvılcım korda çakan umutlar
küçücüktüm
onunla
büyüdüm
umut yakan ateşler gördüm
yansam ne olur ona yürürüm
yürürüm
küçüğüm
yürürüm
Ömer Serdar

TARİFİN YOK Kİ SENİN

Bendeki seni soruyorlar bazen
Anlatamıyor susup kalıyorum
Bazen kokladığım en güzel çiçek
Bazen içtiğim en eski şarap demek geliyor içimden
Ama tarifin yok ki senin
Seni anlatmak ne mümkün
Bazen herşeyden geçmiş hayata küskün
Bazen deli dolu anlam dolu gülüşün
Bir gecede mum ışığı
Damla damla yağan yağmur bazen
Bazen içtiğim su,bazen yarınımda umudum
Ama en önemlisini söyleyeyim mi sana
Sen benim en büyük vazgeçilmezim
Denedim bitanem hemde defalarca
Gecenin karanlığında kaybolmayı
Sigaramın dumanında seni unutmayı
Hatta rakı şişesinde balık olmayı
Ama yapamadım öğrenemedim bir türlü
Ben, bu hayat yolunda sensiz olmayı . .

ÖDÜNÇ HANÇER ÖLDÜRMEZ BENİ


ödünç hançer öldürmez beni

bir küfür gibi kara
kayış dilini ver
binlerce kez açıklasam da
dilini çözemediğim ihanet
gel bir daha bende dene kendini
ne sen öldürebiliyorsun beni bu cenkte
ne ben yenebiliyorum seni
yazıldığın mevsime çok su ver kendi izinden
giden yolları suçlarından arındır
arkanda kaldı seni ilerde bekleyenler
unutkan şiirler, kopmuş alıntılar
hiçbir zaman kullanamadığın hatıralarla
kendine yazdığın yaşam öyküsü!
ah, bu kadar aşk herkesi yanıltır
gelme üstüme
boşalmış yeminlerin bileği
ben sandığın sözcüklere vuran aksimdir
ödünç hançer öldürmez beni
ya başka bir silah seç kendine
ya bırak başkasının ellerine
ölüm aşkın işidir
kork benden sevgilim
ahretin olurum senin
bu kadar çok seven öldürmesini de bilir
ben seni
çok yanılmış kalplerin sağlamlığıyla sevdim
gücümdü güçsüzlüğüm
ey, izini sürdüğüm ruhumdaki kara gölge,
büyüttüğüm oğullarımı bir bir elimden alan hayat
yanıltma beni, beni bana yakıştır
son darbeden önce ilk sözü söyleyemeyen!
kolay değil ödenmiş hayatın katili olmak
kör eder hançerini içimin gücü
ölümü göze alan yaşamasını da bilir

KİMSELER BİLEMEZ BENİ

Kimseler bilemez beni
Senin beni bildiğin kadar

İçinde yanyana uyuduğumuz
Gözlerin
Benim insan parıltılarıma
Dünyanın gecelerinden daha iyi bir gelecek hazırladı

İçinde uçtuğum gözlerin
Yolların gidişine
Dünyanın dışında bir anlam verdi

Bize belirtenler
Gözlerindeki sonsuz yalnızlığımızı
Artık kendilerini sandıkları gibi değiller

Kimseler bilemez seni
Benim seni bildiğim kadar

Paul Eluard

Tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla

Anımsar mısın bilmem
yağmurun bardaktan
boşanırcasına yağdığı o günü
hani şemsiyeyi iyice çekip başımıza
dudaklarımla hesaplamıştım
yüz ölçümünü

Nicedir sokağa çıkarmıyorum şemsiyeyi
korkuyorum çünkü
kapısı açık kafesinden
uçan bir kanarya gibi
beni ikinci kez
terk etmenden

Yanıt alamayacağımı bilsem de
yanına gidip
sorarım her gün şemsiyeye
altında elele biz
nasıl görünürdük diye...
Sunay Akın

Anlayacağım ki

Bu sabah bahçenden bir çiçek kopart benim için,
ve masanda küçük bir vazoda bir yer aç ona,
o solmadan tüm dileklerinin gerçekleşmesi için bir dua et sonra,
o solmadan benimde sana kavuşmak için edeceğim gibi;
eğer, o çiçek solduğunda senin dileklerin gerçekleşmiş
ama buna rağmen ben yoksam yanında anlayacağım ki,
ya benim duam kabul olmadan ölmüşüm
ya da sen zaten beni gerçekten yaşamamış, yaşatmamış
bundandır ki,
dua ederken dilememiş
zaten ölmeden evvel ben
senin kazdığın bir mezara habersiz gömülmüşümdür...

2006
Zeki Yüncüoğlu