Anlayana - Sayfa 138

Canım sevdiğim yüreğim

Sponsorlu Bağlantılar

Bu duvarlar yetmiyor bizi ayırmaya bilesin...
Bu parmaklıklar, bu demir kapılar, bu hava, inan...
Bazen bir yumrukta yıkacak kadar güçlü,
Bazen bir serçe kadar güçsüzsem, bir nedeni vardır...
Hangi zorluğu yenmemiş insanoğlu.
Hele taşıyorsa içinde bu insanca sevgiyi.
Güzel günler zorlu duraklardan geçer sevdiğim.
Damla damla birikiyor insan.
Damla damla sevgili...
Bir gün akıp gideceğiz hayata...
Duvarlar yıkılacak, açılacak bütün kapılar bilesin.
Benim yüreğim sensin şimdi, seni vurur durur...
Ve yine damla damla çoğalıyorsun içimde.


i.k

Ben daha cok ucurum kenarlarinda acan diri yaban ciceklerini sevdim.Uzanip kokusunu icine cekerken, ucuruma dusme tehlikesiyle karsi karsiya kalindigi icin.

Ben daha cok sonbaharlari sevdim. Olgun asklara yataklik yaptigi icin.

Ben daha cok sonu husranla biten asklari sevdim. Yepyeni asklara bereketli bir toprak olacak kadar yikimi sagladiklari icin.

Ben daha cok masum gunahlari sevdim. En dehsetli hazlarin ardindan girilen gunahin vicdana yapacagi baskilarla bogusulmasi gerektigi icin.

Ben daha cok aci ceken insanlari sevdim. Acilarin onlari olgunlastirip daha iyi bir insan haline getirecegini bildigim icin.

Ben daha cok kalabaliklari degil yalnizligi sevdim. Icimdeki benle rahatca arkadaslik edebilmemi sagladigi icin.

Ben daha cok bahtsiz insanlarin kahramani oldugu kitaplari sevdim. Mutluluklarin buyuk bedelleri oldugunu bana cok iyi anlatabildikleri icin.

Ben daha cok derinlikleri sevdim. Hayatin gizleri ve mutluluklarin ipuclarini orada buldugum icin.

Ben daha cok olume yakin duran ve ondan korkmayan insanlari sevdim. Hayatin ne kadar ciddi bir sekilde yasanmasi gerektigini iyi bildikleri ve keskeleri az oldugu icin.

Ben daha cok gercekleri degil, hayalleri sevdim. Hicbir gucun hayallerime kelepce vuramayacagi icin.

Ve ben daha cok güvenin yerine ozgurlugu sevdim. Güvensizlik icinde bile ozgurlugun insana daha cok yakistigina inandigim icin....

Gitmelisin Anlıyorum



Anlıyorum seni
Sevemedin günleri ve ikimizi
Karanlık gecelerdeki gözyaşını
Kapanmayan göz kapaklarımızı
Ve anlıyorum seni
Yaşayacak çok şeyin var
Bitmeli bu rüya
Biliyorum gitmelisin
Son sefer bu bensiz hayata
İstanbul seni istemiyor
Boğazları tepeleri
Bozkırları sana dar geliyor
Son bulmalı bu sevda biliyorum
Biliyorum yaşayacak çok şeyin var
Gitmelisin anlıyorum.

Kabul ediyorum
Zor gümlerdeki sevemediğini
Mecbur ola ola gelememeni
Hadi neyse git
Göz yaşlarımın ıslattığı şiirlerimi
Ve beni dinlemeden git
Bin artık gemiye
İstemiyor seni İstanbul
Mecbursun biliyorum
Gitmelisin anlıyorum…


Abdullah Rıdvan Can

Gidiyorum buralardan yalınayak ve üzgün
önümdeki uçurumlara aldırmadan
varsın hayallerim kurduğum yerde kalsın.

Ayhan

Ey Sarı Gök Bulutu Ey Izdırap Gülşeni

dön kendine, gözlerimi yüzünde
vur kendini kimsesiz yolara ömrünün
eysarı gök bulutu, ey ızdırap gülşeni
zaman definesini taşı dagarcığında
yoksa aşkı bir belelı vadiye çekersin

eline geçince ruhun dizginlerini
umudunu imkansız çöllere taşır ölüm
kumların dehşetine salar gezginlerini
efsunlu bir vahanın bağrına düşer ölüm

eteği neden yaslı keremsiz kalan dağın
hangi rüzgar kuruttu duygular tarlasını
ey sarı gök bulutu, ey ızdırap gülşeni
dokundur ellerini şiirin alevine
yoksa aşk, bir köşede ansızın yakar seni

dön kendine, anlarsın; yıllar boyu çaresiz
olmak ne kadar acı karanlık bir kuyuda
birer birer kapanır güneşin perdeleri
kaybedersin bir daha dönmemek üzere geri
riyakar neş’eyi de, budala uykuyuda

Çok mu Şey İstemiştik?

Gelen baharla birlikte karanlıkların bile
bize yasak olduğu bu şehirde
Uykusuz gecelerin arasına sıkışmış
yeleleri düşmüş düşler gibi,
yekbezan yalnızlığımız gibi
Her doğan güneşle beraber
Sabrın ,en sert sularını içiyoruz .

Dümensiz bir sandaldayız sanki ,
Yelkenlerimizi
zamansız parçalamış zaman;
son umutcasına asıla kalmışlar serende.

Çok mu şey istemiştik tanrıdan ?
Yoksa inancımızı mı az görmüştü ?
Nemin amortisini bile çok gördü
hayal ettiğimiz kıyılardan.

Off ! Işıkların son prensesi , off !
İki kafadar biz,
sular altında kalmış bağ bozumlarına
Nar çiçeğindeki ateşlerin
yürek yangınlarına mı sevdalanmıştık?

Off ! Yakamozların son prensesi , off !
Yaşananlar da gelmese akla
yollara yağan karlar,
gayretini yitiren bahar,
Serende asılı umutlar
Ve hatta karamsarlıklar : Hepsi yalan olacak.

Düşündüm de,
nerede eksik buldu tanrı inancımızı.
Doğrularımızda ...
Düşüncelerimizde ...
Sevgimizde ...
Nerede, nerede yaptık biz yanlışı ?

Acaba biz yanlış yapmış mıydık ?
Yoksa sınavlarından birinde miydik yine ?
Yalnızca hatalarını onramak için ,
var mıydı bizim kadar kendini sorgulayan,
yürekten kendine inanan,
ve yardım isteyen kulu

Off ! karanlıkların prensesi , Off !
Ne kadar çok iz bırakmışız acılara
Karanlıklara...
Yalnızlıklara...
Yarınlara...
Yarınsızlığa...
Off ! Limon çiçeği çaylı tek lüksüm , offf!
çiçeğin özünde,
yaprağın yeşilinde,
eşkiyanın vicdanında,
yoklukların olanca ağırlığındaki
Karanlık gözlüm , off !

Off! Sürgün bakışlarına parya olduğum,
yüzü benli,
gözü benli,
göğsü benli,
sırtı benlim off!

Off! Gecenin karanlığını yırtan sensizliğin narası off!
Bu derinden gelen oflar da olmasaydı,
olabilir miydik birbirimize
bunca sorun arasında bu kadar yakın ?


i.k